„Cyfrowi nomadzi” zachęceni do wyjazdu do Skopje w Macedonii Północnej

Skopje. Zdjęcie autorstwa Evro Rocks/Unsplash

Zabierz ze sobą laptopa i wyrusz na Bałkany. Bałkańskie miasta zajmują najwyższe miejsca na popularnej internetowej liście najlepszych miast dla osób pracujących zdalnie (określanych także prestiżowym mianem „cyfrowych nomadów”), opublikowanej w brytyjskim magazynie Time Out.

Zapomnij o Paryżu, głośnej Lizbonie, stolicy Portugalii, oraz pełnej turystów Pradze.

Pierwsze miejsce w tym rankingu należy się często pomijanej stolicy Macedonii Północnej, Skopje.

Ekspert ds. turystyki w firmie pożyczkowej Norton Finance, opracowując tabelę rankingową, przeanalizował średni koszt wynajmu mieszkania, mediów, transportu, żywności, karnetu na siłownię oraz Internetu w 184 krajach, a także koszt biletów lotniczych ze Zjednoczonego Królestwa.

Jako uzasadnienie decyzji przyznania pierwszej nagrody w Europie mało znanemu Skopje napisano: „Miasto to jest osławione jako wysokiej jakości kierunek turystyczny, znany ze stanowisk archeologicznych oraz jedzenia ulicznego (…). Koszty korzystania z transportu publicznego są jednym z powodów, dla których Skopje uzyskało taką dobrą ocenę, jako że bilet miesięczny jest tam aż osiem razy tańszy niż w Londynie”.

Drugie miejsce po Skopje zajmuje inne bałkańskie miasto – Sarajewo – opisane jako „czarująca stolica Bośni i Hercegowiny. Średni miesięczny koszt wynajmu kawalerki w centrum miasta to tutaj zaledwie około 1230 zł (1060 zł, 1290 zł)”.

Na trzecim miejscu umieszczony został Kiszyniów, stolica Mołdawii, miasto często nieznane wśród brytyjskich podróżników. Norton Finance jednak radośnie informuje, iż kufel piwa „kosztuje tu marne 5,80 zł (5 zł; 6,10 zł)” – czyli jedną czwartą ceny, którą zapłacilibyśmy np. w Londynie.

Na czwartym miejscu plasuje się Sofia w Bułgarii, na piątym – stolica Rumunii, Bukareszt, zaś na szóstym – Belgrad w Serbii.

Kopenhaga oraz Dublin zostały ocenione przez Norton Finance jako jedne z najgorszych miast europejskich dla cyfrowych nomadów, głównie z powodu kosmicznych kosztów wynajmu mieszkania, czasami nawet pięć razy wyższych niż na Bałkanach.

Liczba tzw. cyfrowych nomadów, czyli osób pracujących zdalnie – często, choć nie zawsze, za granicą – w ostatnich latach znacząco wzrosła, jako że praca w biurze przestaje być już w modzie, technologia Wi-Fi jest stale ulepszana i coraz więcej ludzi pracuje przez Internet.

„Dzięki pandemii wielu zaczęło się decydować na przyjęcie umożliwionego przez technologię stylu życia niezależnego od lokalizacji, który pozwala im podróżować oraz pracować zdalnie” (magazyn Forbes, 2022). Zasugerowano, że do roku 2025 około 22% siły roboczej Stanów Zjednoczonych, tj. 37,5 mln ludzi, będą stanowić osoby pracujące zdalnie.

Dodano: „Do tej pory w sumie 46 krajów przejęło modę na wizy dla cyfrowych nomadów”, proponując specjalne wizy, zaprojektowane tak, by przyciągnąć tychże nomadów zza granicy.