Kim była Boudika?
Boudika (zapisywana również jako Boadicea) była celtycką królową, która przewodziła powstaniu przeciwko panowaniu rzymskiemu w Wielkiej Brytanii w roku 60 lub 61 n.e.
Obrazy Getty'ego
Jako że wszystkie informacje na jej temat pochodzą od rzymskich uczonych, zwłaszcza Tacyta i Kasjusza Diona, niewiele wiadomo o jej młodości; uważa się, że urodziła się w elitarnej rodzinie w Camulodunum (dziś Colchester) około roku 30 n.e.
W wieku 18 lat Boudika poślubiła Prasutagasa, króla plemienia Iceni we współczesnej wschodniej Anglii. Kiedy Rzymianie podbili południową Anglię w roku 43 n.e., większość plemion celtyckich została zmuszona do poddania się, ale Rzymianie pozwolili Prasutagasowi kontynuować rządy jako przymusowy sojusznik Imperium. Kiedy zmarł bez męskiego dziedzica w roku 60 n.e., Rzymianie zaanektowali jego królestwo i skonfiskowali ziemię oraz majątek jego rodziny. W ramach kolejnego upokorzenia publicznie wychłostali Boudikę i zgwałcili jej dwie córki. Tacyt zanotował obietnicę zemsty złożoną przez Boudikę po tym akcie przemocy: ,,Nic nie jest bezpieczne przed rzymską dumą i arogancją. Znieważą święte i zbezczeszczą nasze dziewice. Zwycięstwo w bitwie albo śmierć, to właśnie zrobię jako kobieta.’’
Podobnie jak inne starożytne celtyckie kobiety, Boudika była wyszkolona na wojowniczkę, włączając w to techniki walki i korzystanie z broni. Gdy rzymski namiestnik prowincjonalny Swetoniusz Paulinus prowadził kampanię wojskową w Walii, Boudika przewodziła rebelii Icenów i członków innych plemion niezadowolonych z rzymskiego panowania. Po pokonaniu dziewiątego legionu rzymskiej, siły królowej zniszczyły Camulodunum, wówczas stolicę rzymskiej Wielkiej Brytanii, i wymordowały jej mieszkańców. Podobny los spotkał Londyn i Verulamium (dzisiejsze St. Albans). W tym czasie Swetoniusz wrócił z Walii i zgromadził swoją armię, aby stawić czoła buntownikom. W kolejnej potyczce – dokładne miejsce bitwy jest nieznane, ale możliwości wahają się od Londynu po Northamptonshire – Rzymianie pokonali Brytów mimo niższej liczebności, a Boudika i jej córki najprawdopodobniej popełniły samobójstwo, zażywając truciznę, aby uniknąć pojmania.
W sumie, jak twierdził Tacyt, siły Boudiki wymordowały około 70 000 Rzymian i pro-rzymskich Brytyjczyków. Chociaż jej rebelia się nie powiodła i Rzymianie kontrolowali Wielką Brytanię aż do roku 410 n.e., Boudika jest dzisiaj celebrowana jako narodowa bohaterka i uosobienie walki o sprawiedliwość i niepodległość.
Dział: Starożytność
Autor:
Sarah Pruitt | Tłumaczenie: Blanka Lum