Badanie: Kanada „znacząco nie doszacowuje” emisji dwutlenku węgla z piasków bitumicznych

Widziana z helikoptera rzeka Athabasca przepływająca pomiędzy kompleksem budynków zakładu eksploatacji piasków roponośnych należącego do spółki Suncor, w pobliżu Fort McMurray w Albercie, wtorek 10 lipca 2012 r. Zdjęcie: THE CANADIAN PRESS/Jeff McIntosh

Korzystając z metod pomiarowych z zastosowaniem platform powietrznych, autorzy badania odkryli, że całkowita emisja dwutlenku węgla z miasta Athabasca w Północnej Albercie przekroczyła wartości podawane w raportach branżowych o 1900 do 6300 procent, co sugeruje, że „tradycyjny” sposób obliczania zanieczyszczenia „znacznie zaniża emisje.” Piaski bitumiczne w tym regionie produkują dziennie około trzech milionów baryłek surowego bitumu, czyli ropy, która jest zbyt gęsta, by móc płynąć samodzielnie. „Ten wysoki poziom emisji były od 20 do 64 razy większy od podanych w Alberta Emissions Inventory Report (Raport dot. wykazu emisji w prowincji Alberta) i kanadyjskim National Pollutant Release Inventory (Państwowy Rejestr Uwalniania Zanieczyszczeń)”, czytamy w badaniu przeprowadzonym przez zespół naukowców z Uniwersytetu Yale oraz Environment and Climate Change Canada (ECCC) (Departamentem rządu Kanady ds. Środowiska i Zmian Klimatu).

Naukowcy przeanalizowali emisje dwutlenku węgla z górnictwa odkrywkowego a także wydobycia z głębszych złóż w okresie od kwietnia do lipca 2018 r. Odkryli, że sposób, w jaki branża mierzy i monitoruje emisje z piasków roponośnych, koncentruje się na „ograniczonej” podgrupie organicznych związków węgla uwalnianych do atmosfery. Jak zauważono w badaniu, wiele związków jest obecnie „nieuwzględnianych” w metodzie pomiaru, w tym lotne związki organiczne (LZO), związki organiczne o średniej lotności (IVOC) i pół-lotne związki organiczne (SVOC).

ECCC stwierdził, że emisje LZO są zgłaszane w NPRI a także w Canada’s Air Pollutant Emissions Inventory (kanadyjski Rejestr Zanieczyszczeń Powietrza). NPRI, będący rejestrem uwalniania, utylizacji i transferu zanieczyszczeń, monitoruje przeszło 300 substancji zanieczyszczających z ponad 7 000 obiektów w całej Kanadzie. Na podstawie wcześniej opublikowanych badań, federalny departament ochrony środowiska stwierdził, że począwszy od 2018 r. w Państwowym Rejestrze dodano wymogi dotyczące raportowania dodatkowych organicznych związków węgla, jak jednak zauważył, nadal mogą występować braki. „Chociaż NPRI ma na celu zbieranie raportów od jak największej liczby obiektów, nie jest to pełny obraz całkowitej emisji ze wszystkich obiektów w Kanadzie”, przekazał rzecznik ECCC w e-mailu do CTVNews.ca. „Ponadto, Rejestr opiera się na branżowych raportach własnych i może to skutkować niedoszacowaniem albo w wyniku błędów w raportowaniu, albo z powodu braku wiarygodnej metody szacowania, którą branża mogłaby zastosować do oszacowania emisji określonych związków.” Rzecznik Departamentu powiedział, że badanie zostanie przeanalizowane, w celu zrozumienia wpływu niedoszacowanych emisji i ulepszenia metod raportowania.

Dlaczego ma to takie znaczenie?

Brak odpowiedniego raportowania na temat ogromnych zanieczyszczeń wytwarzanych przez sektor naftowo-gazowy – największe źródło emisji w Kanadzie – „powoduje oczywiste problemy” na obszarach wokół piasków roponośnych, podkreślają naukowcy. Zauważają, że luki w raportach mogą obejmować „niebezpieczne, reaktywne lub wtórne zanieczyszczenia powietrza”, które mogą mieć wpływ na zdrowie ludzi oraz klimat. „Bez bardziej realistycznego uwzględnienia IVOC i SVOC w raportowaniu emisji nie jest możliwa pełna ocena jakości powietrza i wpływu eksploatacji piasków bitumicznych na środowisko”, czytamy w badaniu. Naukowcy przekonują, że „kompletny zakres” zanieczyszczeń wytwarzanych przez sektor naftowo-gazowy jest niezbędny, aby móc kształtować politykę opartą na nauce.