Namalowane cierpienie

„Proszę namalować swoją chorobę”. Tą prośbę słyszą pacjenci na całym świecie coraz częściej od 80-tych lat. Naukowcy oraz terapeuci chcą na podstawie rysunków stwierdzić, w jaki sposób osoby dotknięte chorobą postrzegają i doświadczają swoją chorobę. Współpracują w tym celu razem zarówno z dorosłymi jak i z dziećmi.

Zespół badawczy psycholożki zdrowia Elizabeth Broadbent z Uniwersytetu Auckland w Nowej Zelandii zgromadził i przeanalizował na temat ilustracji pacjentów 101 badań z ostatnich 60 lat. Pochodzą one z 29 krajów, głównie ze Stanów Zjednoczonych i Holandii, ale też z Indii, Pakistanu oraz krajów afrykańskich, jak Zimbabwe.

„Spora ilość artykułów w fachowych czasopismach, w szczególności te po 2003 roku, dokumentowały korelacje pomiędzy ilustracjami, a przebiegiem choroby”, zaobserwowała grupa badawcza Broadbents. Owi pacjenci, którzy ilustrowali swoje cierpienie w niezwykle dużych wymiarach, doświadczali więcej komplikacji w czasie wyzdrowienia. Większe obrazy wydawały się ogólnie mieć powiązanie z wyższym stopniem nasilenia choroby. Jednakże dzieci z szczególnie silnymi bólami spowodowanymi przez choroby, jak porażenie mózgowe rysowały samych siebie niezwykle małych.

Serce wraz z zakrzepem krwi

„Zdecydowana część pacjentów stawiała rodzaj schorzenia w centrum uwagi”, relacjonuje grupa badawcza Broadbents. Pacjenci, którzy doznali zawału serca rysowali niemal anatomicznie poprawne serca wraz z zakrzepem krwi. Drugi z kolei najczęstszym motywem na ilustracjach pacjentów były emocje, które budziły w nich choroby. Aczkolwiek znacznie rzadziej, niektóre ilustracje także przedstawiały przyczyny i przewlekły przebieg choroby.

Wnioskując z wyników badania, Broadbent i jej zespół uważają, że jest to oznaka cennej strategii interwencyjnej: „Może pomóc to w zidentyfikowaniu problematycznego doświadczania choroby, w odpowiednim potraktowaniu jej pod kątem medycznym i psychologicznym, tak by wspomóc w ten sposób proces leczenia.”