Co piąty młody sportowiec skarży się na złe samopoczucie: zdrowie psychiczne jako spuścizna igrzysk olimpijskich?

 Co piąty młody sportowiec wysokiego szczebla stwierdza u siebie oznaki złego samopoczucia. | GETTY IMAGES / ISTOCKPHOTO 

Nie ma już mowy o przymykaniu oka na to, co się dzieje. Choć igrzyska olimpijskie i paraolimpijskie zakończyły się kilka dni temu we Francji, wkład, jaki powinny one pozostawić, stał się przedmiotem obaw. „Spuściznę Igrzysk w Paryżu należy mierzyć nie tylko liczbą medali i rekordów, ale także trwałym wpływem na świadomość i wsparcie dla sportowców”, zapewnia Amélie Oudéa-Castéra, ustępująca minister sportu. 

We współpracy z Ministerstwem Sportu i Insep Fundacja FondaMental, za pośrednictwem badania zleconego Harris Interactive i przeprowadzonego od 25 marca do 12 kwietnia 2024 roku, próbowała przedstawić liczby, dotyczące sytuacji w kraju. Prawie 10% młodych sportowców, znajdujących się na liście ministerialnej, odpowiedziało na przesłaną im ankietę, z której wynikają następujące informacje. 

17% ma objawy umiarkowanej lub ciężkiej depresji 

Choć większość z nich zapewnia, że obecnie nie odczuwa złego samopoczucia, to niemal co piąty twierdzi inaczej. Mówiąc dokładniej, 17% wykazuje nawet objawy umiarkowanej lub ciężkiej depresji, 24% - uogólnionego zaburzenia lękowego, a 44% ma zaburzenia snu. Sposoby radzenia sobie z tym problemem są zróżnicowane. Według tego badania osoby poniżej 20 roku życia najczęściej zwracają się do rodziny, natomiast osoby powyżej 20 roku życia wykazują tendencję do konsultowania się ze specjalistami w dziedzinie zdrowia psychicznego. 

Długo pomijana kwestia zdrowia psychicznego sportowców została obecnie objęta większą uwagą. „Badanie to pokazuje rosnące zainteresowanie sportowców większą dbałością o swoje zdrowie psychiczne”, wyjaśnia Marion Leboyer, dyrektor generalna Fundacji FondaMental. 

Jednak wśród młodych sportowców, wykazujących oznaki zaburzeń lękowych lub depresji, zaledwie jedna trzecia twierdzi, że w ciągu ostatnich dwunastu miesięcy skorzystała z pomocy psychiatry lub psychologa. „To właśnie poprzez włączenie tego istotnego aspektu będziemy mogli naprawdę uczcić olimpijskiego i paraolimpijskiego ducha, budując solidne podstawy dla przyszłych sportowców”, kontynuuje Amélie Oudéa-Castéra.