Luis Rubiales, były szef Hiszpańskiego Związku Piłki Nożnej, stanie przed sądem za pocałunek na mistrzostwach świata

Luis Rubiales, ówczesny prezes hiszpańskiej federacji piłkarskiej, z Jennifer Hermoso, zawodniczką reprezentacji narodowej, po finale Pucharu Świata Kobiet w Sydney w Australii w sierpniu. Zdjęcie: Hannah McKay/Reuters

Luis Rubiales, były szef hiszpańskiej piłki nożnej, ma stanąć przed sądem w związku z wymuszonym pocałunkiem gwiazdy podczas ceremonii wręczenia medali Pucharu Świata Kobiet zeszłego lata po tym, jak w czwartek sędzia orzekł, aby poddał się wyrokowi w głośnej sprawie, która wywróciła do góry nogami ten sport w Hiszpanii.

Sędzia zalecił także, aby Rubiales i trzej działacze Królewskiej Hiszpańskiej Federacji Piłki Nożnej, organu zarządzającego piłką nożną w kraju – w tym Jorge Vilda, który został zwolniony z funkcji trenera drużyny kobiet w następstwie tego incydentu – stanęli przed sądem pod zarzutem stosowania przymusu i wywarcia presji na zawodniczkę, Jennifer Hermoso, aby okazała wsparcie panu Rubialesowi bezpośrednio po pocałunku.

Sędzia stwierdził, że pocałunek pana Rubialesa po finale Pucharu Świata Kobiet w Sydney w Australii „był bez zgody i był aktem jednostronnym i zaskoczeniem”. Sędzia uznał również, że nawet jeśli pocałunek miał charakter bardziej uroczysty niż seksualny, zachowanie pana Rubialesa mieściło się w granicach „intymności stosunków seksualnych” i powinien zostać pociągnięty do odpowiedzialności.

Prokuratorzy i pani Hermoso mają teraz 10 dni na sformalizowanie swoich zarzutów, po czym odbędzie się proces. Jeżeli Rubiales zostanie uznany za winnego napaści na tle seksualnym, grozi mu kara więzienia od roku do czterech lat.

W czwartek pan Vilda złożył apelację w związku z ustaleniami sędziego. W rezultacie sędzia jest zobowiązany zebrać dalsze zeznania w tej sprawie. Wszyscy oskarżeni mają trzy dni na odwołanie się od zaleceń sędziego.

Orzeczenie było zwieńczeniem dochodzenia przygotowawczego, któremu przewodniczył sędzia Francisco de Jorge, podczas którego świadkowie, w tym pani Hermoso, urzędnicy i inni piłkarze, podczas przesłuchania za zamkniętymi drzwiami, które zakończyło się 2 stycznia, złożyli zeznania dotyczące oskarżeń o napaść na tle seksualnym wobec pana Rubialesa. Sędzia przejrzał także filmy przedstawiające pocałunek pod różnymi kątami oraz nagranie wideo nagrane w autobusie po ceremonii wręczenia medali, w którym początkowo pani Hermoso zdawała się bagatelizować incydent.

Nie udało nam się od razu skontaktować z pani Hermoso, która ma grać dla Hiszpanii na Igrzyskach Olimpijskich w Paryżu tego lata, jeśli kraj się zakwalifikuje.

Zawodniczka złożyła skargę karną przeciwko Rubialesowi we wrześniu, dwa i pół tygodnia po tym, jak mocno pocałował ją w usta, w telewizji na żywo, na podium, gdy drużyna świętowała zwycięstwo nad Anglią w finale Pucharu Świata. Skarga ta umożliwiła prokuratorom wszczęcie sprawy przeciwko panu Rubialesowi.

Opinia publiczna rozpamiętująca pocałunek przyćmiła jeden z najlepszych momentów w Hiszpanii w piłce nożnej i wywołała szerszą debatę na temat seksizmu i braku równowagi sił w sporcie. Epizod ten doprowadził także do powrotu na światło dzienne oskarżeń sprzed kilkudziesięciu lat o brak szacunku i despotycznym zachowaniu ze strony trenerów i menedżerów płci męskiej w Hiszpanii wobec zawodniczek.

Kiedy piłkarze w ramach protestu ślubowali, że nie będą wychodzić na boisko dla reprezentacji narodowej, a Alexia Putellas, jedna z gwiazd tej drużyny, ukuła sformułowanie „se acabó” czyli „to koniec”, w imieniu pani Hermoso, dokonano porównań do Ruchu #MeToo.

Nawet premier Pedro Sánchez włączył się w awanturę po meczu, nazywając pocałunek „niedopuszczalnym”.

Pan Rubiales początkowo bez przekonania przeprosił za swoje zachowanie. Ale później próbował zrzucić winę na panią Hermoso, mówiąc, że podczas uścisku „przysunęła mnie blisko swojego ciała”. Po wyzywającym przemówieniu, w którym odmówił rezygnacji i skrytykował to, co nazwał „fałszywym feminizmem”, otrzymał owację na stojąco od swoich kolegów z federacji piłkarskiej.

W odpowiedzi członkinie reprezentacji Hiszpanii kobiet w piłce nożnej i dziesiątki innych zawodniczek podpisały ultimatum, w którym twierdzą, że nie będą grać dla swojego kraju – co potencjalnie przekreśliłoby szanse Hiszpanii na bilet olimpijski – „jeśli obecni menadżerowie będą dalej pracować”.

W miarę jak wzrosło zainteresowanie opinii publicznej warunkami pracy w hiszpańskiej piłce nożnej kobiet, zawodniczki hiszpańskich klubów zawodowych zakłócały wrześniowe weekendy otwarcia ligi, organizując strajk w związku z niskimi płacami, urlopami macierzyńskimi i protokołem dotyczącym molestowania.

Rubiales początkowo sprzeciwiał się wezwaniom do rezygnacji. Kiedy jednak sąd wydał przeciwko niemu zakaz zbliżania się niecały miesiąc po finale mistrzostw świata, ustąpił ze stanowiska prezesa Królewskiej Hiszpańskiej Federacji Piłki Nożnej i wiceprezesa UEFA, organu zarządzającego europejską piłką nożną.

W październiku FIFA – organ zarządzający piłką nożną, która początkowo zawiesiła go na 90 dni z powodu tego incydentu – wykluczyła go z uprawiania sportu na trzy lata.

Pan Rubiales jest także przedmiotem śledztwa prowadzonego przez prokuratorów ds. walki z korupcją w związku z nieprawidłowościami w wykorzystaniu funduszy federacji.

Poleciały też inne głowy. Vilda, bliski sojusznik Rubialesa, który w 2022 roku został oskarżony o despotyczne zachowanie wobec zawodniczek kadry narodowej, we wrześniu został zwolniony z funkcji trenera drużyny, mimo że miesiąc wcześniej poprowadził ją do zwycięstwa w Pucharze Świata. Zastąpiła go pierwsza trenerka reprezentacji Hiszpanii, Montse Tomé.