Czy futbol defensywny znów wygrywa?

Zdjęcie: Creative Commons license

Na tym absurdy się nie kończą. Po premierze Mbappé Real Madryt wciąż zmaga się ze znalezieniem idealnej formacji i zdrowej równowagi. Najbardziej rozchwytywany napastnik, który miał być wisienką na torcie, okazał się parmezanem w makaronie z owocami morza, a jeśli nie wywoła to u ciebie wzdrygnięcia – zapytaj Włochów. To po prostu nie pasuje. Na wypadek, gdyby porażka z Barceloną 0:4 nie była wystarczającym ciosem w głowę – dwa lata temu zespół przegrał z takim samym wynikiem i zakończył sezon głównym tytułem – przegrana 1:3 z dość słabym Milanem jest już ostrzeżeniem. Do kogo? Do Ancelottiego? Do graczy? Do fanów, którzy powinni przygotować się na trudny okres nieuniknionych zmian i adaptacji? Zespół przegrał dwa ważne mecze z rzędu i stracił 9 bramek w trzech meczach. Pierwsza połowa każdego meczu nie była dla nich najlepsza od samego początku sezonu, ale sytuacja wymyka się spod kontroli. Potrzebowali 9-kę, dostali kolejną 7-kę. Wydaje się, że nikt w Realu Madryt nie chce grać ani na prawej stronie, ani na środku. Lewe skrzydło ma nadwagę z trzema świetnymi napastnikami, jeden z nich został przesunięty do gry na prawym, drugi jest zmuszony grać jako środkowy. Kiedy jest już późno w meczu, i nie wszystko układa się dla nich pomyślnie, desperacja spycha ich na lewą stronę, gdzie czują się komfortowo i mają nadzieję, że przynajmniej coś strzelą. Sytuację z chaotyczną linią ataku pogarsza zamieszanie w środku pola i pomieszana strefa obrony, która czuje się odpowiedzialna zarówno za zdobywanie bramek, jak i wybijanie piłki. Jeśli chodzi o pracę zespołową, nie chodzi o atmosferę, tylko o role. Wygląda na to, że piłkarze nie wiedzą już, co robią na boisku. Mbappé nie może być klasyczną dziewiątką, Bellinghamowi nie podoba się, że jego pozycja się bardziej zamknęła, Endrick, dosłownie jedyny w tej chwili prawdziwy środkowy napastnik w drużynie, nie dostaje minut, Arda Güler, nominalny prawicowiec, który nie ma nic przeciwko grze na tej części boiska, również został odsunięty od składu, a linia obrony jest surowa i nie grają ze sobą dobrze. Czy jest jakiś trener, który potrafi rozwiązać tę zagadkową, chaotyczną sytuację, związaną z rolami, lub zespół znalazł się w paradoksalnej sytuacji, w której najlepsi gracze znajdują się na najgorszych pozycjach? A może to typowy dla posiadaczy tytułu chroniczny brak ciągłej motywacji i skoro jest siedem grzechów śmiertelnych, to Real na pewno poniósłby ósmy – nazywałoby się to wytchnieniem. Wygląda na to, że jedynym wyjściem dla nich pozwolić temu być, a jedynym sposobem na przetrwanie w następnym meczu jest sprawienie, aby każdy zawodnik skupił się na obronie, i nie tylko skupił sięm ale „zostawił” tam swoje życie. Tak czy inaczej, wspólne cele zbliżają.

Real Madryt nie jest jedyną drużyną, przez którą kibice siwieją. Manchester City przegrywa trzeci mecz z rzędu. Czy Rodri i Carvajal byli magicznymi składnikami odpowiednio City i Realu? Teraz, gdy odpadli, zespołom wydaje się brakować kręgosłupa i ogólnej równowagi. Nieobecność Kroosa i Carvajala oznacza pozbawienie zbyt dużej ilości pewności siebie. Wydaje się, że zarówno City, jak i Real ucierpiały z powodu potężnej taktyki defensywnej swoich przeciwników. Obie drużyny miały wiele okazji do zdobycia gola, jednak brakowało im miejsca i uderzali piłką w niebo. Podczas gdy Barcelona Flicka wymuszała sytuacje spalone, a Milan działał we włoski, praktyczny sposób catenaccio, Sporting Rúbena Amorima skutecznie oddawał strzał z kontrataku i korzystał na błędach klubu, pozbawiając go piłki. Mecz był z pewnością wyjątkowy, gdyż Guardiola został pokonany przez swojego przyszłego przeciwnika numer 1 – Amorim za kilka dni ma zostać menadżerem Manchesteru United. Tak, zwolnienie Ten Haga było kolejną zauważalną wiadomością od czasu Złotej Piłki, jak gdyby europejska arena piłkarska mogła zostać jeszcze bardziej ożywionym widowiskiem, obserwowanym z podziwem. United Ten Hag’a wydaje się być kolejną drużyną, która ostatecznie doświadczyła słabej organizacji w linii obrony, tworząc ogromne dziury dla przeciwników, którzy mogli przygotować dla siebie okazję. Nieoczekiwanie, ponieważ ten właśnie menedżer rozpoczął swoją podróż z Man United, faktycznie poprawiając defensywę klubu dzięki akcentowanemu podejściu. Czy czas Amorima w Anglii będzie szczęśliwy, czy kolejną klapą bolesnego i wyniszczającego roku 2024?

Moglibyśmy wymieniać zespoły, które miały poważne problemy w defensywie, i Bayern byłby następny na tej liście, zmagający się z licznymi kontuzjami w tym obszarze, i zgadywać, czy silna obrona będzie kluczowym wskaźnikiem zwycięstwa tytułów w tym sezonie, ale jest więcej rzeczy, które wywołują wzruszenie i zachwyt. Wystarczy spojrzeć na tabele Bundesligi, Premier League i Serie A, które wyglądają, jakby był to tylko początek sezonu i przypomnieć, że przerwa świąteczna już za półtora miesiąca. A jeśli i to nie zaskoczy, spraw sobie przyjemność i obejrzyj ligę turecką. 20-minutowe przerwy między połowami, piłka ręczna w polu karnym bez gwizdka, gracze rezerwowi, wchodzący na boisko, aby porozmawiać z sędzią w trakcie meczu, arbitralność w jego oburzeniu, zastraszające oddziały policjantów, i zawodnicy, biegający tam i z powrotem, jakby płonęli, lub byli filmowani na potrzeby wielkiego dramatu sportowego na dużym ekranie – zwykły mecz Fenerbahçe sprawi, że tej jesieni nie będziesz spokojny o futbol.