Słaby wkład gminy Asker w debatę podatkową

Zauważyli to w kasach podatkowych, kiedy Kjell Inge Røkke przeprowadził się z Asker do Szwajcarii. Fot. Morten Uglum.

Przemysłowiec i finansista Kjell Inge Røkke przeniósł się z Asker do Lugano w Szwajcarii w 2022 roku, co zauważono w miejscowej kasie podatkowej. Przed swoim wyjazdem Røkke płacił podatek majątkowy w Asker, sięgający nawet 140 milionów NOK rocznie.

Nikt w mieście nie podejmował desperackich prób namówienia Røkke do powrotu. Jednak Partia Postępu wpadła na pomysł, jak można by zachęcić innych bogatych podatników do osiedlenia się w gminie. Czy Asker nie mógłby równie dobrze połączyć się z Bø?

W 2019 roku mała gmina Bø w regionie Vesterålen wywołała zamieszanie, gdy próbowała przekształcić się w raj podatkowy. Znacząco obniżyła podatek od nieruchomości, co skłoniło narciarza Bjørna Dæhlie i kilka innych osób do zgłoszenia przeprowadzki do gminy.

W Asker, poza zasięgiem wzroku wyborców i większości mediów, Partia Postępu zdołała przekonać także Høyre, Liberałów i Chrześcijańską Partię Ludową do rozważenia tego modelu. W przewodnictwie większość opowiedziała się za zbadaniem, co mogłoby oznaczać obniżenie lokalnej części podatku od nieruchomości. Podnoszenie kwestii walki klasowej wywołało debatę na ten temat.

Dyskusja na temat podatków jest ważna i korzystna, również na szczeblu lokalnym. Lokalne władze mają swobodę decydowania o wprowadzeniu podatku od nieruchomości lub jego braku. Jest to jedna z klasycznych kwestii, która wyznacza ton wyborów samorządowych i jest przedmiotem sporów między partiami politycznymi.

Należy również przeprowadzić wiele dyskusji na temat podatku od majątku. Obecnie dla aktywów o wartości powyżej 20 mln NOK wynosi on 1,1%. 0,4 proc. trafia do skarbu państwa, a 0,7 proc. trafia do skarbu gminy, w której mieszka osoba zamożna. W sumie podatek majątkowy przynosi do kasy publicznej około 30 miliardów NOK.

W zeszłym roku gmina Asker otrzymała 526 milionów NOK z podatku majątkowego. Odrzucenie tego podatku w nadziei na przyciągnięcie większej liczby bogatszych mieszkańców, którzy płaciliby inne rodzaje podatków, jest dla miasta niepewnym projektem. Ponadto nie stanowi to dobrego wkładu w ogólnokrajową debatę na temat opodatkowania majątku.

Warto omówić powody, dla których Røkke i inni przedsiębiorcy zdecydowali się na emigrację. Istnieją również liczne argumenty, aby przyjrzeć się, jak wysokość i struktura podatku majątkowego wpływa na działalność gospodarczą i tworzenie miejsc pracy w Norwegii.

Jednak debatę należy przenieść tam, gdzie jej miejsce – na krajowym szczeblu politycznym. Norwegia nie czerpie korzyści z wyścigu pomiędzy Asker, a innymi gminami w celu przyciągnięcia w ten sposób podatników.