Popatrz, jak topnieje satelita
Eksperyment naśladuje to, co by się stało, gdyby satelita zderzyła się z Ziemią.
Ta najbardziej masywna część satelity często nie ulega spaleniu, jeśli trafi do atmosfery ziemskiej. Norwescy inżynierowie i niemieccy badacze postanowili coś z tym zrobić. (Zrzut ekranu z YouTube / ESA)
W rzeczywistości satelity muszą wejść na orbitę wokół Ziemi. Tam te unoszące się maszyny wykonują dla nas wiele pożytecznych zadań. Dzięki nim możemy rozmawiać przez telefon komórkowy, oglądać telewizję i przewidywać, jaka będzie jutro pogoda. Czasami jednak satelity lądują w atmosferze ziemskiej. Wtedy duże bryły metalu mogą ze świstem spaść na ziemię. Może to być niebezpieczne dla ludzi i zwierząt. Dlatego ci, którzy budują satelity, chcą, aby cała unosząca się maszyna spłonęła, jeśli wejdzie w atmosferę.
Tutaj możesz zobaczyć, co się stało, gdy naukowcy zajmujący się kosmosem przetestowali to w eksperymencie w Niemczech:
Ekstremalny tunel aerodynamiczny
Film pokazuje część topniejącego satelity. Został umieszczony w specjalnym tunelu aerodynamicznym. To nie jest zwykłe powietrze, które wieje przez tunel. Powietrze jest bardzo gorące i naładowane elektrycznie. Ogromne ilości energii przekształciły powietrze w tak zwaną plazmę. Takie też jest powietrze na samym końcu ziemskiej atmosfery.
Norweska część satelity
Norweska część satelity, ukazana w filmie, jest realizowana przez norweską firmę Kongsberg. Tworzą broń, ale także maszyny, które lecą w kosmos.
Wraz z niemieckimi naukowcami zajmującymi się kosmosem zmienili kilka rzeczy w tej norweskiej części satelity. Na przykład inżynierowie zastąpili niektóre śruby takimi, które łatwiej się topią. Celem jest, abyśmy na ziemi byli bezpieczni, gdy satelity znajdą się w naszej atmosferze.
Nad naszymi głowami przelatuje kilka tysięcy satelitów. Jest ich coraz więcej. (Ilustracja: AFP PHOTO / ESA)
Dlaczego nie wszystkie satelity spadają na ziemię?
Jednocześnie dość dziwna jest myśl, że tysiące takich maszyn krążą wokół Ziemi - bez upadku. Kiedy skaczesz, grawitacja ściąga cię z powrotem na ziemię. W ten sam sposób Ziemia będzie przyciągać do siebie satelity. Jednak w tym samym czasie małe maszyny poruszają się z wielką prędkością wokół Ziemi, co zapobiega ich upadkowi. Działa to w taki sam sposób jak księżyc. Naukowiec Isaac Newton opisał to po raz pierwszy. Wyjaśnienie w tej sprawie można przeczytać na stronie ung.forskning.no.
Zmiana 01.07.2021: (do ostatniego akapitu): "Ale dzieje się coś więcej. Ziemia również porusza się szalenie szybko wokół Słońca. Dlatego ani księżyc, ani (większość) satelitów nie spadają na Ziemię” dotyczy: „Ale w tym samym czasie małe maszyny poruszają się z wielką prędkością wokół ziemi, co zapobiega ich upadkowi. Działa to w taki sam sposób jak księżyc."
Pozostałe źródła:
https://blogs.esa.int/cleanspace/2021/06/16/demising-a-sadm-in-theory-and-practice/
Dział: Technologia
Autor:
Eldrid Borgan | Tłumaczenie: Dorota Kliś
Źródło:
https://ung.forskning.no/romfart/se-hvordan-satellitten-smelter/1879232