W jakim wieku jest się starym? Mam 77 lat i jeszcze tego nie wiem, ale kiedyś się dowiem

Zdjęcie: Kevin Mazur/Getty Images for RS

Kiedy można powiedzieć, że ktoś jest bardzo stary? To zależy od tego, ile masz lat, ponieważ w miarę starzenia się przesuwasz tę granicę w górę. Nie tak dawne niemieckie badanie, podczas którego pytano osoby powyżej 40. roku życia o to samo osiem razy w ciągu 25 lat, wykazało, że „stary” staje się coraz starszy z upływem czasu. Oczywiście, ale czy Paul McCartney, w doskonałej formie w wieku 81 lat, potrzebuje teraz jakiejś pomocy przy robieniu zakupów albo karmieniu? Jumpin’ Jack Flash w wieku 80 lat wciąż jest zwinny i pełen energii, ale to tylko w połowie Dorian Gray – młody duchem, ale z twarzą tak zmęczoną jak ten portret: „czy Mick Jagger jest już stary?”

Mam 77 lat, ja i moi przyjaciele cały czas zastanawiamy się nad naszym wiekiem. Ile tak naprawdę mamy lat? Czasami czuję się jak Metuzalem, wspominając jakiejś młodej osobie, że pierwsze wybory, które relacjonowałam jako dziennikarz Observera, miały miejsce w 1970 roku, albo że pamiętam pogrzeb starego króla, albo że miałam książeczkę racjonowania na słodycze (racjonowanie słodyczy trwało do 1953 roku), albo jak wielka mgła londyńska z 1952 roku, która zabiła 4000 osób, spowodowała u mnie zapalenie oskrzeli i w rezultacie musiałam wdychać balsam pod pierzyną. To już stare dzieje prawda?

Kiedy miałam 18 lat, opublikowałam (złą) powieść, w której starzy i nudni mieli po dwadzieścia lat. Teraz myślę, że „stary” odnosi się tylko do osób poważnie chorych na umyśle lub ciele. Jeśli jesteś bystry i zwinny, nie możesz być uważany za starego, prawda? Ale z pewnością nie jesteś też młody. Młodzi są inni, w innej strefie czasowej, nieograniczeni doświadczeniem, ogranicza ich tylko entuzjazm, co można skwitować stwierdzeniem: „Ach, próbowaliśmy tego wcześniej i nie zadziałało”.

W naszym wieku często myślisz o śmierci, obliczając, ile lat, ile jeszcze Bożych Narodzin ci zostało, i zastanawiasz się, czy twoje najmłodsze wnuki będą cię pamiętać. Przeglądając szafy pełne ubrań, myślisz: czy są wystarczająco dobre, żeby je nosić do końca życia, nie potrzebujesz więcej, prawda? I nie ma sensu życzyć sobie, żebyś starzał się tak pięknie jak Helen Mirren – nigdy nie było. Moje pokolenie aspirujących aktorów w National Youth Theatre nigdy nie zapomni dnia, w którym rozwiała nasze naiwne złudzenia, gdy tylko weszła na scenę.

Mogę odważnie powiedzieć, że nie boję się śmierci, po zmaganiach z rakiem piersi: boję się jedynie demencji. Dopóki nie usłyszysz pukania do drzwi, nie możesz wiedzieć, czy filozoficzna mądrość się sprawdza. Zaskoczyły mnie śmierci innych osób, zarówno stoików, jak i przerażonych osób, które się „trzymały”.

„Geroscience” może nas utrzymać przy życiu, ale zapełniając łóżka NHS (National Health Service) osobami cierpiącymi na liczne, nieszczęśliwe schorzenia. Czy „Geroscience” może nas dłużej utrzymać w zdrowiu, a potem szybko zabić? W poniedziałek odbyła się ważna debata w parlamencie, która odzwierciedliła stanowisko osób pragnących prawa do śmierci. W zeszłym roku Sima, szczur laboratoryjny, stał się najdłużej żyjącym szczurem w historii. Jaki był jej złowieszczy eliksir? Krew młodych, która ożywiła jej organy. Czy żyjąc zbyt długo, będziemy wówczas wysysać życie z młodych? Nie wiem, co znaczy „zbyt stary”, ale zamierzam się tego dowiedzieć, gdy dożyję tego momentu.