Były premier Holandii Dries van Agt i jego żona umierają „trzymając się za ręce”, po poddaniu się eutanazji w wieku 93 lat

Zdjęcie: rightsforum.org

Informacja została podana do wiadomości publicznej w piątek przez „The Rights Forum”, które oznajmiło, że para zmarła w poniedziałek i zostanie pochowana podczas prywatnej ceremonii, w mieście na wschodzie kraju, Nijmegen.

„Zmarł trzymając się za ręce ze swoją ukochaną żoną Eugenie van Agt-Krekelberg, jego wsparciem i kotwicą, z którą był razem przez ponad 70 lat i którą zawsze nazywał swoją dziewczyną” – poinformowała organizacja w oświadczeniu.

Od pewnego czasu stan zdrowia obojga nie był najlepszy. W 2019 Van Agt doznał wylewu krwi do mózgu w trakcie wygłaszania przemówienia w trakcie wydarzenia upamiętniającego Palestyńczyków, i nigdy nie wrócił do pełnej sprawności.

Van Agt, będący początkowo tradycyjnym chrześcijańskim demokratą, po odejściu z polityki stawał się coraz bardziej postępowy, opuszczając ostatecznie swoją partię w 2017 roku przez różnice ideologiczne w kontekście sprawy Izraela i Palestyny.

Premier Holandii Mark Rutte nazywał Van Agta swoim „prapradziadkiem na stanowisku”.

„Dzięki kwiecistemu i wyjątkowemu językowi, jasnym przekonaniom i uderzającej prezencji, Dries van Agt nadawał kolorytu i treści holenderskiej polityce w czasach polaryzacji i odnowy partii” – wyznał Rutte w oświadczeniu.

Holenderska rodzina królewska wspomniała go w następujący sposób: „Wziął odpowiedzialność administracyjną w trudnym momencie i udało mu się zainspirować wielu ludzi swoją uderzającą osobowością i kolorowym stylem” – napisali król Wilhelm-Aleksander, królowa Maksyma i była królowa Beatriz w łączonym oświadczeniu.

Van Agt znany był ze swoich archaicznych odniesień i okazałego języka, ale również ze swojej pasji do kolarstwa. Zmuszony był jednak porzucić tę pasję w 2019 po tym, jak podupadł na zdrowiu.

Razem z prawicową Partią Liberalną i partią „Apel Chrześcijańsko-Demokratyczny” rządził Holandią jako premier od roku 1977 do 1981. Po wyborach ponownie został premierem, formując koalicję z Partią Pracy i centrową partią Demkoraci 66 w rządzie, który utrzymał się rok.

Po wizycie w Izraelu w roku 1999 coraz głośniej wyrażał poparcie dla Palestyńczyków. Doświadczenia z odbytej wizyty nazywał „nawróceniem”.

W 2009 roku założył fundację The Human Rights Forum, która opowiada się za „sprawiedliwą i zrównoważoną polityką Holandii i Europy w kwestii Palestyny i Izraela”.

Przeżyła go trójka dzieci.