Trenerskie powroty w Ekstraklasie – Czy Marek Papszun ponownie odniesie sukces?

Marek Papszun trenerem Rakowa Częstochowa (fot. Łukasz Skwiot/Cyfrasport/newspix.pl) 

Papszun wracając do klubu z Częstochowy ryzykuje wiele. 49-letni trener miał zdecydowanie większe ambicje celując w objęcie kadry narodowej lub klubu zza granicy. Pierwsze marzenie nie powiodło się, ponieważ selekcjonerem został Michał Probierz. Drugiego również nie udało się spełnić – mimo wielu plotek dotyczących m.in. Dynama Kijów, Schalke, Arisu Saloniki, Olympiakosu, Ferencvarosu czy reprezentacji Kanady nie zdecydowano się na zatrudnienie Polaka. Papszun wraca więc do swojego domu, aby przywrócić Raków na odpowiednie tory i ponownie wywalczyć mistrzostwo. Część kibiców uważa, że jest to misja skazana na sukces – trener doskonale zna klub i część obecnych zawodników, zarząd w pełni ufa Papszunowi, a w dodatku na transfery przeznaczone mają zostać duże jak na polskie realia środki. Inni natomiast przewidują problemy – jeśli Papszun w obecnych warunkach nie powtórzyłby sukcesu sprzed roku, straciłby na tym naprawdę wiele w kontekście przyszłych możliwości objęcia zespołów za granicami naszego kraju. Przy okazji tak głośnego zatrudnienia warto przeanalizować jak w XXI w. wyglądały najciekawsze trenerskie powroty w Ekstraklasie.  

Henryk Kasperczak – Wisła Kraków (2002-2004 i 2010) 

Pierwszy angaż Henryka Kasperczaka w Wiśle to lata pełne sukcesów na krajowym podwórku. Wisła Kraków dwukrotnie sięgnęła zarówno po Puchar Polski jak i po Mistrzostwo kraju. W sezonie 2002/2003 „Biała Gwiazda” zaliczyła również udaną przygodę w Pucharze UEFA, odpadając dopiero w 1/8 finału z Lazio Rzym (4:5 w dwumeczu). Kasperczak z klubem rozstał się w sezonie 2004/2005 w nieprzyjemnej atmosferze. Nieudane spotkania w europejskich pucharach spowodowały chęć renegocjacji umowy przez włodarzy zespołu z Krakowa i w ostateczności rozstanie z Kasperczakiem, który nie godził się na nowe, niekorzystne zapisy w umowie. Niespodziwany powrót nastąpił w 2010 r. Szkoleniowiec rozpoczął swoją pracę od kompromitującej wpadki – Wisła Kraków przegrywając z Lechią Gdańsk w dwumeczu (1:3) odpadła z Pucharu Polski już w 1/4 finału. Kolejne spotkania przyniosły dobre wyniki ligowe – „Biała Gwiazda” straciła punkty tylko dwukrotnie w dziewięciu spotkaniach. Nie przełożyło się to jednak na dobry wynik w kwalifikacjach do Ligi Europy, gdzie Wisła odpadła w starciu  z azerskim Qarabag FK (2:4 w dwumeczu). Po porażce w rewanżowym meczu, Kasperczak podał się do dymisji. 

Okres pracy: 16.03.2002 r. – 14.12.2004 r. 

Bilans: 106 meczów (73 wygrane, 16 remisów, 17 porażek) 

Średnia punktów na mecz: 2,22 

Okres pracy: 15.03.2010 r. – 06.08.2010 r.  

Bilans 16 meczów (8 wygranych, 4 remisy, 4 porażki) 

Średnia punktów na mecz: 1,75 

Henryk Kasperczak (fot. Getty Images) 

Radoslav Latal – Piast Gliwice (2015-2016 i 2016-2017) 

Czeski trener to autor sukcesu Piasta Gliwice w sezonie 2015/2016, którym było niespodziewane wicemistrzostwo Polski. Drużyna z Gliwic swoją postawą w lidze zaskoczyła kibiców, jednakże już w drugiej rundzie eliminacji do Ligi Europy, poległa z IFK Goteborg (0:3). Po tym dwumeczu niespodziewanie ze stanowiska zrezygnował Latal. Rozłąka z gliwickim klubem nie potrwała jednak długo, ponieważ już półtora miesiąca później ponownie objął stery w klubie. Jednym z głównych powodów takiej decyzji miała być zmiana prezesa klubu. Powrót Latala nie był jednak udany. Prowadził klub w zaledwie 16 spotkaniach, zdobywając w nich 16 punktów. Po pięciu porażkach z rzędu został zwolniony z klubu.  

Okres pracy: 20.03.2015 r. – 15.07.2016 r.  

Bilans: 52 mecze (25 wygranych, 11 remisów, 16 porażek) 

Średnia punktów na mecz: 1,65 

Okres pracy 01.09.2016 r. – 02.03.2017 r. 

Bilans: 16 meczów (4 wygrane, 4 remisy, 8 porażek) 

Średnia punktów na mecz: 1,00 

Radoslav Latal (fot. Getty Images) 

Michał Probierz – Jagiellonia Białystok (2008-2011 i 2014-2017) 

Obecny selekcjoner Reprezentacji Polski to trener bardzo zasłużony dla klubu z Białegostoku. Po dwóch latach pracy, 22 maja 2010 r. zdobył z Jagiellonią pierwsze w historii klubu trofeum, wygrywając w finale Pucharu Polski 1:0 z Pogonią Szczecin. Już w sierpniu tego samego roku Jagiellonia zdobyła również Superpuchar Polski. Warto również zaznaczyć, że w sezonie 2009/2010 zespół zaczynał rozgrywki ze stratą 10 punktów, który odjęty został za sprawy sprzed lat związane z korupcją. Bez utrzymania drużyny w elicie kolejnych sukcesów mogłoby nie być. Udany okres w drużynie z Poldasia zakończył się w 2011 r., kiedy to Probierz rozwiązał konktrakt za porozumieniem stron. Obecny selekcjoner Reprezentacji Polski ponownie objął Jagiellonię w kwietniu 2014 r. Sezon 2014/2015 drużyna z Białegostoku po raz pierwszy w swojej historii zakończyła na podium (trzecie miejsce za Lechem Poznań i Legią Warszawa). Kolejnego miejsca „na pudle” kibice Jagielloni doczekali się w sezonie 2016/2017 – Jagiellonia została wicemistrzem Polski. Po tym sezonie z klubem pożegnał się Probierz, poszukując nowych wyzwań w swojej trenerskiej karierze. 

Okres pracy: 15.06.2008 r. – 22.07.2011 r.  

Bilans: 106 meczów (43 wygrane, 28 remisów, 35 porażek) 

Średnia punktów na mecz: 1,48 

Okres pracy: 07.04.2014 r. – 04.06.2017 r. 

Bilans: 131 meczów (60 wygranych, 28 remisów, 43 porażki) 

Średnia punktów na mecz: 1,59 pkt 

Michał Probierz (fot. Getty Images) 

Jan Urban – Legia Warszawa (2007-2010 i 2012-2013) 

Stołeczny klub to pierwszy polski zespół jaki Jan Urban objął po niespełna 10-letnim pobycie w Hiszpanii w roli szkoleniowca m.in. młodzieży w Osasunie. Podczas 3-letniego pobytu w Warszawie nie udało się jednak wywalczyć Mistrzostwa Polski. Zespół dwukrotnie zajął drugie miejsce za plecami Wisły Kraków oraz czwarte w sezonie 2009/2010, w trakcie którego Urban stracił pracę. Pobyt nie był jednak całkowicie nieudany, ponieważ Legia w 2008 r. zdobyła Puchar Polski oraz Superpuchar. Mimo to nadzieje kibiców z Warszawy były znacznie większe. Tym większe zdziwienie wśród kibiców wywołał powrót Urbana na stanowisko w maju 2012 r. Już w kolejnym sezonie szkoleniowiec zdobył z Legią upragnione Mistrzostwo Polski oraz kolejny Puchar Polski. Następnie w sezonie 2012/2013 Legia zagrała w fazie grupowej Ligi Europy, zajmując ostatecznie ostatnie miejsce w tabeli za Trabzonsportem, Lazio Rzym oraz Apollonem Limasool. Mimo niezłych wyników w lidze Urban został zwolniony po porażce z Górnikiem Zabrze (1:3) w 1/8 finału Pucharu Polski.  

Okres pracy: 04.06.2007 r. – 14.03.2010 r.  

Bilans: 91 meczów (53 wygrane, 19 remisów, 19 porażek) 

Średnia punktów na mecz: 1,96 

Okres pracy 30.05.2012 r. – 19.12.2013 r.  

Bilans: 80 meczów (46 wygranych, 15 remisów, 19 porażek) 

Średnia punktów na mecz: 1,91 

Jan Urban – Górnik Zabrze (2021-2022 i 2023-obecnie) 

W przypadku tego powrotu zauważyć można większą analogię do sytuacji Marka Papszuna - oczywiście uwzględniając fakt, że trener Rakowa rozstał się z klubem w zdecydowanie lepszej atmosferze, po sukcesie jakim było Mistrzostwo Polski. Urban natomiast niespodziewanie zakończył współpracę po sezonie, w którym zajął z Górnikiem ósme miejsce w ligowej tabeli. Powodem rozstania był konflikt z prezesem klubu. Rozłąka Urbana z Górnikiem trwała 9 miesięcy. Powrót szkoleniowca uznać można za udany. Urban objął klub w momencie, w którym znajdował się on tuż nad strefą spadkową, a sezon zakończył na 6 miejscu w tabeli. W dziewięciu ostatnich kolejkach Ekstraklasy, Górnik wygrał aż 6 razy i dwukrotnie zremisował. W obecnym sezonie Górnik ponownie zajął 6 miejsce w tabeli Ekstraklasy. Końcówce rozgrywek tym razem towarzyszy jednak duży niedosyt – zespół miał realne szanse na zajęcia miejsca na podium i grę w eliminacjach do europejskich Pucharów.  

Okres pracy: 01.07.2021 r. – 14.06.2022 r.  

Bilans: 38 meczów (16 wygranych, 8 remisów, 14 porażek) 

Średnia punktów na mecz: 1,47 

Okres pracy: 18.03.2023 r. – obecnie 

Bilans: 46 meczów (23 wygrane, 10 remisów, 13 porażek) 

Średnia punktów na mecz: 1,72 

Jan Urban (fot. Getty Images) 

Jacek Magiera – Śląsk Wrocław (2021-2022 i 2023-obecnie)  

Obecny szkoleniowiec Śląska Wrocław po raz pierwszy objął drużynę w marcu 2021 r. i zajął z nią 4 miejsce w Ekstraklasie, kwalifikując się do eliminacji europejskich Pucharów. Kolejny sezon był już zdecydowanie trudniejszy – zespół pomimo dobrego początku sezonu systematycznie spadał w dół ligowej tabeli. Po meczu 24 kolejki z Legią Warszawa (0:1) zdecydowano się na zmianę szkoleniowca. Magiera pozostawił Śląska na 13 miejscu w tabeli. Ostatecznie zespół prowadzony później przez Piotra Tworka z trudem utrzymał się w Ekstraklasie zajmując piętnaste, ostatnie bezpieczne miejsce w tabeli. Również w sezonie 2022/2023 drużyna z Wrocławia do ostatnich kolejek walczyła o utrzymanie w Ekstraklasie – w końcowym rozrachunku ponownie zajmując 15 miejsce. W tym duża zasługa… Jacka Magiery, który w kwietniu po raz kolejny został trenerem Śląska i pomógł utrzymać zespół na najwyższym poziomie rozgrywkowym. Natomiast obecny sezon dla Wrocławian to spełnienie marzeń o powrocie do Europy. Drużyna zagwarantowała sobie udział w eliminacjach do europejskich Pucharów, zdobywając wicemistrzostwo Polski. O tytuł Mistrza Polski Śląsk walczył do ostatniej kolejki ostatecznie zajmując drugie miejsce za Jagiellonią Białystok.  

Okres pracy: 22.03.2021 r. – 8.03.2022 r. 

Bilans: 39 meczów (13 wygranych, 13 remisów, 13 porażek) 

Średnia punktów na mecz: 1,33 

Okres pracy 21.04.2023 r. – obecnie 

Bilans: 41 meczów (20 wygranych, 10 remisów, 11 porażek) 

Średnia punktów na mecz: 1,71 

Jacek Magiera (fot. Getty Images) 

Maciej Skorża – Lech Poznań (2014-2015 i 2021-2022) 

Dla kibiców fatalnie spisującego się w tym sezonie Lecha Poznań jednym z największych marzeń był kolejny powrót na stanowisko trenera Macieja Skorży, który pierwszy raz trenerem „Kolejorza” został we wrześniu 2014 r. Wówczas swój pierwszy sezon w Poznaniu zakończył jako Mistrz Polski. Lech doszedł również do finału Pucharu Polski, przegrywając jednak z Legią Warszawa (1:2). Drużynie z Poznania udało się zrewanżować odwiecznym rywalom zdobywając w tym samym roku Superpuchar Polski (3:1). W sezonie 2015/2016 Skorża awansował z zespołem do fazy grupowej Ligi Europy. Tam „Kolejorz” zajął 3 miejsce w grupie za FC Basel oraz włoską Fiorentiną. Udało się natomiast wyprzedzić portugalskie Belenenses. Rozgrywki Ligi Europy nie były jednak priorytetem. W Ekstraklasie zespół radził sobie katastrofalnie. W 11 meczach sezonu ligowego, Lech wygrał zaledwie raz, a przegrał aż ośmiokrotnie. Po spotkaniu z Cracovią w 11 kolejce Ekstraklasy (2:5) z zespołem pożegnał się Skorża. Jego powrót na stadion przy ulicy Bułgarskiej nastąpił w kwietniu 2021 r. Skorża objął zespół w końcówce trudnego dla Lecha sezonu, który zakończył na 11 miejscu. Kolejne rozgrywki były dla zespołu z Poznania przełomowe. W sezonie 2021/2022 Skorża wraz z drużyną wywalczył Mistrzostwo Polski i dotarł do finału Pucharu Polski, przegrywając z Rakowem (1:3). Wygrane rozgrywki ligowe były pierwszym Mistrzostwem dla „Kolejorza” od sezonu 2014/2015, które zawodnicy osiągnęli właśnie ze Skorżą na ławce. Po historycznym sezonie niespodziewanie Skorża zrezygnował ze stanowiska na własną prośbę, tłumacząc decyzję ważnymi sprawami osobistymi. 

Okres pracy: 01.09.2014 r. – 12.10.2015 r.  

Bilans: 59 meczów (30 wygranych, 12 remisów, 17 porażek) 

Średnia punktów na mecz: 1,73 

Okres pracy: 22.04.2021 r. – 06.06.2022 r.  

Bilans: 46 meczów (29 wygranych, 9 remisów, 8 porażek) 

Średnia punktów na mecz: 2,09 

Maciej Skorża (fot. Getty Images) 

Jaka przyszłość czeka Marka Papszuna? 

Poza wspomnianymi szkoleniowcami również Mariusz Rumak, Jacek Zieliński, Waldemar Fornalik czy Piotr Stokowiec zdecydowali się na wejście drugi raz do tej samej „rzeki”, różne były okoliczności zatrudnienia wszystkich wymienionych trenerów, różnie potoczyły się również ich losy. Zauważyć można, że tylko Maciej Skorża z sukcesami „zaatakował”w późniejszym etapie zagraniczny rynek ligowy prowadząc japoński zespół Urawa Red Diamonds. Sukces osiągnął również Michał Probierz, który obecnie przygotowuje się z Reprezentacją Polski do Euro 2024. Pozostali szkoleniowcy (poza Kasperczakiem, który prowadził afrykańskie reprezentacje) zadomowili się na ligowej karuzeli trenerskiej, obejmując inne zespoły z Ekstraklasy. Jaka będzie przyszłość Marka Papszuna i Rakowa Częstochowa? Jedno jest pewne – czasu na aklimatyzację w tym przypadku być nie może, od Papszuna wszyscy oczekują udowodnienia po raz kolejny, że należy do czołówki trenerów w Polsce.