„Oaza na pustyni”: Łazik badawczy Curiosity NASA odkrywa czystą siarkę w marsjańskich skałach

Marsjański łazik Curiosity NASA przypadkowo odkrył żółte kryształy siarki po tym, jak przejechał po skale i ją roztrzaskał. Fot. NASA/JPL-Caltech/MSSS

Sześciokołowy łazik już wcześniej wykrył siarkę na Marsie, ale tylko w mieszaninie z innymi minerałami, w skład których wchodziły magnez i wapń. Czysta siarka, bezwonna substancja, która powstaje w bardzo specyficznych warunkach, których naukowcy zajmujący się planetami nie powiązali z lokalizacją łazika, wydaje się obecna w wielu skałach na całym obszarze, zgodnie z oświadczeniem NASA.

„Znalezienie złoża kamieni złożonych z czystej siarki jest jak znalezienie oazy na pustyni” – powiedział Ashwin Vasavada, naukowiec projektu misji w Jet Propulsion Laboratory w Kalifornii, w oświadczeniu – „Nie powinno jej tam być, więc teraz musimy to wyjaśnić”.

Na zdjęciu wykonanym przez łazik widoczne są żółte kryształy siarki skupione wewnątrz pękniętych części skały. Te kryształy okazały się zbyt małe i kruche, aby łazik Curiosity mógł je pobrać za pomocą wiertła. W związku z tym łazik zaparkował w pobliżu innej dużej skały nazwanej „Mammoth Lakes”.

Tam użył wiertła na końcu swojego robotycznego ramienia, aby wywiercić otwór w tej skale i pobrać próbkę do dalszej analizy. 
Po wykonaniu tego zadania łazik odjechał, aby kontynuować eksplorację.

Pojazd badawczy Curiosity, który jest obecnie w dwunastym roku swojej misji, natrafił na swoje najnowsze odkrycie 30 maja, kiedy eksplorował Gediz Vallis, kanał wijący się po zboczach Aeolis Mons w centrum krateru Gale. Łazik badał ten kanał przez ostatnie kilka miesięcy w poszukiwaniu śladów starożytnego życia mikrobiologicznego.

Widok kanału Gediz Vallis uchwycony przez łazik Curiosity 31 marca. Obszar ten został prawdopodobnie utworzony przez rozległe powodzie wody oraz pozostałości gruzu, które spiętrzyły stosy skał w kopce wewnątrz kanału. Fot. NASA/JPL-Caltech/MSSS

Z tego, co rozumiemy z przeszłości Marsa, wzniesienie Aeolis Mons byłoby znacznie bardziej wilgotne miliardy lat temu, niż jest dzisiaj. Kanał Gediz Vallis, wijący się przez górę, zostałby wyrzeźbiony, gdy planeta zaczęła wysychać, być może przez silne wiatry lub nawet przez gwałtowne przepływy ciekłej wody.

Curiosity zidentyfikował pewne oznaki tej historii, szczególnie w kopcach gruzu rozrzuconych w kanale. Skały posiadają blade pierścienie lub aureole w pobliżu swoich krawędzi, które według naukowców są spowodowane reakcjami chemicznymi wywołanymi przez wodę 
po tym, jak skały wchłonęły dostępne minerały osadzone na tym obszarze.

Naukowcy nie są pewni, jaką rolę historia Marsa mogła odegrać w tworzeniu się czystej siarki, która została właśnie odkryta, ani czy ten pierwiastek ma jakikolwiek związek z innymi minerałami zawierającymi siarkę, wcześniej odkrytymi w tym regionie. „Odkrywanie dziwnych i nieoczekiwanych rzeczy jest tym, co sprawia, że eksploracja planetarna jest tak ekscytująca” powiedział Vasavada.