Badania sugerują, że nowy „superkontynent” może zniszczyć ludzi i sprawić, że Ziemia nie będzie nadawała się do zamieszkania

Zdjęcie: Uniwersytet w Bristolu 

Korzystając z pierwszych w historii superkomputerowych modeli klimatycznych odległej przyszłości, naukowcy z Uniwersytetu w Bristolu w Wielkiej Brytanii przewidzieli jak ekstrema klimatyczne będą się nasilać po połączeniu kontynentów świata w jeden superkontynent, Pangea Ultima, za około 250 milionów lat. 

Odkryli, że byłoby tam wyjątkowo gorąco, sucho i praktycznie nie nadawałby się do zamieszkania dla ludzi i ssaków, które nie są przystosowane do radzenia sobie z długotrwałym narażeniem na upał. 

Naukowcy przeprowadzili symulację trendów temperatury, wiatru, deszczu i wilgotności na superkontynencie oraz wykorzystali modele ruchu płyt tektonicznych, chemii i biologii oceanów do obliczenia poziomu dwutlenku węgla. 

Odkryli, że powstanie Pangea Ultima nie tylko doprowadziłoby do bardziej regularnych erupcji wulkanów, wyrzucając dwutlenek węgla do atmosfery i ocieplając planetę, ale także słońce stałoby się jaśniejsze, emitując więcej energii i jeszcze bardziej ocieplając Ziemię – zauważyli eksperci w badaniu z artykułu opublikowanego w poniedziałek w czasopiśmie Nature Geoscience. 

„Nowo powstały superkontynent skutecznie wywołałby potrójny efekt, na który składałby się efekt kontynentalności, gorętsze słońce i więcej CO2 w atmosferze” – powiedział w poniedziałkowym komunikacie Alexander Farnsworth, starszy pracownik naukowy na Uniwersytecie w Bristolu i główny autor artykułu . 

„Powszechne temperatury od 40 do 50 stopni Celsjusza (104 do 122 stopni Fahrenheita) i jeszcze większe dzienne ekstrema w połączeniu z wysokim poziomem wilgotności ostatecznie przypieczętują nasz los. Ludzie – podobnie jak wiele innych gatunków – wymarliby z powodu niemożności oddania tego ciepła poprzez pot i ochłodzenia ciała” – dodał Farnsworth. Zauważył również, że zwiększone ciepło stworzy środowisko pozbawione źródeł pożywienia i wody dla ssaków. 

Choć prognozy wybiegające w tak odległą przyszłość obarczone są dużą niepewnością, naukowcy stwierdzili, że obraz wydaje się „bardzo ponury”, gdyż jedynie około 8–16% powierzchni superkontynentu nadawałoby się do zamieszkania przez ssaki. 

Z raportu wynika, że obecny poziom dwutlenku węgla może być dwukrotnie wyższy, chociaż obliczeń dokonano przy założeniu, że ludzie przestaną spalać paliwa kopalne już teraz, „w przeciwnym razie liczby te zobaczymy znacznie, znacznie wcześniej” – powiedział w komunikacie Benjamin Mills, profesor układu ziemskiego ewolucji na Uniwersytecie w Leeds i współautor raportu. 

Odległy problem, czy współczesne zagrożenie? 

Autorzy raportu ostrzegają, że te ponure perspektywy nie usprawiedliwiają samozadowolenia, jeśli chodzi o walkę z dzisiejszym kryzysem klimatycznym. Zmiany klimatyczne spowodowane przez człowieka już powodują co roku miliony zgonów na całym świecie. 

„Niezwykle ważne jest, aby nie stracić z oczu obecnego kryzysu klimatycznego, który jest wynikiem emisji gazów cieplarnianych przez człowieka” – stwierdziła w komunikacie współautorka Eunice Lo, naukowczyni ds. zmian klimatycznych i zdrowia na Uniwersytecie w Bristolu. . 

„Chociaż przewidujemy, że za 250 milionów lat planeta nie będzie nadawała się do zamieszkania, dziś już doświadczamy ekstremalnych upałów, które są szkodliwe dla zdrowia ludzkiego. Dlatego tak ważne jest jak najszybsze osiągnięcie zerowej emisji” – dodała Lo. 

Jak wynika z ważnego zeszłorocznego raportu wspieranego przez ONZ, zmiany klimatyczne są na dobrej drodze do przekształcenia życia na Ziemi. Miliardy ludzi i innych gatunków osiągną punkt, w którym nie będą już w stanie się przystosować, chyba że globalne ocieplenie zostanie radykalnie spowolnione. 

Naukowcy już od dziesięcioleci ostrzegają, że globalne ocieplenie musi utrzymać się na poziomie poniżej 1,5 stopnia Celsjusza w stosunku do poziomu sprzed epoki przemysłowej, zapewniając nam tym samym czas na zmniejszenie zależności od paliw kopalnych. Wszystkie te wysiłki mają na celu uniknięcie katastrofalnych zmian uniemożliwiających nam życie jakim je znamy. 

Ostatnie podobne masowe wymieranie miało miejsce około 66 milionów lat temu, kiedy asteroida uderzyła w Ziemię i zabiła dinozaury oraz większość życia na planecie.