Coraz więcej młodych osób prosi o pomoc: Daniella została porzucona w Iraku i zmuszona do małżeństwa

Źródło grafiki: WikimediaCommons

W 2024 roku 106 spraw obsługiwanych przez doradców ds. różnorodności w Norweskiej Dyrekcji Integracji i Różnorodności (IMDi) dotyczyło obawy przed przymusowym pobytem za granicą. To znaczny wzrost w porównaniu z 60 sprawami w 2023 roku.

Dane te pochodzą ze wspólnego raportu rocznego dotyczącego działań przeciwko negatywnej kontroli społecznej i przemocy honorowej.

Daniella zna ten problem z własnego doświadczenia. Opowiada, że w wieku 13 lat została podstępem zmuszona do małżeństwa ze swoim kuzynem.

– Próbowałam znaleźć sposoby, żeby przetrwać. Przez długi czas udawałam miesiączkę, żeby uniknąć gwałtów. Ale szybko musiałam znaleźć trwalsze rozwiązanie – mówi Daniella.

By uciec od przemocy seksualnej w małżeństwie, sfałszowała zaświadczenie lekarskie, twierdząc, że ma zakaźną chorobę krwi.

– W rezultacie rodzina wysłała mnie do lekarza w kraju pochodzenia, by to sprawdzić. Kiedy odkryli, że kłamałam, ukarali mnie, zostawiając samą w Iraku.

Daniella nie chce, aby NRK ujawniało jej nazwisko.

„Wiele ukrytych przypadków”

Przymusowe pobyty za granicą mogą dotyczyć m.in. przymusowych małżeństw, przemocy honorowej, terapii konwersyjnych czy karzących wyjazdów wychowawczych.

Wzrost liczby spraw może wynikać z większej liczby zagrożonych osób, ale także z rosnącej świadomości istnienia pomocy.

– Konsekwencje porzucenia za granicą mogą być tragiczne. Dlatego tak ważne jest, że coraz więcej młodych szuka pomocy – mówi Libe Rieber-Mohn, dyrektorka IMDi.

Uważa ona, że wzrost zgłoszeń wynika z większej otwartości społecznej i medialnej.

– Jednocześnie wiemy, że wiele przypadków pozostaje w ukryciu. Poproszenie o pomoc to ogromny krok, a wiele osób boi się konsekwencji – dodaje.

Co ciekawe, liczba przypadków, w których młodzi zostali już porzuceni za granicą, spadła z 37 w 2023 roku do 26 w 2024 roku.

W takich sprawach często angażuje się specjalne służby konsularne – w 2023 roku miały one 203 interwencje.

Rząd rozważa zakaz wyjazdu

Minister pracy i integracji społecznej Tonje Brenna (Ap) poinformowała, że rząd rozważa wprowadzenie zakazu opuszczania kraju w przypadkach, gdy istnieje podejrzenie, że dziecko może zostać porzucone za granicą.

– Musimy wykrywać i zapobiegać tym przypadkom przed wyjazdem. Żadne dziecko nie powinno być ofiarą negatywnej kontroli społecznej ani przymusowych wyjazdów – mówi Brenna.

Daniella: „Mam nadzieję, że inni poproszą o pomoc”

Daniella, po trzech latach przymusowego małżeństwa, została porzucona w Iraku.

– To były lata przemocy, poniżenia i strachu – opowiada.

Po tym, jak została zaatakowana przez wuja, a następnie porzucona, postanowiła wrócić do Norwegii i poszukać pomocy.

Zgłosiła się do doradcy ds. różnorodności w swojej szkole średniej.

– Bałam się, co się stanie, jeśli rodzina się dowie.

Została umieszczona w domu tymczasowym – to był dla niej ratunek.

– Mam nadzieję, że więcej młodych osób zdecyduje się przerwać negatywną kontrolę i przymusowe małżeństwa. Życie w uciemiężeniu nie jest tego warte – mówi.

Røde Kors: „To naprawdę przerażające”

Miriam Mardan, liderka telefonu zaufania Czerwonego Krzyża ds. przemocy honorowej, mówi, że w 2024 roku otrzymali znacznie więcej zgłoszeń od młodych ludzi obawiających się wyjazdu.

– Dzwonią do nas z desperacją, nie wiedząc, co robić. Ważne, by wiedzieli, że mogą się do nas zgłosić anonimowo i bez konsekwencji – podkreśla.

– Gdy już wyjedziesz, pomoc jest o wiele trudniejsza, nawet jeśli masz norweski paszport. Wszystko zależy od tego, w jakim kraju się znajdujesz – tłumaczy Mardan.