„To epidemia”: wnętrze tajskiej kliniki zajmującej się uzależnieniami od gier ludzi z Zachodu

Zdjęcie gracza. Centrum leczenia uzależnień Cabin w północnej Tajlandii prowadzi program leczenia uzależnienia od gier. Fot: Rick Findler/PA

Muay Thai, medytacja, mindfulness i masaż - harmonogram zajęć w ośrodku leczenia uzależnień The Cabin można łatwo pomylić z tym w ośrodku odnowy biologicznej lub luksusowym hotelu.

Położony w zakolu rzeki Ping w północnej Tajlandii ośrodek gości setki osób, w tym Brytyjczyków i Australijczyków, którzy przyjeżdżają walczyć ze swoimi uzależnieniami - w tym od gier.

„Jak każdy narkotyk, nigdy nie ma się dość” - mówi Olivia, 50-letnia brytyjska pisarka, która opisuje przerażające doświadczenie „życia po to, by grać w grę”. W głębi swojego uzależnienia jej zdrowie fizyczne i psychiczne było na niskim poziomie, a ona sama zgromadziła ponad 30 000 funtów (37 500 USD) długu z tytułu mikro-zakupów w grze.

W niektórych przypadkach gracze mogą zapomnieć o jedzeniu lub spaniu, tracąc przy tym pracę i związki. W jednym z incydentów w Korei Południowej noworodek został zagłodzony na śmierć, ponieważ jego rodzice grali, a w zeszłym roku 12-letni australijski chłopiec zabił się z powodu uzależnienia od gier.

W 2022 roku Światowa Organizacja Zdrowia dodała „zaburzenie gier internetowych” do swojej Międzynarodowej Klasyfikacji Chorób, definiując uzależnienie, które dotyka od 2% do 3% użytkowników, jako wzorzec zachowań związanych z grami, który „ma pierwszeństwo przed innymi zainteresowaniami i codziennymi czynnościami”.

„To epidemia, ale dotarcie do ludzi jest niezwykle trudne” - mówi Olivia.

The Cabin wcześniej zajmował się osobami uzależnionymi od substancji psychoaktywnych i alkoholu - do jego byłych klientów zalicza się muzyk Pete Doherty, a także zawodowi sportowcy. W 2016 roku uruchomiono jednak specjalistyczny program dla mężczyzn uzależnionych od gier w wieku od 18 do 24 lat. Prawie dwie trzecie osób przyjętych do ośrodka to mieszkańcy krajów zachodnich: jedna czwarta to Australijczycy, 20% Brytyjczycy i 20% Amerykanie.

Ośrodek odwykowy Cabin w północnej Tajlandii, który wznowił ośmiotygodniowy program leczenia uzależnienia od gier. Fot: Rebecca Hoot

Centrum ma zamiar wznowić swój ośmiotygodniowy program po tymczasowej przerwie podczas pandemii. Pacjenci będą zachęcani do udziału w różnorodnych zajęciach fizycznych wraz z terapią indywidualną, grupową i artystyczną, podczas gdy członkowie rodziny ukończą ośmiotygodniowy program online, który zajmuje się wyzwaniami, przed którymi stają uzależnieni w domu.

Program jest potrzebny bardziej niż kiedykolwiek, ponieważ wskaźniki uzależnienia od gier rosną, szczególnie w Azji, mówi Lee Hawker, dyrektor kliniczny, dodając, że wielu klientów to mężczyźni mieszkający w miejscach takich jak Singapur i Hongkong.

„Branża gier jest większa niż Hollywood, a jeśli spojrzeć na pieniądze zainwestowane w haki behawioralne i psychologię gier, nie sądzę, by działo się to przypadkowo” - mówi Hawkes.

W Wielkiej Brytanii dowody wskazują, że liczba wyszukiwań związanych z pomocą w przypadku uzależnienia od gier jest regularnie o 15% wyższa niż w przypadku uzależnienia od kokainy. A pomoc może być trudna do znalezienia.

„W Wielkiej Brytanii naprawdę trudno było uzyskać jakąkolwiek poradę, szczególnie od lokalnych lekarzy rodzinnych ... Jedynym wsparciem, jakie znaleźliśmy, był jeden konkretny psycholog, który pracował specjalnie z osobami uzależnionymi od gier” - mówi Anne, nauczycielka z północnej Anglii, która próbowała znaleźć pomoc dla uzależnionego członka rodziny.

Stwierdziła jednak, że regularne wizyty u londyńskiego specjalisty byłyby zbyt kosztowne. „Byłoby to niewiarygodnie kosztowne i trwałoby latami”.

Kabina kosztuje około 15 000 USD miesięcznie, w zależności od programu. Taki sam okres czasu w prywatnym ośrodku w Wielkiej Brytanii może wynieść 25 000 USD.

Kabina łączy techniki terapii poznawczo-behawioralnej z aktywnością na świeżym powietrzu i treningiem fizycznym. Zdjęcie: Tay Jaroensuwan

Od czasu poszukiwań Anne, NHS otworzyło Centrum Zaburzeń Internetowych i Gier w Londynie, które wsparło 745 osób.

Dla Olivii dołączenie do Anonimowych Uzależnionych od Gier - bezpłatnej i globalnej społeczności, która działa zgodnie z modelem podobnym do Anonimowych Alkoholików - uratowało jej życie, ale mówi, że wielu może odczuwać potrzebę opieki domowej, ponieważ odstawienie jest tak intensywne.

Opisuje „przerażające koszmary senne, gonitwę myśli, pobudzenie; rodzaj fizycznych reakcji, które pojawiają się po odstawieniu narkotyku klasy A”.

W przypadku opieki domowej Anne została skierowana do The Cabin, która planuje przyjmować tylko ośmiu klientów gier jednocześnie, początkowo zakazać korzystania z technologii i połączyć techniki terapii poznawczo-behawioralnej z zajęciami na świeżym powietrzu, takimi jak trening triathlonowy, prowadzony przez byłych wojskowych.

Nowy program gamingowy The Cabin, który będzie zlokalizowany u podnóża gór Doi Suthep, zachowa podstawowe elementy sprawności i rywalizacji, ale został zaktualizowany, aby odzwierciedlić neuronaukę uzależnienia od gier, mówi Hawkes.

Olivia, która właśnie wytrwała 15 miesięcy bez gier elektronicznych, mówi, że poszukiwanie jakiejś formy wsparcia jest ważne dla każdego, kto znajdzie się w podobnej sytuacji. Ma nadzieję, że brytyjskie ośrodki leczenia uzależnień zaczną rozszerzać opiekę, którą mogą zapewnić, „uznając, że jest to poważny problem”.