Wzrost temperatury może spowodować „zanik” Wielkiej Rafy Koralowej w ciągu jednego pokolenia

Biolog morski zbadał w tym roku wybielone koralowce w pobliżu Lizard Island na Wielkiej Rafie Koralowej. / Źródło: David Gray/Agence France-Presse — Getty Images 

Zdaniem australijskich naukowców, którzy opublikowali wyniki nowych badań dotyczących ciepła w oceanie, to pokolenie prawdopodobnie dożyje upadku Wielkiej Rafy Koralowej, chyba że ludzkość podejmie znacznie pilniejsze działania, aby powstrzymać zmiany klimatyczne. 

Wielka Rafa Koralowa to największy system raf koralowych na świecie i często nazywana jest największą żywą strukturą na Ziemi. Badanie opublikowane w środę w czasopiśmie Nature wykazało, że niedawne ekstremalne temperatury w Morzu Koralowym są najwyższe od co najmniej 400 lat, czyli tak daleko, jak sięgały analizy. 

Badanie obejmowało modelowanie pokazujące, co powoduje te ekstrema: emisja gazów cieplarnianych spowodowana spalaniem przez człowieka paliw kopalnych i niszczeniem naturalnych miejsc magazynujących dwutlenek węgla, takich jak lasy. 

„Ekstremalne temperatury występują zbyt często, aby koralowce mogły skutecznie się przystosować i ewoluować” – powiedział Ben Henley, paleoklimatolog z Uniwersytetu w Melbourne i autor nowego badania. „Jeśli nie zejdziemy z obecnego kursu, nasze pokolenie prawdopodobnie będzie świadkiem upadku jednego z największych cudów natury Ziemi, Wielkiej Rafy Koralowej”. 

Naukowa proza ​​badania ujęła to w ten sposób: „Egzystencjalne zagrożenie dla ekosystemu Wielkiej Rafy Koralowej spowodowane antropogenicznymi zmianami klimatycznymi stało się teraz rzeczywistością”. 

Tanya Plibersek, australijska minister środowiska stwierdziła w oświadczeniu, że rząd rozumie swoją odpowiedzialność za przeciwdziałanie zmianom klimatycznym i ochronę rafy. Wskazała na niedawne prawo, które wzywa do 43-procentowej redukcji emisji do 2030 roku i przeznaczenia 1,2 miliarda dolarów na działania mające na celu ochronę rafy. 

Naukowcy twierdzą, że globalne ocieplenie zagraża wszystkim rafom koralowym. Zbyt wysoka temperatura powoduje bielenie koralowców, co oznacza, że ​​tracą symbiotyczne glony, których potrzebują do przetrwania. Jeśli warunki nie poprawią się wystarczająco szybko, koralowiec obumiera. 

Nowe badania mają miejsce w czasie, gdy rafy na świecie są dotknięte najbardziej powszechnym w historii zjawiskiem bielenia. Według Narodowej Administracji Oceanicznej i Atmosferycznej, od stycznia 2023 r. do sierpnia tego roku 74 procent powierzchni raf oceanicznych doświadczyło stresu cieplnego powodującego wybielanie. Poprzedni rekord, który miał miejsce w latach 2014-2017, wynosił 65,7 procent. 

Szacuje się, że na rafach koralowych żyje około jedna czwarta gatunków morskich, chronią one wybrzeża przed sztormami i wspierają działalność taką jak rybołówstwo i turystyka. Ich wartość ekonomiczną szacuje się na 2,7 biliona dolarów rocznie. 

Doktor Henley pamięta, jak jako chłopiec nurkował z rurką na Wielkiej Rafie Koralowej z ojcem. „Nie można nawet pojąć tej różnorodności” – powiedział. „To kalejdoskop kolorów, jest absolutnie spektakularny”. 

Wybielone koralowce w pobliżu wyspy Heron na południowym krańcu Wielkiej Rafy Koralowej. Eksperci są podzieleni co do tego, jak pomocne mogą być wysiłki w zakresie selektywnej hodowli. / Źródło: Ove Hoegh-Guldberg  

Kiedy w latach 2016 i 2017 na Wielkiej Rafie Koralowej dochodziło do ciągłego wybielania, dr Henley i współpracownicy zastanawiali się, jaka temperatura panowała, zanim zaczęto prowadzić zapisy. 

Aby spojrzeć wstecz tak daleko, jak to możliwe, wykorzystali dane z próbek najstarszych zmierzonych żywych koralowców, mających około 400 lat. 

„To jak znalezienie stulatków u ludzi, nie jest ich aż tak wielu” – stwierdziła Helen McGregor, profesor paleoklimatologii na Uniwersytecie Wollongong i jedna z autorek badania. 

Wykorzystując sygnatury chemiczne w rdzeniach wapiennych w połączeniu z zapisami historycznymi ze statków, współczesnymi zbiorami danych i modelami, zespół odtworzył temperatury powierzchni w Morzu Koralowym na przestrzeni czterech wieków. 

Podczas gdy oni pracowali, masowe wybielanie uderzało w Wielką Rafę Koralową: w latach 2020, 2022, a następnie w tym roku, kiedy globalne ciepło oceanu pobiło rekordy. Naukowcy stale uzupełniali dane. 

„To niezwykle ważne podsumowanie historii największego systemu raf na świecie” – powiedział Stephen Palumbi, profesor biologii morskiej na Uniwersytecie Stanforda, który kierował komisją ds. odporności koralowców w Narodowej Akademii Nauk i nie był zaangażowany w badanie. „W artykule przedstawiono niebezpieczeństwo, na jakie narażone są koralowce na całym świecie z powodu tego upału”. 

Jednak dr Palumbi zastanawiał się również, czy można znaleźć jakąś nadzieję w skoku temperatury, który autorzy zidentyfikowali w XVIII wieku, kiedy woda wydawała się prawie tak ciepła, jak obecnie. Czy to może oznaczać, że niektóre koralowce w Wielkiej Rafie Koralowej przetrwały w przeszłości podobne okoliczności? 

„Być może starsze osobniki z rafy są lepiej przystosowane do cieplejszej wody niż młode powstałe mniej więcej w roku 1920” – stwierdził dr Palumbi. Jeśli tak, to one będą celem pomocy w hodowli bardziej odpornych na ciepło koralowców. 

Wśród ekspertów ds. koralowców panuje podział co do przydatności selektywnej hodowli i innej pomocy człowieka w obliczu zmiany klimatu. 

Ove Hoegh-Guldberg, autor badania i naukowiec zajmujący się koralowcami, który od dziesięcioleci alarmuje o wpływie zmian klimatycznych na rafy, powiedział, że nie sądzi, aby takie próby mogły odnieść skutek na dużą skalę, częściowo ze względu na astronomiczne koszty. 

Zamiast tego, jak stwierdził, należy skoncentrować wysiłki na jak najszybszym ograniczeniu emisji gazów cieplarnianych do zera oraz na ochronie raf, które radzą sobie lepiej w miarę nagrzewania się oceanów. 

„Stają się rafami, na których odbywa się tarło, czyli tymi, które w przyszłości odrodzą wszystko” – powiedział dr Hoegh-Guldberg. „Wydaje się to być pomocne z punktu widzenia psychologii sytuacji. Możemy coś zrobić, ale jest to również praktyczne”. 

Ilość raf spadnie do bardzo niskiego poziomu, ale powrócą one za setki lub tysiące lat – przewiduje dr Hoegh-Guldberg. 

Kiedy dr Henley, który wraz z ojcem nurkował z rurką na Wielkiej Rafie Koralowej, rozmyślał o przyszłości, pomyślał o swojej dwuletniej córce. 

„W czasie jej dzieciństwa rafa prawdopodobnie ulegnie ogromnym zniszczeniom” – powiedział. Jeśli jednak działania globalne pozwolą utrzymać ocieplenie na poziomie najniższym z celów globalnych, „istnieje rozsądna szansa, że ​​moja córka i jej pokolenie będą jeszcze za życia zachwycać się rafą”.