Główne problemy gospodarki

W trakcie prowadzenia tej działalności społeczność staje w obliczu niedoboru ze względu na niedostatek ograniczonych zasobów i zachłanną naturę ludzkich pragnień. Różnica między podażą a popytem sprawia, że podstawowe problemy gospodarki stają się widoczne.  

Istnieją trzy przyczyny głównych problemów gospodarki:

• Co produkować i w jakiej ilości? 
• Jak produkować? 
• Dla kogo produkować?

Co produkować i w jakiej ilości?

Kwestia ta dotyczy dokonania oceny, które towary produkować i w jakiej ilości. Brakuje siły roboczej, ziemi, maszyn, kapitału, sprzętu, narzędzi i zasobów naturalnych. W efekcie niemożliwe jest spełnienie wymagań społeczności. W związku z tym kluczowego znaczenia nabiera kwestia, jakie towary i usługi powinno się dostarczać i w jakich ilościach. Gdy, na przykład, Rita jest właścicielką działki, musi zastanowić się, co powinna na niej uprawiać. Powiedzmy, że mogłaby uprawiać sorgo lub pszenicę. Biorąc pod uwagę niedobór zasobów naturalnych, takich jak ziemia, musi podjąć decyzję o tym, czy ziemię przeznaczyć pod uprawę sorgo, pszenicy, czy obu zbóż.

Aman, decydując się na konkretne uprawy, powinien uwzględnić ich ilość. Na przykład, czy ma to być pięć kwintali, dziesięć kwintali czy 100 kwintali. Niemal każdy w społeczeństwie musi zadać sobie pytanie „co produkować i w jakich ilościach”. Ponadto gospodarka musi zdecydować, czy wykorzystać swoje ograniczone zasoby do produkcji dóbr konsumpcyjnych, czy produkcyjnych. Należy również odpowiedzieć na pytanie, jakie powinno się zachować proporcje pomiędzy produkcją artykułów luksusowych a produkcyjnych? Ponadto gospodarka może zostać postawiona w obliczu problemu, ile należy wyprodukować artykułów z przeznaczeniem dla zwykłych obywateli a ile i dla obrony cywilnej.

Jak produkować?

Do wyjaśnienia popytu rynkowego na produkty i usługi wykorzystuje się teorię wyboru konsumenta. Sposoby dystrybucji produktów i usług na rynku wyjaśnia teoria przedsiębiorstwa. Przedsiębiorstwo to grupa osób, która nabywa siłę roboczą, kapitał i surowce, aby wyprodukować towary i dostarczyć usługi klientom, rządom lub innym firmom. Zgodnie z teorią, podstawowym celem firmy jest maksymalizacja zysków. Proces maksymalizacji zysków przedsiębiorstwa napotyka dwa ograniczenia — popyt konsumencki i koszty produkcji.

Czynniki związane z produkcją są zarówno stałe, jak i zmienne. Niektóre surowce niezbędne w procesie produkcyjnym są dostępne tylko w niezmiennych ilościach w ograniczonym przedziale czasu. Nie ma możliwości zmiany potencjału fabryki, maszyn i urządzeń z dnia na dzień. Firma może w dłuższej perspektywie modyfikować skalę swoje produkcji oraz stopień wykorzystania maszyn i urządzeń. Jednakże, na przestrzeni krótkiego czasu, ilość tych zasobów przedsiębiorstwa uważa się za element stały. Perspektywa krótkoterminowa to sytuacja, w której nie można zmienić pewnych cech charakterystycznych produkcji. Dłuższa perspektywa to okres, w którym wszystkie czynniki produkcji mogą ulec zmianie.

Produkt całkowity i marginalny to dwie różne rzeczy. Aby wyprodukować towary lub zrealizować produkcję w granicach swojej wydajności, firma integruje posiadane komponenty produkcyjne. Pełna wydajność produkcyjna firmy lub jej całkowity produkt zależy od ilości zakupionych materiałów do produkcji, lub zatrudnionych przez firmę zasobów ludzkich. Produkt marginalny czynnika produkcyjnego to zmiana całkowitego produktu przedsiębiorstwa, która następuje w momencie, dany czynnik zostaje zwiększony o jedną jednostkę, bez zmiany wszystkich pozostałych czynników.

Dla kogo produkować?

Ta kwestia wiąże się z określeniem docelowego konsumenta wytwarzanych towarów lub usług. Ponieważ nie każdy produkt może zadowolić wszystkie grupy społeczne ze względu na różnice w zdolnościach płatniczych konsumentów, dany asortyment jest opracowywany pod kątem sprzedaży dla określonej części społeczeństwa. Nierównomierna alokacja środków jest widoczna w całym społeczeństwie i przyczynia się ona do powstawania dysproporcji w zdolnościach płatniczych konsumentów.

Na przykład ryż wyższej klasy jest produkowany dla osób o większej sile nabywczej, a ryż niższej klasy jest produkowany dla osób o mniejszej sile nabywczej. Luksusowe towary i usługi są zarezerwowane dla bogatych. Dystrybucja dochodów w rozbiciu na czynniki produkcyjne odpowiada dystrybucji finalnych dóbr i usług (miejsce, siła robocza, kapitał, przedsiębiorczość). Ta kwestia ma dwa wymiary:

Dystrybucja indywidualna: odnosi się do sposobu dystrybucji pieniędzy wśród różnych grup ludzi w społeczeństwie.

Dystrybucja funkcjonalna: dystrybucja dochodu między różnymi komponentami produkcyjnymi nazywana jest dystrybucją funkcjonalną.

Wnioski

Niniejszym dowiedzieliśmy się, że centralnym problemem gospodarki są trzy czynniki. 

Istotną rzeczą jest, aby pamiętać, że oprócz alokacji zasobów, główne problemy gospodarki obejmują również efektywne zużycie i rozwój zasobów. 

Tak więc, aby zrozumieć istotne trudności gospodarki, należy poznać ich istotę, tj. decyzje podejmowane odnośnie dostępnych ograniczonych zasobów służących optymalizacji użyteczności społeczno-gospodarczej.