Budowa igły do szycia
Igły są używane do szycia ręcznego od około 1800 roku p.n.e. i początkowo były wyrabiane z kości słoniowej, kości, drewna i rogu. Od tego czasu ich forma nie uległa zmianie.
W XV wieku w ręcznym szyciu zaczęto stosować igły żelazne, a w 1800 roku Balthasar Krems z Niemiec jako pierwszy użył igły z oczkiem znajdującym się w pobliżu jej ostrego końca w opracowanej przez siebie maszynie do szycia łańcuszkowego. Produkcja maszyn do szycia na dużą skalę rozpoczęła się około 1840 roku, czemu towarzyszyło pojawienie się licznych innowacji w zakresie produkcji i jakości igieł maszynowych. Dziś igła stalowa do codziennego użytku jest produktem precyzyjnym, mającym kluczowe znaczenie w tworzeniu szwów.
Zadaniem igły stosowanej w maszynie do szycia jest utworzenie w materiale przejścia, przez który nić prowadzona przez igłę może zostać przeciągnięta w całości lub częściowo, aby utworzyć pętlę, którą może przechwycić chwytacz lub mechanizm z haczykiem. Igły produkowane są w formie prostej lub zakrzywionej, a ich głównymi cechami konstrukcyjnymi są:
Końcówka kolby
Ścięty stożkowy kształt u góry igły, który ułatwia jej wprowadzenie w igielnicę lub zacisk.
Kolba
Kolba, zwykle o większej średnicy niż reszta igły, może być cylindryczny lub płaski z jednej strony, co ułatwia bezpieczne trzymanie igły w dłoni lub zamocowanie jej w igielnicy.
Ramię
Zwężająca się część igły łącząca kolbę z trzonem igły.
Trzon
Najdłuższa część igły, biegnąca od ramienia do oczka.
Rowki
Rowek znajdujący się po jednej stronie igły chroni nić prowadzoną przez igłę podczas jej wchodzenia i wycofywania się z tkaniny. Po przeciwnej stronie znajduje się krótki rowek, który znajduje się nad i pod oczkiem, a jego celem jest ułatwienie wprowadzenia nici w materiał i utworzenie pętelki.
Oczko
Otwór w kształcie elipsy znajdujący się pomiędzy dwoma rowkami; kształt i wykończenie wewnętrznej części oczka to istotne czynniki zapobiegające uszkodzeniu nici podczas szycia.
Ostrze
Jest ono tak ukształtowane, aby zapewnić możliwie najlepszą penetrację szytego materiału przez igłę.
Końcówka
Czubek igły, w połączeniu z ostrzem decyduje o łatwości i stopniu wbijania się igły w tkaninę.
Ostrze i czubek igły mają decydujący wpływ na jej działanie, a różne rodzaje ich kombinacji można podzielić na dwie grupy:
Igły z ostrzami okrągłymi
Są stosowane do szycia materiałów tekstylnych i chociaż wszystkie one posiadają okrągły przekrój, różnią się od siebie kształtem końcówki. Ogólnie rzecz biorąc, w przypadku większości tkanin używa się igieł z ostrą końcówką, a do materiałów delikatnych i dzianin preferowana jest igła z zaokrągloną końcówką. Oba te rodzaje występują w wersji lekkiej, średniej i ciężkiej, a te kombinacje pozwalają na właściwe dobranie igły do przeszywanego materiału.
Igły z ostrzami tnącymi
Igły te przecinają materiał i są używane głównie do szycia skóry prawdziwej, sztucznej i materiałów plastikowych. Ich końcówki mają różne kształty. Ich wygląd ma wpływ na wybór ściegu, a co za tym idzie, wygląd przeszycia. Poszczególne ściegi są ułożone pod lekkim ukosem, a nie w linii prostej.
Dział: Technologia
Autor:
Abu Sayed | Tłumaczenie: Piotr Kolarzyk
Źródło:
https://textileapex.com/construction-of-a-sewing-needle/