Aitana Bonmati, zdobywczyni Złotej Piłki, która przesuwa granice

Aitana Bonmati i jej Złota Piłka podczas ceremonii wręczenia nagród 30 października 2023 w Paryżu. © Franck Fife, AFP 

Niesprawiedliwość w historii hiszpańskiego futbolu została w końcu naprawiona. W poniedziałek 30 października, Aitana Bonmati wkroczyła na scenę teatru Châtelet w Paryżu, aby odzyskać to co jej się należało: Złota Piłka 2023 nagradzająca najlepszego gracza sezonu na świecie. Niezaskakujący triumf, środkowa pomocniczka FC Barcelony i Hiszpanii olśniła swoim talentem świat piłki nożnej podczas minionego sezonu.  

Aby ją opisać, Pep Guardiola, legenda FC Barcelony obecnie trener Manchesteru City, porównuje ją do Andrés’a Iniesta, znakomitego pomocnika z 2010 roku, którego miał pod swoją komendą. Podobieństwa są liczne: tych dwoje Hiszpanów to czyste dzieci La Masii, centrum treningowe Barcy. Oboje doprowadzili FC Barcelonę na szczyt Europy, a następnie La Roję na szczyt świata. 

Ale w przeciwieństwie do niego, Aitana Bonmati nie została niesłusznie pozbawiona najwyższej nagrody indywidualnej w piłce nożnej. Jak na ironię, to Lionel Messi, człowiek, który odebrał Inieście Złotą Piłkę w 2010 roku, dzielił z nią w poniedziałek scenę. Cudowne dziecko z Rosario zdobyło rekordowy - i nieco dyskusyjny - ósmy tytuł u schyłku swojej kariery. 

,,Wyjątkowy rok” 

Z kolei Aitana Bonmati nie miała sobie równych. "Trudno o lepszy wynik. To wyjątkowy rok" - powiedziała mediom po ceremonii wręczenia Złotej Piłki. I nie bez powodu: po prostu wygrała wszystko. Z FC Barceloną zdobyła czwarty z rzędu tytuł La Ligi. 3 czerwca zdobyła trofeum Ligi Mistrzów, kończąc rozgrywki jako najlepsza podająca, druga najlepsza strzelczyni i najlepsza zawodniczka. Następnie, 20 sierpnia, dała kobiecej Roja ich pierwszy tytuł mistrza świata, trzynaście lat po mężczyznach, z kolejną nagrodą dla najlepszej zawodniczki za jej trzy gole i dwie asysty oraz umiejętność organizowania gry w środku pola. Nie marnując więcej czasu. 

Zastąpiła 25-letnią Alexię Putellas, dwukrotną zwyciężczynię i koleżankę z drużyny narodowej oraz Barcy. Koleżanka z miasta, którą stopniowo przyćmiewała, wykorzystując swoje kontuzje. Zwyciężczyni poświęciła czas, aby wyrazić uznanie dla pracy swoich koleżanek z drużyny na poziomie klubowym i międzynarodowym. "Pamiętam, że nagrody indywidualne są owocem zbiorowego wysiłku" - podkreśliła. "Chciałabym podkreślić zbiorową pracę. To jest ważniejsze niż nagrody indywidualne". 

To wspólna troska, którą dzieli z innym swoim idolem: Johanem Cruyffem, holenderską legendą FC Barcelony. Jej pasja do niego jest tak wielka, że nosi numer 14 zarówno dla reprezentacji narodowej, jak i klubu, a jej autobiografia zawiera 14 rozdziałów w hołdzie apostołowi "całej piłki nożnej". 

Feministka i aktywistka zaangażowana w przyjmowanie uchodźców 

W dalszej części swojego przemówienia Aitana Bonmati powtórzyła, że nie jest kobietą, która wypowiada się tylko na temat boiska: "Jako wzory do naśladowania, ponosimy odpowiedzialność zarówno na boisku, jak i poza nim. Kontynuujmy wspólną walkę o lepszy, pokojowy i równy świat" - oświadczyła. 

Trzeba przyznać, że pochodząca z Barcelony zawodniczka mnoży swoje zobowiązania. Od 2022 roku współpracuje z agencją ONZ ds. uchodźców (UNHCR), biorąc udział w treningach piłkarskich dla emigrantów. Po triumfie Barcy w Lidze Mistrzów z dumą nosiła koszulkę wspierającą uchodźców. 

Aitana Bonmati była również jedną z "piętnastu buntowniczek", zawodniczek, które wycofały się z drużyny narodowej we wrześniu 2022 roku, aby potępić brak inwestycji Hiszpańskiej Federacji Piłki Nożnej (RFEF) w piłkę nożną kobiet i metody menedżerskie trenera Jorge Vildy. Zanim została przekonana do powrotu na Mistrzostwa Świata z dwiema koleżankami z drużyny. Nie zapomniała jednak o swoich koleżankach z czasów triumfu w mistrzostwach. "Chcę pamiętać o wszystkich kobietach, które naciskały i walczyły przez te wszystkie lata, abyśmy mieli lepsze warunki, to jest dla nich", deklaruje, trzymając trofeum w dłoni. 

W pełni popiera również swoją koleżankę z drużyny, Jenni Hermoso. Zawodniczka z Pachuca w Meksyku została siłą pocałowana podczas prezentacji trofeum Mistrzostw Świata przez Luisa Rubialesa, szefa hiszpańskiej FA - który od tego czasu został zawieszony przez Fifę. Skorzystała z platformy, jaką zapewnia nagroda UEFA Women's Player of the Year, aby udzielić jej wsparcia. 

"Jako społeczeństwo nie możemy pozwolić na nadużywanie władzy w relacjach zawodowych lub brak szacunku", powiedziała. "Dedykuję tę nagrodę Jenni i wszystkim kobietom, które ucierpiały w takich sytuacjach. Jesteśmy z wami". 

25-letnia zawodniczka ma feminizm we krwi. Powodem, dla którego jest teraz znana jako Aitana Bonmati, a nie Aitana Conca, jest fakt, że jej rodzice, którzy są nauczycielami języka katalońskiego, walczyli o zmianę hiszpańskiego prawa, aby ich córka mogła używać nazwiska matki przed nazwiskiem ojca. 

Posiadanie takiego rzecznika może tylko pomóc w rozwoju kobiecej piłki nożnej. Jak zauważa specjalistyczny serwis medialny Footeuses, dzień po ceremonii wręczenia nagród, Złota Piłka dla kobiet wciąż pozostawała poza nagłówkami gazet.