Po emocjonującej debacie, Brytyjska Władza Ustawodawcza zalegalizowała eutanazję

Osoby popierające eutanazję czekające w Piątek przez Parlamentem. Politycy przegłosowali ustawę 330 głosów za do 275 głosów przeciw po pięciogodzinnej debacie. Zdjęcie: Cart Court/Getty Images

 Władza ustawodawcza w Brytanii w piątek przegłosowała pozwolenie na samobójstwo na żądanie, pod ściśle określonymi warunkami, osób nieuleczalnie chorych w Anglii oraz Walii. Otworzyło to drogę na jedną z najbardziej gruntownych zmian w społeczeństwie kraju od wieków. 
Po pięciu godzinach spędzonych na debatach w Izbie Gmin, ustawa została przegłosowana przez 330 głosów popierających plan, który umożliwia doktorom pomoc pacjentom, którym zostało mniej niż sześć miesięcy życia, popełnić samobójstwo.
Głosowanie jednak nie było ostatecznym słowem dotyczącym legislacji: Ustawa będzie szczegółowo badana oraz zostaną do niej wprowadzone poprawki. Jednakże jest to wyjątkowy dzień na scenie politycznej Wielkiej Brytanii, porównywalny przez Brytyjczyków do legalizacji aborcji w 1967 czy zakazaniu kary śmierci w 1969. 
Eutanazja jest legalna w niektórych krajach w Europie, Kanadzie, Nowej Zelandii, w dziesięciu stanach Ameryki oraz w Dystrykcie Kolumbii. Decyzja podjęta w Westminster spowodowała wiele obaw, często emocjonalnych debat publicznych dotyczących moralności i etyki, które to spowodowały ostre wymiany słów między politykami. 
Projekt ustawy, który został przegłosowany będzie dotyczył tylko niewielkiej grupy chorych; muszą mieć ukończone osiemnaście lat, stwierdzoną nieuleczalną chorobę oraz dostać diagnozę, która mówi, że ich dalsze życie będzie trwał sześć miesięcy lub mniej. Dwóch doktorów oraz sędzia będą musieli uczestniczyć w decyzji podejmowanej przez pacjenta a leki kończące życie pacjenta będą brane tylko przez niego samego. 
Ustawa została złożona przez członkinię Partii Pracy, Kim Leadbeater. Politycy głosowali jednak zgodnie z własnym sumieniem, powodując, że rezultat był niemożliwy do przewidzenia. 

Kim Leadbeater w zeszłym miesiącu. Członkini Partii Pracy opisująca złożony przez nią projekt ustawy jako „adresujący jeden z najważniejszych problemów naszych czasów”.
 Zwolennicy eutanazji uważają ją za łaskawy sposób wyzwolenia od niewyobrażalnego cierpienia w ostatnich momentach życia. Przeciwnicy natomiast widzą to jako zagrożenie dla osób starszych, schorowanych i tych, których zdrowie jest w krytycznym stanie, sądzą, że ustawa może być czynnikiem do wczesnych śmierci tych pacjentów.
 Leadbeater przemówiła w Parlamencie, mówiąc o tym, że projekt ustawy odnosi się do „jednego z ważniejszych problemów naszych czasów” oraz poprosiła swoich kolegów o pomoc rodzinom, które znoszą „brutalną i okrutną rzeczywistość statusu quo”. 
Według teraźniejszego prawa brytyjskiego, ci którzy pomagają swoim bliskim zakończyć ich życie, są poddani policyjnym przesłuchaniom oraz ewentualnym procesom. Dlatego nieuleczalnie chorzy pacjenci, którzy decydują się podjąć eutanazji w państwach, których sytuacja prawna nie jest aż tak zaostrzona, muszą to zrobić w osamotnieniu. „Skazuje to ludzi na tragiczną śmierć” – argumentują zwolennicy.
„Łoże śmierci dla zbyt wielu pacjentów jest miejscem tortur i degradacji, miejscem, w którym panują rządze krwi, wymiocin i łez”, oznajmił Kit Malthouse, przedstawiciel Partii Konserwatywnej oraz zwolennik ustawy. „Nie widzę żadnego współczucia w tym, tylko ogromne ludzkie cierpienie”.
Jednakże Meg Hillier, przedstawicielka Partii Pracy, stwierdziła, że ustawa „przekroczy Rubikon”, w momencie, w którym czyjaś śmierć będzie kierowana. „Jest to fundamentalna zmiana w relacji państwa z obywatelem oraz doktora z pacjentem”.
Przedstawiciele Wiary okazali swoją przeciwność, a poza nimi sprzeciw wyraziło dwóch przedstawicieli Rady Ministrów, Sekretarz Sprawiedliwości – Shabana Mahmood oraz Sekretarz Zdrowia – Wes Streeting.
Streeting argumentował również, że konieczność dodatkowych szkoleń personelu szpitalnego wniesie dodatkowe koszty do Państwowej Służby Zdrowia. Zaznaczył również nierówny dostęp do opieki paliatywnej w Wielkiej Brytanii, sugerując, że niektórym pacjentom może się wydawać, że jedyna droga jaka im została to eutanazja.