Krótka historia spódniczek tenisowych

Kobiety nosiły spódniczki tenisowe, tak naprawdę od kiedy tylko zaczęły grać, mimo tego ich krawędzi stawały się coraz krótsze. Noszone na przykład przez gwiazdę tego sportu Serenę Williams, grającą na zdjęciu na French Open, stały się także modne poza kortem. Zdjęcie wykonane przez Vincent Kessler, Reuters/Redux

Nie ma chyba innego ubrania sportowego, tak uniwersalnego jak tenisowa spódniczka, przewiewnego, sięgającego do połowy uda, które pozwala na swobodny skok, wykrok czy obrót.

Spódniczki tenisowe przebyły długą i krętą drogę, by dostać się na środek kortu mody sportowej. Były za krótkie i niewystarczająco krótkie - symbol opresji jak i wyzwolenia.

Mimo że spódniczki tenisowe zyskały popularność poza kortami, - Zendaya założyła ją np. na czerwony dywan przy premierze filmu o tenisie Challengers - kontrowersje wokół przesuwających się krawędzi [spódniczki] udowadniają, że kobiety w sporcie od dawna były krytykowane za to, co zakładają. Z tego artykułu dowiesz się jak, używane i porzucane były ikoniczne spódniczki, by móc grać na własnych zasadach.

Pochodzenie spódniczki tenisowej

Kiedy w 1884 roku odbyły się pierwsze mistrzostwa kobiet zorganizowane przez Wimbledon’s All-England Club, obie przeciwniczki - siostry Maud i Lilian Watson - miały na sobie stroje odzwierciedlające modę tego czasu: długie spódnice w komplecie z gorsetami i warstwami bielizny.

Granie w tak masywnej spódnicy nie było przyjemne. Lottie Dodd, która w wieku zaledwie 15 lat wygrała mistrzostwo All-England Club w 1887, trzy lata później napisała: „Stroje kobiet [...] są czymś, co powinno być poważnie przemyślane, jak mamy grać solidne mecze, kiedy nasze ubiory utrudniają swobodne poruszanie kończynami?’

By uwolnić się od ograniczeń nieefektywnych spódniczek tenisowych, zawodniczki indywidualnie brały sprawy w swoje ręce. May Sutton przyczyniła się do stworzenia nowej mody, kiedy zagrała na Wimbledonie w 1905 roku. Jej bluzka i spódniczka były luźniejsze, co dało jej większą swobodę ruchu. I, co było największym szokiem, była na tyle krótka, że było widać jej kostki. Jednak urzędnicy turnieju skrytykowali Sutton za jej strój i nakazali obniżyć spódnicę, tak aby, jak uważali, była przyzwoitej długości, zanim pozwolili jej kontynuować grę.

Czemu spódniczki tenisowe stały się takie popularne

Do pierwszej dekady XX wieku większość kobiet na korcie musiała nosić długie, obszerne spódnice i bluzki, których rękaw sięgał co najmniej do łokcia.

Francuska gwiazda tenisa Suzanne Lenglen nie była jedną z nich. Stała ona na czele modowej rewolucji w tenisie. Lenglen grała w mistrzostwach kobiet Wimbledonu w 1919 i zrobiła to w niekonwencjonalnym stroju, który zszokował personel: brawurowo jej spódniczka sięgała tylko do połowy łydki. W ciągu następnej dekady wiele zawodniczek zaczęło nosić spódniczki sięgające do łydki lub kolana. 

Krótka, plisowana spódniczka jest jedyną nadającą się do [gry w] tenisa - napisała amerykańska zawodniczka Helen Wills w swojej książce Tennis z 1928. - Ma w sobie klasyczną prostotę, jest najbardziej wygodna dla zawodniczki w akcji i przyjemna dla oka oglądających. Z artystycznego punktu widzenia, plisowana spódnica posiada wdzięk i piękno w ruchu.

Jak tenisowe spódniczki stały się tak krótkie

Do lat 30. XX wieku pojawiły się nowe trendy. Na przykład amerykańska zawodniczka Helen Jacobs wolała krótkie spodenki. W wywiadzie dla New York Times wyjaśniła, że krótkie spodenki dają jej „ogromną przewagę” na korcie, ponieważ „dają większą swobodę i pozwalają na szybsze przemieszczanie się”. 

Szorty i spodnie przyciągnęły gniew projektantów, takich jak Ted Tinling, były tenisista, który potępił to, co nazwał „męskim wyglądem” późnych lat trzydziestych w damskiej modzie tenisowej. Tinling przewodził w feminizacji strojów tenisowych, projektując krzykliwe sukienki i spódnice tenisowe.

Był on autorem najbardziej kontrowersyjnych strojów tenisowych z lat 40.. Amerykańska tenisistka Gussie Moran swoją spódniczką zszokowała Wimbledon w 1949, a raczej tym co było pod nią. Jej spódnica była na tyle krótka, że oglądający mogli zauważyć jej koronkową bieliznę. „Więcej osób skupiło się na moim tyłku, niż na moim bekhendzie” - narzekała później Moran.

Pod koniec lat czterdziestych XX wieku typowa spódniczka tenisowa miała krawędź, która znajdowała się około 2,5 cm nad ziemią podczas klęczenia - a te „męskie” stroje zostały „zastąpione krótszymi i bardziej obcisłymi kostiumami, które raczej podkreślały niż ukrywały zaokrąglone kobiece kształty” - napisał historyk Robert Lake w A Social History of Tennis in Britain.

Czemu aktualnie tenisowe spódniczki są popularne na korcie i poza nim

Krótsze spódnice tenisowe, które początkowo miały tylko dać kobietom większą swobodę ruchu, stały się symbolem szczególnego rodzaju kobiecości. Podczas Australian Open w 2015 jeden z komentatorów poprosił kanadyjską zawodniczkę Eugenie Bouchard o „obrocik” w różowej spódniczce. Rzeczywiście, niektórzy krytycy wyśmiewali spódniczki tenisowe jako seksistowskie i zachęcające męskie spojrzenie. Odsłaniający krój również czasami przeszkadzał kobietom na korcie - na przykład jedna sukienka przypominająca bieliznę, o której zawodniczki w 2016 roku mówiły, że rozpraszała je i sprawiała, że czuły się zbyt odsłonięte.

Dla innych kobiecość spódniczki jest najważniejsza. - Uważam, że nasz sport jest bardzo ciężki, agresywny, ruchowy i miło jest mieć możliwość wyrażenia kobiecości poprzez ładne stroje, ponieważ kobiety [w tym sporcie] mają też takie oblicze - powiedziała Maria Sharapova w wywiadzie dla Vanity Fair w 2013 roku.

Przewiewne tenisowe spódniczki stały się wszechobecne na korcie, a także poza nim. - Możesz ubierać się w tenisowym stylu i myślę, że w dzisiejszych czasach coraz częściej można zauważyć osoby ubierające się tak gdziekolwiek - amerykańska legenda tenisa, Serena Williams, powiedziała w wywiadzie dla Marie Claire w 2024 roku. - […] Są to śliczne, wygodne sukienki. 

Według World Tennis Association dzisiaj kobiety nie muszą nosić spódnicy w trakcie gry - jedynie „odpowiedni strój tenisowy”. Jednakże zawodniczki nadal muszą walczyć o to, co jest uznawane za odpowiedni strój. Kiedy Williams grała na French Open w 2018, założyła obcisły kombinezon, który wybrała, by zapobiec zakrzepom krwi po porodzie.

Prezes francuskiej federacji tenisa, Bernard Giudicelli, wyśmiał strój i zapowiedział, że „nie będzie to więcej akceptowane” - Trzeba szanować grę i miejsce - Giudicelli dopilnował, aby federacja zakazała noszenia kombinezonów.

Miejsce spódniczki tenisowej w sporcie i modzie może być pewne. Jednak po ponad wieku, od kiedy spódniczki tenisowe po raz pierwszy stały się tematem kontrowersji, wydaje się prawdopodobne, że debaty na temat tego, co kobiety noszą na korcie, pozostaną tak gromkie jak zawsze.