Odkrywanie nauki o śnie: Jak odpoczynek wspomaga naukę języków

Zdjęcie: VCG / Contributor Getty Images

Badanie przeprowadzone przez Uniwersytet Południowej Australii (UniSA) i opublikowane w Journal of Neuroscience ujawniło, że koordynacja dwóch zjawisk elektrycznych w śpiącym mózgu znacznie poprawia naszą zdolność zapamiętywania nowych słów i skomplikowanych reguł gramatycznych.

W eksperymencie wzięło udział 35 dorosłych osób, dla których językiem ojczystym jest angielski. Naukowcy monitorowali aktywność mózgu uczestników uczących się miniaturowego języka zwanego Mini Pinyin, opartego na mandaryńskim, ale z podobnymi regułami gramatycznymi jak angielski.

Połowa uczestników uczyła się Mini Pinyin rano, a wieczorem wracała, aby poddać się testom pamięci. Druga połowa uczyła się Mini Pinyin wieczorem i spała w laboratorium przez noc, podczas gdy rejestrowano ich aktywność mózgu. Badacze ocenili ich postępy rano.

Osoby, które spały, wypadły znacząco lepiej w porównaniu do tych, które pozostały na jawie.

Główny badacz, dr Zachariah Cross, który doktorat robił na UniSA, a obecnie pracuje na Northwestern University w Chicago, mówi, że poprawa wyników związana była ze współdziałaniem wolnych oscylacji i wrzecion snu – wzorców fal mózgowych, które synchronizują się podczas snu NREM.

„To współdziałanie prawdopodobnie odzwierciedla transfer nabytej informacji z hipokampa do kory mózgowej, co wspomaga długoterminowe przechowywanie pamięci” – mówi dr Cross.

„Aktywność mózgu po śnie wykazała unikalne wzorce oscylacji theta związane z kontrolą poznawczą i konsolidacją pamięci, sugerując silny związek między koordynacją fal mózgowych indukowaną snem a wynikami nauki.”

Badacz UniSA, dr Scott Coussens, mówi, że badanie podkreśla znaczenie snu w nauce skomplikowanych reguł językowych.

„Pokazując, jak określone procesy neuralne podczas snu wspierają konsolidację pamięci, dajemy nową perspektywę na to, jak zakłócenia snu wpływają na naukę języka” – mówi dr Coussens. „Sen nie jest tylko odpoczynkiem; to aktywne, transformacyjne stanie dla mózgu.”

Wyniki mogą również potencjalnie wspierać leczenie osób z zaburzeniami językowymi, w tym z autyzmem czy afazją, które doświadczają większych zakłóceń snu niż inni dorośli.

Badania zarówno na zwierzętach, jak i na ludziach pokazują, że wolne oscylacje poprawiają plastyczność neutralną – zdolność mózgu do zmiany i adaptacji w odpowiedzi na doświadczenia i urazy.

„Z tej perspektywy, wolne oscylacje mogłyby być zwiększane za pomocą metod takich jak przezczaszkowa stymulacja magnetyczna, aby przyspieszyć terapięmowy i języka opartą na afazji” – mówi dr Cross.

W przyszłości badacze planują zbadać, jak dynamika snu i czuwania wpływa na naukę innych złożonych zadań poznawczych.

„Zrozumienie, jak działa mózg podczas snu, ma konsekwencje wykraczające poza naukę języków. Może zrewolucjonizować nasze podejście do edukacji, rehabilitacji i treningu poznawczego.”