Opinia: Jak baseballista może być wart 700 milionów dolarów?

Zdjęcie pochodzące z mediów społecznościowych

Jest zarówno elitarnym miotaczem, jak i elitarnym pałkarzem - coś niespotykanego nie tylko w dzisiejszej grze, ale także w zeszłym stuleciu baseballu. Nie bez powodu często porównuje się go do Babe Rutha, jedynego gracza w historii baseballu, który tak samo wyróżniał się w obu umiejętnościach jak Ohtani. Jedna duża różnica między nimi: Ruth praktycznie zrezygnował z rzucania, kiedy dołączył do New York Yankees w 1920 roku w wieku 25 lat, aby skupić się wyłącznie na uderzaniu. Jednakże 29-letni Ohtani pozostał supergwiazdą dwustronnego gracza. Ma doskonały życiowy ERA jako miotacza wynoszący 3,01; w zeszłym roku prowadził ligę amerykańską z 44 home runami; i zdobył nagrodę AL Most Valuable Player Award w dwóch z ostatnich trzech sezonów.

To prawda, że Ohtani nie będzie grał w przyszłym sezonie po przejściu operacji łokcia we wrześniu, ale planuje wrócić na boisko w 2025 roku. Zatem Dodgers pozyskują w zasadzie dwie gwiazdy w jednej - prawdziwego baseballowego jednorożca. Patrząc na najwyższe pensje w baseballu w 2024 r. (po Ohtanim), Max Scherzer z Texas Rangers i Justin Verlander z Houston Astros plasują się na liście najlepiej opłacanych miotaczy (43,3 mln dolarów), podczas gdy Aaron Judge z drużyny Yankees wyprzedza pałkarzy na 40 mln dolarów, według Spotraca. Wynagrodzenie Ohtaniego w wysokości 70 milionów dolarów za jedno i drugie odzwierciedla jego wartość rynkową. Zasadniczo Dodgers będą płacić mu 35 milionów dolarów rocznie za każdą jego umiejętność.

Jednak jak poinformowało w tym tygodniu kilka mediów, w tym CNN, Ohtani zgadza się odroczyć 68 milionów dolarów z rocznej pensji wynoszącej 70 milionów dolarów, znacznie zmniejszając krótkoterminowy wpływ na Dodgersów. Według ESPN koszt Ohtaniego na rzecz konkurencyjnego podatku bilansowego (lub podatku od luksusu) wyniesie około 46 milionów dolarów. Dzieje się tak dlatego, że zespoły muszą odkładać pieniądze według aktualnej wartości odroczonych środków, która wynosi około 44 miliony dolarów rocznie. The Athletic podał, że odroczone pieniądze zostaną wypłacone bez odsetek w latach 2034–2043.

Jak wskazuje The Ringer, odroczenia mogłyby zaoszczędzić Ohtaniemu mnóstwo podatków w przyszłości. Ponieważ Kalifornia jest najdroższym stanem dla milionera, jeśli Ohtani nie będzie tam mieszkał po latach spędzonych na boisku, 68 milionów dolarów prawdopodobnie nie będzie podlegać tak wysokiemu stanowemu podatkowi dochodowemu. Według The Athletic przełożenia zostały dokonane za sugestią Ohtaniego, aby zespół miał więcej pieniędzy do wydania na innych graczy.

Oczywiście Dodgers nie płacą tylko za umiejętności Ohtaniego w uderzaniu i rzucaniu. Chociaż zespół nie ma już problemów z zapełnieniem miejsc, pomoże on w transporcie markowych towarów i przyciągnie więcej fanów do oglądania ich w telewizji. Ta druga część jest kluczowa. Baseball, niegdyś najpopularniejszy sport w Ameryce, obecnie walczy o uwagę fanów z piłką nożną i koszykówką. Jak napisał Tom Verducci ze „Sports Illustrated”, Ohtani „według właściciela konkurencyjnej drużyny może zwrócić aż 25 milionów dolarów rocznie w postaci dodatkowego dochodu i wartości marki”. Amerykanów od dawna fascynuje to, ile płacimy naszym czołowym sportowcom. Wśród niektórych panuje mieszanina zazdrości, podziwu i przekonania, że społeczeństwo powinno rozprowadzać swoje pieniądze na różne sposoby.

W 1930 roku Ruth domagał się pensji w wysokości 80 000 dolarów (dziś 1,4 miliona dolarów); kiedy reporter zauważył, że to o 5000 dolarów więcej niż prezydent Herbert Hoover, „Dlaczego nie?” Ruth rzekomo odpowiedział. „Miałem lepszy rok niż on”. Jak widać, eksplozję wynagrodzeń sportowców w ciągu ostatniego stulecia pokazuje, że obecna pensja prezydenta wynosząca 400 000 dolarów stanowi zaledwie połowę minimalnej pensji ligi MLB wynoszącej 740 000 dolarów w przyszłym roku.

W 1979 roku drużyna Houston Astros podpisała z miotaczem Nolanem Ryanem oszałamiający wówczas czteroletni kontrakt o wartości 4,5 miliona dolarów, co czyni go pierwszym graczem baseballu, który zarabia ponad 1 milion dolarów w sezonie. W ówczesnym satyrycznym felietonie Boston Globe Leigh Montville wyobraził sobie rozmowę, podczas której doradca zawodowy w szkole średniej zachęca wybitnego ucznia do kontynuowania kariery w baseballu. „Co chcesz z siebie zrobić?”, pyta doradca chłopca, który wyraża zainteresowanie prawem, nauczaniem, polityką i medycyną. „Chcesz być kolejnym włóczęgą, czy chcesz zostać milionerem? Musisz grać w baseball.”

​Oczywiście, każdy, kto zemdleje za milion dolarów dla zawodowego sportowca, zabrzmi jak nieświadomy doktor Evil z filmu Austin Powers: Agent Specjalnej Troski z 1997 r., kiedy proponuje trzymanie głowicy nuklearnej w zamian za okup w wysokości… „1 miliona dolarów!” W zamkniętym świecie sportu zawodowego milion dolarów przez długi czas nie był uważany za dużą kwotę. I tak, 700 milionów dolarów to dużo pieniędzy. Pokazuje jednak atrakcyjność zawodnika, który potrafi dominować zarówno jako pałkarz, jak i miotacz, a także możliwości marketingowe, jakie dają pierwszemu zawodnikowi, któremu się to udało od ponad stulecia.