Astronomia

Astronomowie to naukowcy, którzy próbują znaleźć odpowiedzi na pytania związane z naszym wszechświatem. Obserwują planety, odległe gwiazdy i galaktyki, a także pewne wydarzenia, które mają miejsce w przestrzeni kosmicznej. Badają strukturę wszechświata i próbują dowiedzieć się, jak to wszystko się zaczęło.

Starożytna astronomia

Astronomia istnieje od tysięcy lat. W czasach starożytnych ludzie codziennie obserwowali słońce i gwiazdy. Sadzili uprawy i organizowali pewne wydarzenia związane z ruchem obiektów na niebie.

Starożytne cywilizacje, jak Grecy i Rzymianie, nie posiadały jednak instrumentów, które miały do dyspozycji późniejsze pokolenia. Musieli obserwować niebo i gwiazdy gołym okiem. Pomagało im to w nawigacji po morzach i docieraniu do innych miejsc.

Widzieli, że gwiazdy układają się we wzory, które wyglądały jak ludzie lub zwierzęta.

W czasach starożytnych ludzie myśleli, że Ziemia jest centrum wszechświata i że wszystko kręci się wokół niej. Pod koniec średniowiecza niektórzy astronomowie nie byli do końca przekonani co do tej teorii. Na początku XVI wieku Mikołaj Kopernik, polski astronom, jako pierwszy wykazał, że w rzeczywistości Słońce jest centrum układu słonecznego, a planety krążą wokół niego. Prawie sto lat później włoski astronom Galileusz użył pierwszego teleskopu do obserwacji kosmosu. Jego badania potwierdziły teorie Kopernika. Niemiecki matematyk Johannes Kepler udowodnił, że planety poruszają się wokół Słońca po eliptycznych torach. Isaac Newton wykorzystał odkrycia Keplera do wyjaśnienia działania grawitacji.

Nowoczesna astronomia

Odkrycie teleskopu zmieniło sposób, w jaki naukowcy mogli obserwować przestrzeń kosmiczną. Podczas gdy starożytni byli w stanie dostrzec jedynie obiekty w pobliżu Ziemi, teleskopy były w stanie znaleźć Urana, Neptuna i Plutona, odległe planety naszego Układu Słonecznego.

Astronomowie odkryli również, poruszający się na orbicie między Ziemią a Marsem, pas asteroid. Z pomocą potężnych teleskopów byli w stanie bardzo szczegółowo odwzorować powierzchnię Księżyca i planet.

Do obserwacji odległych od naszego układu słonecznego obiektów astronomicznych, współczesna astronomia wykorzystuje, znajdujące się na Ziemi. Polega również na obrazach przesyłanych na ziemię z umieszczonych na orbicie ziemskiej teleskopów, takich jak Kosmiczny Teleskop Hubble'a, który działa od 1990 roku.

Bezzałogowe statki kosmiczne, które lądują na Księżycu i innych planetach, dostarczają astronomom dużych ilości danych i obrazów, które mogą oni wykorzystać w swojej pracy. Astronomowie badają również próbki skał przywiezionych przez statki kosmiczne na Ziemię.

Obecnie astronomowie używają komputerów do symulacji ruchów i zdarzeń, które mogą mieć miejsce w przestrzeni kosmicznej. Mogą na przykład przewidzieć, jak blisko Ziemi może znaleźć się asteroida lub kiedy pojawią się pewne komety.

Astronomowie mierzą odległości w latach świetlnych — jak daleko światło może przebyć w ciągu jednego roku, czyli około 6 bilionów mil (9,4 biliona km). Odkryli, że nasza galaktyka, Droga Mleczna, ma średnicę 100 000 lat świetlnych. Najbliższa gwiazda to Proxima Centauri, oddalona od Ziemi o około cztery lata świetlne.