Badanie wykazało, że szczepionka przeciw COVID-19 może pomóc osobom z niewydolnością serca żyć dłużej

Szczepienie przeciwko COVID-19 powiązano ze zmniejszonym ryzykiem dla życia i zdrowia pacjentów z niewydolnością serca. Źródło: Pixabay/CC0 Public Domain.

Według badania przedstawionego na Heart Failure 2024, kongresie naukowym Europejskiego Towarzystwa Kardiologicznego (ESC), który odbył się w dniach 11–14 maja w Lizbonie w Portugalii, pacjenci z niewydolnoścą serca, którzy są zaszczepieni przeciwko COVID-19, mają o 82% większe szanse na dłuższe życie niż ci, którzy nie są zaszczepieni. Niewydolność serca jest stanem zagrażającym życiu, dotykającym ponad 64 miliony osób na całym świecie. „Pacjenci z niewydolnością serca powinni być szczepieni przeciwko COVID-19, aby chronić ich zdrowie”, powiedział autor badania, dr Kyeong-Hyeon Chun z National Health Insurance Service Ilsan Hospital w Goyang w Republice Korei. „W tym obszernym badaniu z udziałem pacjentów z niewydolnością serca bycie zaszczepionym przeciwko COVID-19 powiązano z mniejszym prawdopodobieństwem zakażenia, przyjęcia do szpitala z powodu niewydolności serca lub zgonu z jakiejkolwiek przyczyny w okresie sześciu miesięcy w porównaniu z byciem niezaszczepionym”.
Wcześniejsze badania wykazały, że szczepienie przeciwko COVID-19 jest bezpieczne dla osób z chorobami układu krążenia, w tym z niewydolnością serca, oraz że powikłania po COVID-19 były poważniejsze u pacjentów z niewydolnością serca niż u pacjentów bez. Jednak niewiele przeprowadzono badań na temat tego jak szczepionki działają na pacjentów z tą dolegliwością. W ogólnokrajowym, retrospektywnym badaniu analizowano rokowania pacjentów z niewydolnością serca według statusu szczepienia przeciwko COVID-19. W badaniu tym wykorzystano bazę danych Korean National Health Insurance Service, która obejmuje prawie wszystkich mieszkańców Republiki Korei, w celu uzyskania informacji na temat szczepień i wyników klinicznych. Uczestników, którzy otrzymali dwie lub więcej dawek szczepionki przeciwko COVID-19 zdefiniowano jako „zaszczepieni”, a tych, którzy nie zostali zaszczepieni lub otrzymali tylko jedną dawkę, zdefiniowano jako „niezaszczepieni”.
Badaniem objęto 651 127 pacjentów z niewydolnością serca w wieku 18 lat i starszych. Średni wiek wynosił 69,5 lat i 50% stanowiły kobiety. Spośród całej badanej populacji 538 434 (83%) osób określono jako zaszczepione, a 112 693 (17%) jako niezaszczepione. Aby kontrolować czynniki, które mogą wpływać na związek między statusem szczepienia a wynikami, naukowcy przeprowadzili dopasowanie 1:1 zaszczepionych i niezaszczepionych pacjentów w zależności od wieku, płci, innych warunków zdrowotnych (np. wysokie ciśnienie krwi, cukrzyca, wysoki poziom cholesterolu itp.), dochodu i regionu zamieszkania. Pozwoliło to przeprowadzić analizy porównawcze 73 559 zaszczepionych pacjentów i 73 599 niezaszcepionych pacjentów. Mediana czasu obserwacji wyniosła sześć miesięcy. Szczepienie wiązało się z  o 82% niższym ryzykiem zgonu z jakiejkolwiek przyczyny, o 47% niższym ryzykiem hospitalizacji z powodu niewydolności serca i o 13% niższym ryzykiem zakażenia COVID-19 w porównaniu z brakiem szczepienia. Jeśli chodzi o powikłania sercowo-naczyniowe, szczepienie miało związek ze znacznie niższym ryzykiem udaru, zawału serca, zapalenia mięśnia sercowego/osierdzia i zakrzepicy żylnej w porównaniu z brakiem szczepienia.
Dr Chun powiedział: „Była to pierwsza analiza skuteczności szczepionki przeciwko COVID-19 wśród dużej populacji pacjentów z niewydolnością serca i pierwsza, która wykazała wyraźne korzyści ze szczepienia. Badanie dostarcza mocnych dowodów na poparcie, że pacjentów z niewydolnością serca powinno się szczepić. Dowody te mogą jednak nie odnosić się do wszystkich pacjentów z tym schorzeniem, a u pacjentów w niestabilnym stanie należy wziąć pod uwagę ryzyko związane ze szczepieniem.”