Jak jeden mężczyzna napisał na nowo historię Alcatrazu

Zdjęcie: CNN

Z wykorzystaniem mapowania całej wyspy, jako że zostało mu to zlecone do wykonania, Alcatraz może być w przyszłości szczegółowo monitorowany — a w dalszej przyszłości uodporniony.

Zabezpieczanie jednej z najsłynniejszych wysp nie jest pomniejszym zadaniem. W grudniu 2023 roku, kiedy Kelsey zrobił sobie pierwszą wycieczkę do Alcatraz, już wtedy spostrzegł projekt jako jedyne w swoim rodzaju życiowe przedsięwzięcie. Jest wiele miejsc na wyspie, których odwiedzający nie zdołają zobaczyć, a przed zaakceptowaniem projektu Kelsey nalegał, że on i jego zespół powinien zmapować każdy cal pomieszczenia.

Motywacja oczywiście była głównie naukowa, lecz dla Kelseya było to coś więcej. To było, jak to mówi „coś pokroju chwili Indiany Jonesa” — szansa na zwiedzenie miejsca, które było wieloma obiektami.

Pomimo bycia przez 29 lat najbardziej rozpoznawanym jako federalny zakład karny, wyspa Alcatraz była także wojskowym fortem, wykorzystywanym przez armię podczas wojny secesyjnej, aby chronić San Francisco przed Konfederackimi najeźdźcami. Trochę ponad wiek później, w 1969 roku stała się miejscówką okupowaną przez 19 miesięcy przez rdzennych aktywistów w imię praw obywatelskich Rdzennych Amerykanów (Native American civil rights).

"Sprawianie niewidzialnego widzialnym"

Uzbrojeni w kombinacje podręcznych kamer i dronów, Kelsey i jego zespół wyruszyli, aby zmapować w 3D turystyczną miejscówkę, przybywając na wyspę w grudniu 2023 roku. Ich technologiczny zestaw obejmował robo-psa Boston Dynamic „Spot” oraz drona Flyability Elios 3, pokrytego odporną na kolizje klatką, aby uchronić latający obiekt oraz samo w sobie miejsce.

Dzięki ekwipunkowi zespół badaczy Kelsey’a, naukowców i pilotów drona był w stanie zdobyć dostęp do obszarów dotychczas uważanych za niedostępne z powodu kabli, azbestu i innych kwestii dotyczących bezpieczeństwa, wliczając w to uszkodzenia strukturalne.

Nigdzie nie było zakazów. „Dali mi klucze do obiektu” — mówi Kelsey. Jego zespół był w stanie wejść do niektórych najstarszy konstrukcji na wyspie, wliczając w to miejsca z ery wojny secesyjnej, takie jak Strażnica — jedna z najstarszych struktur na wyspie, w której konfederacyjni szpiedzy byli przetrzymywani w piwnicy podczas wojny secesyjnej.

Technologią w samym sercu projektu, pomimo tego, jest LiDAR, czyli Light Detection and Ranging — powietrzna technika mapowania, która wykorzystuje skanowanie laserowe, aby wytworzyć trójwymiarowe modele, które są dokładne co do centymetra (lub części cala). „Pomyślcie o tym jak o prześwietleniu lub skanie TK całej wyspy”. „To czyni niewidzialne widzialnym”.

To było cięższe niż się wydaję. Alcatraz jest zarządzany przez National Park Service, który nie zezwala na obecność dronów na wyspie, znaczy to, że zdobycie pozwolenia na ich wykorzystywanie trwało miesiącami. Wyspa jest również sanktuarium dla ptactwa morskiego, z tego powodu zespół musiał dwukrotnie czekać na koniec sezonu lęgowego, zanim mógł wkroczyć ze swoimi dronami. Ogółem projekt zajął więcej niż rok czasu, zaczynając w grudniu 2023 roku i kończąc go w styczniu 2025 roku.

Po przybyciu zespół pozostał na wyspie przez trzy tygodnie — śpiąc w celach na okrytym złą sławą bloku D, w którym, historycznie, byli przetrzymywani niektórzy z najbardziej niebezpiecznych więźniów Alcatrazu. Odeszli, mówi Kelsey, z jedną czy dwiema strasznymi historyjkami — jak również z niektórymi najlepszymi naukowymi i historycznymi odkryciami jego od dekad trwającej kariery.

Jednym z tych odkryć jest obrazowanie oryginalnej, z ery wojny secesyjnej, bramy wypadowej, czy też zabezpieczonego wejścia — coś, co nie było widziane w żywej pamięci. Zlokalizowany w 1857 roku oryginalny znak na bramie wypadowej na wschodniej stronie wyspy Alcatraz był zamaskowany przez stuletni budynek, który cofał się w jej kierunku.

Odkrycia Kelsey’a także podniosły zasłonę najsłynniejszej więziennej ucieczki z 1962 roku, kiedy Frank Morris oraz bracia Clarence i John Anglin wykonali udaną próbe ucieczki.

Zespół Kelsey’a przedstawił dokładny skan ścieżki, którą uciekinierzy podkopali się przez swoje cele więzienne, tuż przed wspięciem się siecią rur i ucieczką na dach więzienia. Mężczyźni następnie zeszli w dół do wody, tuż przed wypchnięciem tratwy z północo-wschodniego wybrzeża wyspy. Trójka więźniów już nigdy nie była widziana z powrotem i nie jest wiadome, czy przeżyli próbę ucieczki.

Przyszłościowe uodparnianie wyspy Alcatraz

Mapowania Kelsey’a będą teraz wykorzystywane jako punkt odniesienia dla przyszłych badań, by mogły być porównywane między sobą. Ich punkt odniesienia pozwoli również na świadome prognozowanie w kwiestiach takich jak zmiana klimatu, aktywność sejsmiczna oraz ogólne pogorszenie terenu, który gości około 1,2 miliona turystów rocznie.

„Możemy wrzucić do danych trzęsienie ziemi o wartości 7 w skali Richtera, aby zobaczyć co by się stało” — mówi Kelsey. Jego modele mogą również „się starzeć”, oznacza to, że obsługa parku może być lepiej poinformowana o tym, gdzie skupić ograniczone finansowanie na przyszłe działania konserwacyjne.

Potencjalne użytkowanie nie będzie wyłącznie naukowe. Kelsey, który również pracował przy zwykłych filmach jak i filmach dokumentalnych, mówi, że dane mogą teraz również być wykorzystane w naukach humanistycznych. Reżyserowie, na przykład, mogliby użyć modeli do skopiowania całego więzienia wraz z greenscreenami. Kolejnym zastosowaniem jest wirtualna turystyka — używanie danych do fizycznego odtworzenia części więzienia dla tych, którzy nie mogą odbyć wycieczki na wyspę.

Prawie na pewno będą w tym inne zastosowania — Kelsey mówi, że badacze często stają się podekscytowani potencjalnymi sposobami na wykorzystanie jego danych. Gdy pytają się go, czy ich wizja jest możliwa do osiągnięcia, mówi: „odpowiedź brzmi zawsze tak”. Dane z tego projektu są czymś, o czym mógł tylko pomarzyć.