Zespół badaczy z Australii stworzył pierwsze na świecie bioniczne oko

Pixabay

Bioniczne oko nazwane „Gennaris Bionic Vision System” rozwijano na przestrzeni ostatnich dziesięciu lat. Działa tak, że omija uszkodzone nerwy wzrokowe, aby sygnały z siatkówki mogły trafiać do płatu potylicznego. Użytkownik musiałby nosić specjalnie przygotowaną ramę na głowę, do której przymontowana jest kamera i bezprzewodowy nadajnik, podczas gdy w mózgu montuje się 9-milimetrową płytkę, która przyjmuje sygnały z wyżej wymienionego nadajnika.

Naukowcy na całym świecie prowadzą badania, żeby odnaleźć lekarstwo na ślepotę. Różne dotychczas odkryte bioniczne rozwiązania nie pomogły jeszcze na szerszą skalę niewidomym.

„Nasz wynalazek tworzy wizualny obraz przy użyciu kombinacji 172 punktów świetlnych (fosfenów), które dostarczają informacje umożliwiające osobom poruszanie się w otwartej i zamkniętej przestrzeni, a także rozpoznawanie ludzi i obiektów wokół nich”. Napisano w raporcie Arthura Lowery’ego, profesora Wydziału Elektrotechniki i Systemów Komputerowych Uniwersytetu Monash.

Badacze z tego właśnie australijskiego uniwersytetu dążą do udoskonalania swojego systemu, aby pomóc osobom z nieuleczalnymi chorobami neurologicznymi, takimi jak paraliż i porażenie czterokończynowe.

Z takim technologicznym odkryciem istnieje nadzieja dla tych, którzy stracili wzrok, że będą mogli widzieć albo odbierać bodźce wzrokowe przez bioniczne oko.

Badacze ujrzeli pozytywne rezultaty podczas eksperymentu z owcami, którym bezpiecznie wmontowano w mózg zestaw płytek, z minimalnymi i sporadycznymi efektami ubocznymi. Aktualnie przygotowują się do przeniesienia badań na następny poziom poprzez pierwszy kliniczny test na ludziach, który ma być przeprowadzony w Melbourne.