Najstarszy znany gatunek meduz został odkryty w Kanadyjskich Górach Skalistych

Christian-McCall

Badacze znaleźli 182 skamieliny ukryte w skałach słynnego stanowiska skamieniałości Łupki z Burgess. Skamieliny należą do wcześniej nieznanego gatunku meduz, o nazwie Burgessomedusa phasmiformis, który pokazuje jak te stworzenia były rozwinięte miliony lat temu. Wyjątkowo dobrze zachowane skamieliny są niesamowitym znaleziskiem, zważając na to, że te zwierzęta o miękkim ciele są w 95% zbudowane z wody. Meduzy mierzą ok. 20 cm w długości. 

Badanie na temat detali znaleziska zostało opublikowane w gazecie Proceedings of the Royal Society B. 

Meduzy są meduzozoami albo zwierzętami z ciałem w kształcie parasola i kłującymi mackami prawie jak mityczna Meduza, która posiada na głowie węże zamiast włosów. Medusozoa, koralowce i ukwiały należą do większej grupy zwanej parzydełkowcami - jednej z najstarszych grup zwierząt istniejących na tej planecie. Parzydełkowce mogą mieć różne kształty ciała w zależności od ich cyklu życia, włączając polip, który jest ukształtowany jak wazon i zwykle przyczepiony do czegoś, np. dna morskiego.  

Medusozoa biorą swoją nazwę od formy o nazwie meduza, która jest dzwonkiem lub ciałem w kształcie spodka. Medusozoa z początku są polipami, a potem są zdolne do przyjmowania takich form jak meduzy w ciągu ich cyklu życiowego. Niektóre z nich mają umiejętność swobodnego pływania. Medusozoa to kostkowce, hydroidy, meduzy śledzące i krążkopławy.  

Mnogość skamielin Burgessomedusa phasmiformis w tej lokalizacji pokazała, że duże, pływające meduzy w kształcie dzwonka ewoluowały ponad 500 milionów lat temu. „Pomimo tego, że myśli się, że meduzy i ich krewni są jednymi z najwcześniejszych grup zwierząt, które rozwijały się, są one niesamowicie trudne do ustalenia w zapisie skamieniałości kambryjskiej. To odkrycie nie pozostawia żadnych wątpliwości, że pływały one w tym czasie,” powiedział współautor badaniań, Joe Moysiuk, kandydat na doktora w ekologii i biologii ewolucyjnej na Uniwersytecie w Toronto. Pracuje w Królewskim Muzeum w Ontario. 

Skarbnica rzadkich skamielin 

Podczas gdy znalezione zostały skamieniałe polipy mające 560 milionów lat, było to trudniejsze dla badaczy, by namierzyć pochodzenie wolno pływających meduz. Wiele ze skamielin było początkowo zebranych w Łupkach z Burgess w latach 80. i 90. XX wieku podczas wykopalisk przeprowadzonych pod nazwiskiem Desmond Collins, byłego kuratora paleontologii bezkręgowców w Królewskim Muzeum w Ontario. Jednak zajęło to trochę czasu, by przeanalizować i zbadać wszystkie poszczególne okazy.  

Łupki z Burgess były odkryte w 1909 roku przez Charlesa D. Walcotta, sekretarza Instytucji Smithsonian w Waszyngtonie, DC. Lokalizacja sprzed 508 milionów lat jest kopalnią złota dobrze zachowanych skamielin włączając zwierzęta o miękkich ciałach. W dodatku do przechowania kości, lokalizacja ta zawiera niesamowicie szczegółowe odciski i zarysy tkanki miękkiej i wewnętrznej anatomii bardziej delikatnych stworzeń morskich, co jest rzadkością w zapisie kopalnym. 

Ta lokalizacja jest tak dobrze zachowana, ponieważ podwodna podwodna lawina drobnego mułu i błota szybko uwięziła dużą grupę zwierząt pokazując różnorodność życia żyjącego w ziemskich ocenach w tamtym czasie. Te okazy zawierają obecnie wymarłe stworzenia, które nie są związane z żadnymi obecnymi formami życia na Ziemi. Zwierzęta zostały pokryte warstwami błota, które z czasem skamieniały się. 

Drapieżniki o miękkim ciele 

Skomplikowane skamieliny Burgessomedusa phasmiformis są obecnie na wystawie w Królewskim Muzeum w Ontario jako część kolekcji Łupków z Burgess. Im więcej naukowcy badają skamieliny z Łupki z Burgess, tym bardziej skomplikowany staje się starożytny łańcuch pokarmowy. Z początku badacze myśleli, że duże pływające stawonogi, jak Anomalocaris widoczny na tych samych skamielinach, które zachowały Burgessomedusa, były głównymi drapieżnikami. 

Jednak Burgessomedusa z 90 podobnymi do palców mackami, które mogłyby złapać ofiarę, mogły być też potężnym drapieżnikiem morskim. 

„Znalezienie tak niesamowicie delikatnych zwierząt zachowanych w warstwach kamienia na tych górach jest tak cudownym odkryciem. Burgessomedusa dodaje do złożoności kambryjskich sieci pokarmowych i jak Anomalocaris, które żyły w tym samym środowisku, te meduzy były wydajnymi pływającymi drapieżnikami,” w oświadczeniu powiedział współautor badania dr. Jean-Bernard Caron, Richard Ivey Kurator Paleontologii Bezkręgowców z Królewskiego Muzeum Ontario. „Dodaje to kolejny niesamowity rodowód zwierząt, który Łupki z Burgess zachowały jako kronikę ewolucji życia na Ziemi.”