Jaki byłby ślad węglowy trasy Świętego Mikołaja?

Zdjęcie: Jeenah Moon / AP

Czy zatem trasa Świętego Mikołaja jest ekologiczna? Dział ds. środowiska i klimatu RFI przeprowadził dochodzenie. Najpierw należało obliczyć liczbę prezentów transportowanych przez Świętego Mikołaja, następnie wagę sań oraz energię potrzebną do ich przemieszczenia.

Trudno o precyzyjne statystyki, ale wydaje się, że średnio na świecie każde dziecko dostaje 5,5 prezentu na Boże Narodzenie, choć istnieją duże różnice między krajami. Podobnie dane dotyczące liczby obdarowanych dzieci nie są dokładne, ale powszechnie przyjmuje się liczbę 135 milionów.

Jeśli arbitralnie zdefiniujemy średnią masę prezentu jako jeden kilogram, możemy oszacować masę MT sań według wzoru:

MT = 5,5113,5.10⁶.

W ten sposób otrzymujemy, że masa MT sań wynosi 742 500 ton prezentów do przewiezienia. Dla uproszczenia w dalszych obliczeniach pominiemy wagę samego Świętego Mikołaja, reniferów i sań, jako nieistotną w porównaniu z tą kolosalną masą.

Aby określić energię ET potrzebną do przemieszczenia takiego ładunku, użyjemy wzoru:

ET = 1/2 MT.VT², gdzie MT to masa sań, a VT to ich prędkość. Aby obliczyć tę ostatnią, należy określić odległość pokonywaną przez Świętego Mikołaja podczas trasy oraz czas potrzebny na jej pokonanie według wzoru: VT = D/T.

Do obliczenia D ponownie przyjmujemy kilka założeń: uwzględniając, że rodziny z dziećmi tworzą około 50 milionów domów, zakładamy ich równomierne rozmieszczenie na całym świecie. W ten sposób otrzymujemy D = 149 milionów kilometrów.

Jeśli chodzi o czas T, przyjmujemy maksymalną długość nocy, którą Święty Mikołaj może wykorzystać. Uwzględniając obrót Ziemi i czas na pozostawianie prezentów, obliczamy T = 42 godziny.

Otrzymujemy zatem:

VT = 149·10⁶ / 42, czyli VT = 3 547 691 km/h.

Aby wyrazić prędkość w kilometrach na sekundę:

VT = 3 547 691 / 3600, czyli VT = 985 km/s, co daje VT = 985 000 m/s.

Mając VT, prędkość sań, możemy teraz obliczyć ET, energię potrzebną do wprawienia w ruch tej ogromnej masy z taką prędkością.

ET = 1/2 (742 500 000 × 985 000²) = 3,6·10²⁰ J.

Energia kinetyczna sań wynosi zatem 360 petadżuli, czyli 360 kwadrylionów dżuli. To równowartość 100 terawatogodzin (TWh), co w przybliżeniu odpowiada światowemu zużyciu energii w 2001 roku.

Na jakim paliwie „jeżdżą” renifery?

Pomijając magię, aby uzyskać tak ogromne zużycie energii, można by podłączyć 62 500 reaktorów jądrowych typu EPR do nosa Rudolfa (renifera) na czas jego 42-godzinnej misji. To mogłoby tłumaczyć, dlaczego jego nos czerwienieje w miarę podróży –  sygnał, że bateria jest rozładowana.

Zdjęcie: Richard Vogel / AP

Aby oszacować emisje w ekwiwalencie dwutlenku węgla (CO₂) generowane przez zaprzęg, przyjmujemy analogię z rzeczywistymi pojazdami, gdyż nie da się dokładnie określić spalania dziewięciu reniferów pędzących z prędkością 985 km/s przez 42 godziny.

Zaprzęg waży tyle, co 400 000 SUV-ów. Przyjmując, że te pojazdy korzystają z biopaliw, oszacowano emisje na 19,2 miliarda ton CO₂ podczas trasy Świętego Mikołaja.

Powszechnie uważa się, że Święty Mikołaj mieszka w Laponii. Porównując tę wartość z rocznym śladem węglowym jednego mieszkańca Finlandii, odkrywamy, że Święty Mikołaj emituje w jedną długą noc pracy tyle, ile trzy miliardy Finów w ciągu roku.