Wskaźnik przyrostu naturalnego w Korei Południowej jest tak niski, że prezydent kraju planuje powołanie specjalnego ministerstwa, aby zająć się tym problemem

Prezydent Korei Południowej Yoon Suk Yeol na konferencji prasowej w Seulu, 9 maja 2024 r. Song Kyung-seok/AP
  
W wystąpieniu telewizyjnym prezydent Yoon Suk Yeol powiedział, że zamierza zwrócić się do parlamentu z prośbą o współpracę w celu powołania Ministerstwa ds. Przeciwdziałania Niskiemu Przyrostowi Naturalnemu.

Jak powiedział prezydent Yoon „Zmobilizujemy wszystkie siły naszego kraju, aby wspólnie zwalczyć problem niskiego przyrostu naturalnego, który osiągnął rangę kryzysu narodowego”.

Podczas swojej pierwszej konferencji prasowej od sierpnia 2022 roku, Yoon przyznał, że jego rząd nie spełnił pokładanych w nim nadziei na poprawę jakości życia obywateli. Zobowiązał się on jednak do poświęcenia kolejnych trzech lat swojej kadencji na poprawę stanu gospodarki i rozwiązanie problemu niskiego przyrostu naturalnego.

Korea Południowa ma obecnie najniższy współczynnik dzietności na świecie. Współczynnik ten określa średnią liczbę dzieci, które kobieta urodziłaby w ciągu swojego okresu rozrodczego. W 2023 r. odnotowano, że wspołczynnik ten wynosił zaledwie 0,72, co jest spadkiem 
w porównaniu z poprzednim rokiem, w którym wynosił on 0,78.

Szacuje się, że współczynnik dzietności wymagany do zastępowalności pokoleń powinien wynosić 2,1, przy zerowej imigracji.

Dane te ilustrują powagę kryzysu, jakim jest demograficzna bomba zegarowa, z którą musi zmierzyć się Korea Południowa i inne kraje Azji Wschodniej, gdyż ich społeczeństwa starzeją się w zawrotnym tempie – zaledwie kilkadziesiąt lat po rewolucyjnej industrializacji.

Wiele krajów europejskich również boryka się z problemem starzejących się społeczeństw, jednak tempo rozwoju i odczuwalność tego zjawiska są łagodzone przez wysoki napływ imigrantów. Kraje takie jak Korea Południowa, Japonia i Chiny unikają jednak przyjmowania dużej ilości imigrantów, by zaradzić spadkowi liczby ludności w wieku produkcyjnym.

Eksperci twierdzą, że przyczyną tych zmian demograficznych w Korei Południowej są między innymi wymagająca kultura pracy, stagnacja płac, rosnące koszty życia, zmiany w nastawieniu wobec małżeństwa i kwestii równości płci, a także rosnące poczucie rozczarowanie wśród młodych pokoleń.

W 2022 roku prezydent Yoon przyznał, że w ciągu ostatnich 16 lat przeznaczono ponad 200 miliardów dolarów na działania 
mające na celu zwiększenie przyrostu naturalnego. Jednak nawet pomimo przeznaczonych środków finansowych, wszystkie próby rozwiązania tego problemu okazały się nieskuteczne. 

Inicjatywy takie jak wydłużenie płatnego urlopu tacierzyńskiego, oferowanie bonów pieniężnych „na dziecko” dla nowych rodziców 
oraz organizowanie licznych kampanii społecznych zachęcających mężczyzn do udziału w opiece nad dziećmi i pracach domowych, 
jak dotąd nie zdołały zaradzić tej kryzysowej sytuacji.

Natomiast eksperci i obywatele Korei Południowej twierdzą, że należy w pierwszej kolejności zwrócić uwagę na pewne głębiej zakorzenione problemy społeczne, takie jak stygmatyzacja samotnych rodziców, dyskryminacja nietradycyjnych związków partnerskich 
i trudności, z jakimi spotykają się pary jednopłciowe.

Japoński rząd bezskutecznie próbował podobnej strategii, aby zachęcić pary do decydowania się na posiadanie dzieci, co skłoniło premiera Japonii do podjęcia zdecydowanych kroków. 

W styczniu 2023 r. premier Japonii Fumio Kishida ostrzegł, że Japonia jest „bliska utracenia zdolności do pełnienia podstawowych funkcji społecznych” z powodu spadającego współczynnika urodzeń. Ponadto ogłosił on plan powołania nowej agencji rządowej, której zadaniem będzie rozwiązanie tego problemu.

Agencja ds. Dzieci i Rodzin została powołana kilka miesięcy później. Jak możemy dowiedzieć się ze strony internetowej, jej celem było zajęcie się wieloma kwestiami, od poprawy zdrowia i dobrostanu dzieci po wspieranie rodzin i rodziców, zgodnie z jej stroną internetową.

Działania te, począwszy od poprawy usług związanych z opieką nad dziećmi, a skończywszy na zapewnieniu im miejsc do zabawy i życia, mają na celu „rozwiązanie problemu spadającego współczynnika urodzeń” i stworzenie społeczeństwa, w którym ludzie „czują, że mogą bez zmartwień wziąć ślub, mieć dzieci i je wychowywać”.