Ostry sprzeciw przeciwko supermodelkom SI wywołuje większe obawy wśród pracowników branży mody.

Plany Levi’s dotyczące testowania wirtualnych modeli ubrań generowanych przez sztuczną inteligencję wywołały pod koniec ubiegłego miesiąca ostry sprzeciw w branży. Podczas gdy zamieszanie koncentrowało się głównie na kwestiach związanych z różnorodnością, propozycja sprzedawcy detalicznego wzbudziła również inne obawy, które od lat powoli przybierały na sile w branży.

Niektórzy krytycy współpracy Levi Strauss & Co. z firmą projektową Lalaland.ai, której celem było pokazanie kupującym online różnych osób noszących ubrania Levi’s, oskarżyli sprzedawcę detalicznego o chęć taniego rozwiązania kwestii związanych z reprezentacją, potencjalnie odsuwając profesjonalne modelki od ich pracy w tym procesie.

„Kiedy musisz zatrudnić modela, wynająć agencję, mieć stylistę, zrobić makijaż, nakarmić ich na planie, to wszystko kosztuje”, powiedział Shawn Grain Carter, profesor zarządzania biznesem mody w Fashion Institute of Technology w Nowym Jorku. „Nie popełniajmy błędu, Levi’s robi to, ponieważ to pozwala im zaoszczędzić pieniądze”

Rzecznik Levi’s odniósł się do oświadczenia, w którym firma zaprzeczyła jakimkolwiek zamiarom oszczędzania kosztów przy projekcie. Pracownik detaliczny powiedział, że modele SI, które planuje wprowadzić, uzupełnią, ale nie zastąpią jego sesji zdjęciowych z udziałem prawdziwych modeli. Lalaland nie odpowiedział na prośbę o komentarz.

Obawy o to, że technologia wypiera ludzką pracę, nie są niczym nowym, a w wypadku pracowników branży modowej nie są niczym szczególnym. Ale choć sztuczna inteligencja jest używana w modzie od lat, niektórzy pracownicy obserwują jej rozwój w tej przestrzeni z rosnącym niepokojem.

Yanii Gough, modelka i założycielka Yanii Models, gdzie pracuje z ponad 100 modelkami, powiedziała, że wiele z nich wciąż „bardzo pranie, aby wrócić do spójności”, gdy branża ponownie podnosi się z zamętu spowodowanego pandemią.

Wraz ze wzrostem firm zajmujących się modelowaniem SI, klienci mogą po prostu „wysłać e-mail do agencji i powiedzieć: ‘hej, to jest dokładnie to, czego szukam’, a ktoś znajdzie tę osobę”, powiedziała, odnosząc się do firm, które wynajmują modeli do wszystkiego, od sesji zdjęciowych po przymiarki.

Istnieje pewien precedens dla obaw takich jak te Gougha.

Shudu, stworzona w 2017 roku i uważana za pierwszą na świecie cyfrową supermodelkę, została wynajęta na koncerty w ciągu ostatniego roku z wysokiej klasy markami, takimi jak BMW i Louis Vuitton. Shudu, która została zaprojektowana jako czarnoskóra kobieta, zwróciła również uwagę na The Diigitals, agencję, która ją stworzyła, i jej założyciela Camerona-Jamesa Wilsona, który jest biały.

Dziś możliwości nadal się poszerzają dla marek i reklamodawców, którzy chcą wykorzystać SI do pomocy w marketingu i sprzedaży ubrań. Oprócz Lalaland, istnieje również Deep Agency, nowy młody biznes SI, który pozwala użytkownikom stworzyć wirtualną sesję zdjęciową z syntetycznymi modelami lub wersją SI prawdziwej osoby.

Gough powiedziała, że martwi się również o wizerunki modeli wykorzystywane przez sztuczną inteligencję bez ich zgody. Są to obawy, które Sara Ziff, założycielka grupy adwokackiej nonprofit o nazwie Model Alliance, również słyszała.

„Modelki fit mogą zostać zastąpione przez skany ciała SI”, powiedziała, dodając, że te modelki, które przymierzają ubrania dla projektantów i producentów, aby sprawdzić rozmiary i sylwetki, już teraz w coraz większej ilości dzwonią do jej organizacji.

Ziff powiedziała, że niektórzy skarżyli się na to, że firmy zatrudniają ich do przeprowadzania skanów ciała, które mogą stanowić podstawę do rozwijania produktu bez ich wiedzy lub otrzymania wynagrodzenia.

„Są więc w stanie zaprojektować ubrania na wirtualnej podstawie skanu ciała modelki, zamiast osobiście wynająć modelkę”, powiedziała Ziff, która odmówiła podania przykładów, powołując się na politykę Model Alliance polegającą na utrzymywaniu anonimowej infolinii dla pracowników branży, którzy mogą zgłaszać skargi.

Marki modowe bronią swoich działań związanych ze sztuczną inteligencją jako dodatków, które przynoszą korzyści kupującym, a studia projektowe SI i agencje pracujące w tej dziedzinie podobnie opisują swoje wysiłki jako uzupełniające. Założyciele Lalaland, na przykład, powiedzieli, że stworzyli firmę, aby trwale powiększyć reprezentację w modzie.

Agenci i firmy zarządzające, które wynajmują modelki do typów pracy opisanych przez Ziff, nie muszą zgodnie z prawem mówić im, że ich skany ciała mogą być wykorzystane w większej ilości projektów bez wynagrodzenia, powiedziała. Ziff jest zwolenniczką proponowanej ustawy Fashion Workers Act w Nowym Jorku, która, jak powiedziała, zmusi agencję do pełniejszego ujawnienia zakresu pracy i wynagrodzenia.

Obecne prawo pozostawia pewną szarą strefę wokół praw modeli do tworzenia związków zawodowych, co skutkuje ograniczoną ochroną pracy, dodaje Ziff.

Ponieważ większość modelek jest uznawane za niezależne wykonawczynie, wiele z nich stoi w obliczu podwyższonego ryzyka bycia pozwanymi lub bycia obiektami działań odwetowych ze strony swoich agencji. Przedstawiciele innych specjalistów z dziedzin kreatywnych, takich jak Writers Guild of America, mają prawo do proponowania norm i najlepszych sposobów wykorzystywania sztucznej inteligencji w swoich branżach.

Tymczasem modelki SI stały się tak realistyczne, że dla wielu konsumentów jest już niemożliwe odróżnienie ich od wizerunków ludzi. Ashley France, influencerka, która skrytykowała partnerstwo Levi’s z Lalaland, powiedziała, że ma nadzieję, że osoby nadzorujące prawidłowość działania branż, wkroczą do akcji.

„W ten sam sposób w jaki musimy umieścić informacje, że coś jest reklamą, lub że coś jest suplementem diety, lub teraz, na szczęście, że coś jest Photoshopem, sądzę, że powinien istnieć taki sam sposób regulacji”, powiedziała France.