Pierwszy film przedstawiający kałamarnice kolosalną: – Niesamowicie ekscytujące

Zdjęcie: Schmidt Ocean Institute

Kałamarnica kolosalna to największa kałamarnica na świecie, tuż obok kałamarnicy olbrzymiej.

Filmowana kałamarnica nie była jednak jeszcze tak duża. To młody, przezroczysty maluch o długości zaledwie 30 centymetrów.

Norwescy naukowcy uważają jednak odkrycie za interesujące.

– To niesamowicie intrygujące, pisze biolog morski Torkild Bakken w e-mailu do forskning.no.

– To bardzo ciekawe odkrycie i jedno z nielicznych, które przyczyniają się do zwiększenia wiedzy na temat kałamarnicy kolosalnej. I nie mniej ekscytującym jest fakt, że nagranie zostało wykonane w 100-lecie opisu gatunku. Został on bowiem opisany w 1925 roku.

Obserwacja przyczyni się do wzbogacenia wiedzy o tym gatunku, mówi Bakken, który jest adiunktem w NTNU Vitenskapsmuseet.

Wydobyte z morza w 2003 i 2007 roku

Nagranie kałamarnicy kolosalnej zostało wykonane podczas ekspedycji na wody wokół Wysp Południowych Sandwichów na południu Atlantyku.

Naukowcy na pokładzie statku Schmidt Ocean Institute szukali nowych gatunków głęboko w oceanie za pomocą ROV – zdalnie sterowanego pojazdu podwodnego.

Dorosłe kałamarnice kolosalne mogą osiągać długość 7 metrów i ważyć 500 kilogramów. Żyją w morzach wokół Antarktydy i rzadko są obserwowane. Od czasu do czasu taka kałamarnica zostaje wyciągnięta na powierzchnię przez rybaków.

Do takiego przypadku doszło w 2003 roku, kiedy to niedojrzała samica została wyciągnięta przez łódź rybacką z Nowej Zelandii. Miała 5,4 metra długości i ważyła 300 kilogramów.

Inna kałamarnica została złowiona w 2007 roku. Ważyła około 470 kilogramów, a w 2008 roku została rozmrożona i poddana sekcji.

Kałamarnica kolosalna złowiona w 2007 roku.

Zdjęcie: Ministry of Fisheries, Nowa Zelandia, CC BY-NC-ND 3.0 NZ

—  Tajemnicze

– Te wielkie kałamarnice stają się trochę legendarne, z powodu rzadkiego obserwowania. Trzeba poświęcić bardzo dużo czasu, aby uzyskać kompletne informacje. Kawałek tutaj, kawałek tam, mówi Bakken.

– Właśnie wtedy wartość naukowych zbiorów muzeów historii naturalnej staje się nieoceniona.

Zebrane materiały można wykorzystać przy kolejnych odkryciach. Nagrania filmowe również będą miały swoje zastosowanie.

Wielką wartością obserwacji za pomocą ROV jest uzyskanie wiedzy bardziej praktycznej niż ta zdobyta od martwych osobników.  Cechy biologii i ekologii w obserwacji pływających kałamarnic stają się częścią posiadanej przez nas wiedzy, mówi Bakken.

Kałamarnice kolosalne są dotychczas znane tylko z półkuli południowej. To prawdopodobnie jedna z przyczyn, dla których wiedza o tym gatunku jest uboga, mówi Bakken.

– Tam po prostu jest mniej aktywności, mniej ekspedycji naukowych i rybołówstwa, które mogłyby doprowadzić do odkryć.

Trudności z uchwyceniem na nagraniu

Ekscytującym jest oglądać zwierzęta, które znamy tylko z fragmentów lub w uszkodzonej formie, kiedy zostały wyciągnięte na pokład statków rybackich, mówi również Rupert Wienerroither.

Jest on naukowcem w Instytucie Badań Morza i pracuje m.in. nad klasyfikacją gatunków kałamarnic.

– Gatunki żyjące na głębokościach są wyjątkowo wrażliwe. Dotyczy to również ryb. Skóra, płetwy, ramiona i tak dalej są często uszkodzone, więc tylko domyślamy się, jak wyglądały w stanie żywym.

Zwierzęta z podgromady płaszczoobrosłych takie jak kalmary czy mątwy to szybcy pływacy o doskonałych zdolnościach manewrowania, mówi Wienerroither.

– Potrafią więc bez problemu unikać na przykład kamer oświetleniowych. To sprawia, że nagranie ich na wideo jest trudne, a sukces w tym zakresie jest naprawdę wyjątkowy.

To nie to samo, co kałamarnica olbrzymia.

Wienerroither podkreśla, że kałamarnica kolosalna (Mesonychoteuthis hamiltoni) to nie to samo, co kałamarnica olbrzymia (Architeuthis dux).

– Kałamarnica olbrzymia została znaleziona w norweskich wodach, podczas gdy kałamarnica kolosalna występuje tylko w Oceanie Południowym.

– Oba gatunki osiągają podobne rozmiary pod względem długości płaszcza, ale kałamarnica olbrzymia ma dłuższe ramiona. Oznacza to, że całkowita długość kałamarnicy olbrzymiej  jest większa.

Kałamarnica kolosalna ma krótsze ramiona, ale cięższe ciało.