Czołgi T-90 widziane podczas parady z okazji Dnia Republiki w New Delhi. 26 stycznia 2024 r. Raj K Raj/Getty Images
- Indie starają się zmodernizować swoje wojsko, liczące 1,5 miliona ludzi, korzystając z obserwacji Ukrainy
- Do niedawna Rosja sprzedawała Indiom duże ilości uzbrojenia, takiego jak czołgi i samoloty
- Indie modernizują swoje jednostki artyleryjskie, poprzez wprowadzanie haubic strzelających pociskami kalibru 155 mm, które są standardem dla członków NATO
Z zaistniałych dotychczas wydarzeń, eksperci indyjscy wywnioskowali, że Indie potrzebują dużej ilości artylerii, dronów oraz zdolności do wojny cybernetycznej. Porównywanie Ukrainy do Indii jest trudne, ponieważ Ukraina stawia czoła tylko Rosji, podczas gdy Indie muszą walczyć ze swoim dawnym wrogiem Pakistanem na zachodzie oraz coraz potężniejszymi Chinami na północno-zachodniej granicy. Wojna rosyjsko-ukraińska toczy się głównie na terenie wschodnioeuropejskim, pełnym równin i lasów, z umiarkowanie dobrze rozbudowaną siecią dróg odpowiednich dla jednostek zmechanizowanych. Indie muszą przygotować się do walki w różnych warunkach terenowych i klimatycznych, w tym na pustyniach, w dżunglach i w jednych z najwyższych gór na Ziemi.
Indie próbują również zmodernizować i ujednolicić wyposażenie swoich sił zbrojnych, które obejmują około 1,5 miliona żołnierzy uzbrojonych w zbieraninę sprzętu pochodzącego z kilku krajów, a także rodzimego sprzętu indyjskiego. Do niedawna Rosja dostarczała duże ilości broni, takiej jak czołgi i samoloty, ale Indie coraz częściej nabywają uzbrojenie od państw zachodnich, w tym amerykańskie haubice, francuskie myśliwce oraz izraelskie drony.
Artyleria indyjskiej armii obejmuje ponad 3000 dział i wieloprowadnicowych wyrzutni rakiet, w tym modele rosyjskie, amerykańskie, szwedzkie i południowokoreańskie. Indyjscy obserwatorzy uważają, że wojna w Ukrainie pokazuje znaczenie posiadania licznej i nowoczesnej artylerii. Artyleria stała się prawdopodobnie decydującą bronią w tej wojnie, co pokazuje Rosja, która wystrzeliwuje 10 000 pocisków dziennie i posuwa się naprzód, podczas gdy przez niedobór amunicji Ukraina może wystrzeliwać około 2000 pocisków dziennie. Ta siłą ognia zmusiła obie armie do okopania się i zamieniła konflikt w wojnę pozycyjną.
„Obserwując użycie artylerii w wojnie rosyjsko-ukraińskiej, Indie mogą wyciągnąć dwa wnioski” - napisała Amrita Jash, adiunkt w Manipal Academy of Higher Education, w raporcie dla Observer Research Foundation (ORF), indyjskiego „think tanku”. „Po pierwsze, artyleria może być 'czynnikiem decydującym o wyniku bitwy', a po drugie, czas między wykryciem celu, a ostrzałem drastycznie się skrócił. Podczas, gdy kiedyś zajmowało to pięć do dziesięciu minut, teraz ten czas trwa tylko minutę lub dwie". Indie już planują zmodernizowanie swojego arsenału artyleryjskiego, w tym przejście na haubice kalibru 155 mm, które są standardem dla członków NATO, oraz opracowywanie pocisków artyleryjskich i rakiet o większym zasięgu.
Ukraińscy żołnierze strzelający z haubicy w kierunku Siewierska w obwodzie donieckim. 1 kwietnia 2024 r. Wolfgang Schwan/Anadolu za pośrednictwem Getty Images
Wojna w powietrzu nad Ukrainą okazała się zaskoczeniem, zwłaszcza biorąc pod uwagę rosyjską przewagę liczebną i technologiczną w tym zakresie. Rakiety przeciwlotnicze odstraszyły siły powietrzne obu stron od wchodzenia w przestrzeń powietrzną wroga, przy czym rosyjskie samoloty ograniczyły się do wystrzeliwania rakiet z dalekiego dystansu na miasta ukraińskie zamiast udzielać wsparcia lotniczego swoim wojskom lądowym. Drony stały się gwiazdami i główną bronią wojny w powietrzu, przy czym obie strony używają i tracą setki tysięcy dronów.
Według Arjuna Subramaniama, emerytowanego generała brygady Indyjskich Sił Powietrznych, który pomógł napisać raport ORF, wojna w Ukrainie może też czegoś nauczyć indyjskie siły powietrzne. Indie muszą przygotować się do „uzyskania kontroli nad przestrzenią powietrzną w ograniczonych warunkach czasowych i przestrzennych, w krótkim bardzo intensywnym konflikcie, a także w dłuższym, przewlekłym konflikcie”. Siły Powietrzne muszą również zapewnić zsynchronizowane swoich planów z działaniami sił lądowych i morskich. Indie powinny również nadal koncentrować się na zwalczania obrony powietrznej wroga, „zwłaszcza przeciwko przeciwnikom, którzy są bardziej zainteresowani obroną niż kontrolowaniem przestrzeni powietrznej”.
Nic dziwnego, że Subramaniam chce, aby indyjskie wojsko przyspieszyło rozwój i produkcję dronów. Jednak martwi go również możliwość masowego ataku dronów na Indie. „Ważne jest szybkie opracowanie zdolności do przeciwdziałania dronom, która byłaby niezbędna do reagowania na masowe ataki z zaskoczenia i zachowanie skutecznych zdolności do uderzenia odwetowego" - napisał. Wojna cybernetyczna również pojawiła się na Ukrainie jako kluczowe narzędzie we wszystkich działaniach, od hakowania wojskowych komputerów i krytycznej infrastruktury po szerzenie propagandy i „deepfake'ów” w globalnych mediach. Badaczka ORF Shimona Mohan zauważyła „rosnącą rolę, głównie cywilnych organizacji, takich jak wielkie firmy technologiczne, w sytuacjach konfliktowych i pogłębiającą się interakcję partnerstw cywilno-wojskowych wokół technologii o podwójnym zastosowaniu, takich jak sztuczna inteligencja".
Mohan zaleca, aby Indie inwestowały swoje możliwości w zakresie wojny cybernetycznej, tak jak czynią to inne kraje. „Jeśli jednak nie jest to możliwe ze względów społeczno-politycznych lub gospodarczych, priorytetem dla kraju powinno być zapewnienie, że jego strategiczni sojusznicy geopolityczni są potężnymi potęgami technologicznymi. Na przykład, Ukraina otrzymała duże wsparcie od swoich bardziej doświadczonych technologicznie partnerów, takich jak USA i prywatnych firm technologicznych”.