Kiedy pod wodą robi się głośno, delfiny muszą krzyczeć głośniej

Gdy w ich środowisku panuje hałas, delfiny zwiększają głośność i czas trwania odgłosów, którymi się komunikują. Pomimo tych prób kompensacji, komunikacja ssaków morskich może być znacznie zakłócona przez głośne dźwięki, donosi zespół kierowany przez Pernille Sørensen z Uniwersytetu w Wielkiej Brytanii.

Delfiny komunikują się ze sobą za pomocą różnych podwodnych dźwięków. Jeśli jednak zwierzęta znajdują się w szczególnie głośnym otoczeniu, muszą nawet „krzyczeć", aby się porozumieć. Wyniki, opublikowane w czasopiśmie naukowym „Current Biology", obrazują, jak podwodny hałas może wpływać na życie delfinów.

Delfiny to zwierzęta społeczne, które żyją razem w tzw. szkołach. Chronią się wzajemnie, razem wychowują młode, razem polują na zdobycz i razem się bawią. Między innymi wytwarzają gwizdy i kliknięcia służące echolokacji.

Wymiana informacji z członkami ich grupy, na przykład podczas polowania lub godów, jest niezbędna dla przetrwania zarówno osobnika, jak i populacji.

Porozumiewanie się ssaków wodnych jest coraz bardziej zakłócane przez człowieka. Podwodne wiercenia czy żegluga generują duży hałas, który uniemożliwia zwierzętom normalną komunikację i prawidłową synchronizację kompleksowych zachowań. Orientacja, poszukiwanie pożywienia czy nawet rozpoznawanie osobników są znacznie utrudnione.

W dłuższej perspektywie może to prowadzić do poważnych zmian zachowania, szkód zdrowotnych, a nawet śmierci zwierząt. Aby zrekompensować rosnące natężenie hałasu, poszczególne zwierzęta używają swoich specyficznych wezwań głośniej, dłużej lub częściej. Albo opuszczają teren, by przenieść się w spokojniejsze miejsca.

Jak dotąd zachowania te wykazano jedynie u pojedynczych osobników. Międzynarodowy zespół zbadał teraz, jak dwa delfiny z gatunku butlonosych reagowały na rosnące niepokojące dźwięki podczas rozwiązywania wspólnego zadania.

Deltę i Reese'a, poproszono o jednoczesne naciśnięcie pod wodą dwóch przycisków, umieszczonych na przeciwległych końcach eksperymentalnego zbiornika wodnego. W poprzednich eksperymentach duet udowodnił już, że może rozwiązać takie zadanie dzięki precyzyjnej komunikacji. Nowym wyzwaniem było wykonanie zadania przy różnym stopniu hałasu w tle - od normalnego hałasu otoczenia po ogromny hałas myjki wysokociśnieniowej.

Wynik: Sukces ich malał wraz ze wzrostem poziomu hałasu otoczenia. O ile w normalnym hałasie udało im się wcisnąć oba przyciski jednocześnie w 85% prób, o tyle w najbardziej intensywnym hałasie ich skuteczność spadła do 62,5%.

Zwierzęta zmieniają język ciała

Naukowcy zaobserwowali, że delfiny zwiększały zarówno głośność, jak i czas trwania swoich gwizdów wraz ze wzrostem poziomu hałasu. Zwierzęta dosłownie musiały „krzyczeć", żeby się skoordynować. Hałas myjki wysokociśnieniowej sprawił, że gwizdali prawie dwa razy dłużej niż zwykle.

Ponadto zwierzęta zmieniały także swoją mowę ciała: wraz ze wzrostem hałasu częściej zmieniały orientację względem siebie i pływały na przeciwległą stronę laguny, aby zbliżyć się do siebie i lepiej zrozumieć sygnały partnera. „Nasze badanie pokazuje, że komunikacja delfinów jest znacząco zakłócana przez hałas - pomimo ich różnych prób kompensacji" - powiedział pierwszy autor Sørensen.

Choć badanie przeprowadzono tylko na delfinach znajdujących się pod opieką człowieka, naukowcy zakładają, że hałas spowodowany przez człowieka wpływa również na dzikie delfiny. „Zakłócający hałas może sprawić, że np. wspólne poszukiwanie pożywienia będzie mniej efektywne" - powiedziała współautorka pracy Stephanie King (również z University of Bristol). „Jest to nie tylko szkodliwe dla zdrowia jednostek, ale ostatecznie dla całej populacji."