Nowe zdjęcia z teleskopu ujawniają upiorną „Rękę Boga” w Drodze Mlecznej, sięgającą przez cały kosmos

Globula kometarna, nazwana CG 4, to kosmiczne zjawisko, które na nowym zdjęciu wykonanym przez kamerę Dark Energy przypomina upiorną dłoń, zdającą się sięgać w kierunku galaktyki spiralnej. CTIO/NOIRLab/DOE/NSF/AURA 

Kamera Dark Energy uchwyciła oszałamiający obraz „Ręki Boga”, kometarnej globuli znajdującej się 1300 lat świetlnych od Ziemi w konstelacji Rufy. Kamera zamontowana jest na 4-metrowym teleskopie Víctora M. Blanco w Międzyamerykańskim Obserwatorium Cerro Tololo w Chile. Globule kometarne są rodzajem globul Boka lub ciemnych mgławic. Te odizolowane kosmiczne obłoki wypełnione są gęstym gazem i pyłem, które otoczone są gorącym, energetycznym materiałem. Globule kometarne są wyjątkowe, ponieważ mają wydłużone ogony, podobne do tych, które można zaobserwować u komet - ale to jedyna rzecz, która je z nimi łączy. Astronomowie wciąż nie wiedzą, w jaki sposób kometarne globule tworzą tak charakterystyczne struktury. W przeszłości naukowcom trudno było również wykryć te nikłe obłoki. 

Nowy obraz świecącej na czerwono struktury przypominającej dłoń przedstawia CG 4, jedną z wielu globul kometarnych znajdujących się w galaktyce Drogi Mlecznej. Obłok wydaje się sięgać do galaktyki spiralnej znanej jako ESO 257-19 (PGC 21338). Galaktyka ta znajduje się jednak ponad 100 milionów lat świetlnych od globuli kometarnej. CG 4 ma główną pyłową głowę, która przypomina dłoń, o średnicy 1,5 roku świetlnego i długi ogon, który rozciąga się na 8 lat świetlnych. Rok świetlny to odległość, jaką światło pokonuje w ciągu jednego roku, czyli 5,88 biliona mil (9,46 biliona kilometrów). 

Zaskakujące niebiańskie odkrycie 

Astronomowie po raz pierwszy odkryli globule kometarne przez przypadek w 1976 roku, oglądając zdjęcia uchwycone przez UK Schmidt Telescope w Australii. Te kosmiczne zjawiska są trudne do zauważenia, ponieważ są niezwykle słabo widoczne, a ogony globul są zazwyczaj zasłonięte przez gwiezdny pył. Kamera Dark Energy posiada jednak specjalny filtr, który może wykryć niezwykle słabą czerwoną poświatę emitowaną przez zjonizowany wodór, który jest obecny w zewnętrznej obręczy i głowie CG 4. Wodór wytwarza tak charakterystyczną czerwoną poświatę tylko po zderzeniu z promieniowaniem pobliskich gorących, masywnych gwiazd. 

Promieniowanie gwiezdne pozwala zobaczyć kometarną globule, ale z czasem niszczy również jej głowę. Wewnątrz jej znajduje się wystarczająca ilość gazu i pyłu, aby wspomóc narodziny kilku gwiazd wielkości naszego Słońca. Można je znaleźć w całej naszej galaktyce, ale większość z nich znajduje się w Mgławicy Gumy, świecącym obłoku gazu, który uważa się za powoli rozszerzające się pozostałości po gwiezdnej eksplozji sprzed około miliona lat. Uważa się, że Mgławica Gum zawiera 31 globul kometarnych oraz CG 4. Astronomowie sądzą, że istnieje kilka sposobów, w jakie globule mogą formować swoje charakterystyczne, kometarne kształty. Globule mogły kiedyś być okrągłymi mgławicami, takimi jak kultowa Mgławica Pierścień, które z czasem zostały rozbite przez supernową - być może nawet tę, która utworzyła Mgławicę Gumę. 

Kosmiczne zjawiska mogą być jednak również wynikiem wiatrów i promieniowania uwalnianego przez pobliskie gorące, masywne gwiazdy. Astronomowie uważają, że główną przyczyną mogą być gwiazdy, ponieważ wszystkie globule kometarne znalezione w Mgławicy Gumie mają ogony skierowane z dala od centrum mgławicy. W centrum mgławicy znajduje się pozostałość po supernowej, a także pulsar lub szybko wirująca gwiazda neutronowa, która powstała, gdy znacznie większa gwiazda rozpadła się i eksplodowała.