LNG zamiast Nord Stream: Niemcy zrobią zamieszanie na światowym rynku gazu

Ilustracja: uniper.energy.

Niemieckie firmy zagwarantowały niemieckiemu rządowi pełną przepustowość dwóch terminali LNG, które zostaną uruchomione tej zimy. Nie mają jednak jeszcze umów na dostawę gazu skroplonego, a zakupy na rynku spotowym dodatkowo podniosą ceny i zaostrzą konkurencję z konsumentami azjatyckimi. Handlowcy, którzy zarezerwowali zdolności przewozowe w nowych terminalach w Holandii i Estonii, również tej zimy mogą dołączyć do niemieckich firm.

Niemieckie BMWK, Uniper, RWE i EnBW/VNG zobowiązały się prawnie do pełnego załadowania nowych terminali LNG w Brunsbüttel i Wilhelmshaven od samego początku w zimie 2022-2023, według niemieckiego Ministerstwa Gospodarki i Ochrony Klimatu. Przepustowość terminali wyniesie 12,5 mld m3 gazu ziemnego, czyli 9 mln ton LNG rocznie.

„Niewiele jest umów długoterminowych na zakup LNG od tych firm” – mówi Aleksiej Grivach , zastępca dyrektora Narodowego Funduszu Bezpieczeństwa Energetycznego (NESF) . — Uniper ma trzy aktywne kontrakty na 2,5 mln ton rocznie, z których jeden wygasa w tym roku. A RWE – o 1,8 mln ton rocznie. W tym roku wygasa również jedna umowa. Jednocześnie z pozostałych 3,1 mln ton na przyszły rok tylko 1,1 mln ton nie jest przywiązanych do konkretnego portu (i można je przekierować do niemieckich terminali)”

Tak więc 11 miliardów metrów sześciennych rocznie, czyli 30 milionów metrów sześciennych dziennie, niemieckie firmy będą musiały kupować na rynku spot, gdzie wolne ilości, nawet po niewiarygodnych cenach, sprzedawane są jak ciepłe bułeczki. Z jednej strony same niemieckie firmy pobudzają popyt, aktywnie kupując gaz płynny przez terminale w Holandii i Wielkiej Brytanii. Spokojnie płacą wszelkie ceny rynkowe, ponieważ realizują plany rządu dotyczące tworzenia rezerw gazu, otrzymują pożyczki za pośrednictwem banku państwowego i otrzymają rekompensatę za wyższe koszty gazu alternatywnego. Federalna Agencja ds. Sieci oszacowała, że ​​nowa opłata za gaz, która zostanie wprowadzona dla wszystkich konsumentów od 1 października, pozwoli handlowcom zapłacić 34 mld euro w ciągu półtora roku. W zależności od notowań kwota zostanie zweryfikowana.

Z drugiej strony nie ma już LNG dla Europy. Ponadto, według GIE, w sierpniu import skroplonego gazu ziemnego do krajów UE zmniejszył się o 44 mln m3 dziennie w porównaniu z lipcem, do 324 mln m3. Jak podał Bloomberg, na rynek spotowy weszły firmy z Korei Południowej i Japonii, które również muszą zapełnić magazyny w przeddzień zimy, a Chiny zaprzestały odsprzedaży zakontraktowanego LNG do Europy.

„Oczywiście, jeśli oni (firmy niemieckie) zaczną transportować „swój” gaz do niemieckich terminali, to będzie brakowało tam, gdzie on teraz trafia. Co więcej, poszukiwanie tego wolumenu na miejscu zwiększy konkurencję między Europą a Azją o LNG, podnosząc ceny, zwłaszcza jeśli pogoda wymaga spalenia większej ilości gazu – zauważa Alexey Grivach.

W tym roku planowane jest również uruchomienie nowych terminali LNG, odpowiadających niemieckim, w Holandii i Estonii, co jeszcze bardziej zwiększy presję na rynku spot. Przepustowość w Emshaven wyniesie 8 mld m sześc. rocznie, aw Paldiski 5 mld m sześc.

Wiadomo, że w Holandii terminal, którego uruchomienie planowane jest w połowie września, jest już w pełni zarezerwowany. Moc 7 miliardów metrów sześciennych kupiła czeska spółka ČEZ i handlowiec Shell Western LNG BV Kolejny 1 miliard metrów sześciennych sprowadzi francuska firma Engie.

Podobnie jak firmy niemieckie, uczestnicy terminalu holenderskiego i estońskiego kupowali wcześniej większość gazu od Gazpromu, ale zostali bez niego z powodu sankcji lub kontrsankcji. Niektórzy odmówili przejścia na nowe mechanizmy rozliczeniowe i zostali bez rosyjskiego paliwa, podczas gdy inni zauważyli spadek dostaw ze względu na sytuację z turbinami dla tłoczni Nord Stream.