Operacja bariatryczna skuteczniejsza i trwalsza niż nowe leki na otyłość i interwencje dotyczące stylu życia

Badanie opierało się na przeglądzie wyników odchudzania około 20 000 pacjentów. Źródło: CC0 Public Domain

Systematyczne przeglądy literatury medycznej w latach 2020-2024 pokazują, że chirurgia bariatryczna, znana również jako chirurgia metaboliczna lub odchudzająca, powoduje większą i trwalszą utratę wagi niż agoniści receptora GLP-1 i interwencje dotyczące stylu życia. Badanie zostało zaprezentowane dzisiaj na dorocznym spotkaniu naukowym Amerykańskiego Towarzystwa Chirurgii Metabolicznej i Bariatrycznej (ASMBS) 2024.
Naukowcy odkryli, że interwencje związane ze stylem życia, takie jak dieta i ćwiczenia fizyczne, skutkowały średnią utratą wagi o 7,4%, ale waga ta była zazwyczaj odzyskiwana w ciągu 4,1 roku. GLP-1 oraz operacje metaboliczne i bariatryczne okazały się znacznie skuteczniejsze. Badaniami objęto tysiące pacjentów z badań klinicznych i kilku randomizowanych prób klinicznych. Pięć miesięcy cotygodniowych zastrzyków semaglutydu spowodowało utratę masy ciała o 10,6%, a dziewięć miesięcy tirzepatydu spowodowało utratę masy ciała o 21,1%. Jednak po zaprzestaniu leczenia około połowa utraconej wagi powróciła w ciągu roku, pomimo stosowanego leku. Jeśli zastrzyki były kontynuowane, pacjenci leczeni tirzepatydem osiągnęli 22,5% spadek masy ciała po 17–18 miesiącach. Pacjenci przyjmujący semaglutyd osiągnęli 14,9% spadek w tym samym okresie. Zabiegi chirurgii metabolicznej i bariatrycznej pomostowania żołądka i rękawowej resekcji żołądka spowodowały utratę masy ciała odpowiednio o 31,9% i 29,5% rok po operacji. Utrata masy ciała o około 25% utrzymywała się do 10 lat po zabiegu. „Chirurgia metaboliczna i bariatryczna pozostaje najskuteczniejszym i najtrwalszym sposobem leczenia ciężkiej otyłości. Niestety, pozostaje również jednym z tych niedostatecznie wykorzystywanych”, powiedziała współautorka badania i chirurg bariatryczna Marina Kurian z NYU Langone Health. „Chirurgia musi odgrywać większą rolę w leczeniu otyłości i być brana pod uwagę na wcześniejszym etapie procesu chorobowego. Nie jest to już leczenie ostatniej szansy i nie należy go wstrzymywać do czasu rozwinięcia się poważniejszej choroby. Nie ma ku temu medycznego powodu”.
„Chociaż nowe terapie farmakologiczne są bardzo obiecujące i doprowadzą do pomyślnego leczenia większej liczby osób, zwłaszcza jeśli ceny spadną, a ochrona ubezpieczeniowa się poprawi, ledwo wykorzystujemy najlepsze narzędzia, jakie mamy do walki z otyłością — operacje metaboliczne i bariatryczne, które są bezpieczniejsze i bardziej skuteczne niż kiedykolwiek wcześniej”, oznajmiła Ann Rogers President-elect ASMBS i profesor chirurgii w Penn State College of Medicine, która nie była zaangażowana w badanie. „Dla wielu osób ryzyko zgonu z powodu otyłości, cukrzycy i chorób serca przewyższa ryzyko związane z operacją”.
Praca obejmowała systematyczny przegląd badań, w których analizowano utratę masy ciała poprzez modyfikację stylu życia, GLP-1 (semaglutyd lub tirzepatyd) lub chirurgię metaboliczną i bariatryczną. Dane dotyczące GLP-1 obejmowały cztery randomizowane próby kliniczne przeprowadzone w latach 2021-2024, podczas gdy wnioski dotyczące modyfikacji stylu życia oparto na systematycznym przeglądzie ośmiu badań. Wykonano również przegląd 35 badań dotyczących chirurgii metabolicznej i bariatrycznej (pomostowanie żołądka i rękawowa resekscja żołądka), w tym dwóch randomizowanych prób klinicznych. W sumie badacze dokonali przeglądu wyników odchudzania około 20 000 pacjentów.