W Anglii znaleziono kości największego morskiego dinozaura. Był on dłuższy niż dwa autobusy

Przybliżony obraz gada. Zdjęcie: Siergiej Krasowski 

Precyzyjnie określić, jak duży był ten gad, jest trudno, ale z tego co wynika, jego długość była taka, że obok niego, nie wychodząc poza nos i ogon, mogły zmieścić się dwa autobusy. Morski gigant żył gdzieś około 202 milionów lat temu na granicy triasu i jury epoki mezozoicznej. 

Pierwszą szczękę paleontolodzy odkryli na plaży w angielskim hrabstwie Somerset w 2016 roku. A po czterech latach kolejną znaleźli ojciec z córką, spacerujący brzegiem morza. Teraz eksperci twierdzą, że szczęki należały do gigantycznych ichtiozaurów, których długość mogła sięgać 25 metrów, więcej od plezjozaura, znalezionego w zeszłym roku w nadbrzeżnych skałach hrabstwa Dorset. 

„Jeśli weźmiemy pod uwagę rozmiar kości szczęk: przekraczających odpowiednio jeden i dwa metry, można przypuszczać, że długość całego gada wynosiła  około 25 metrów”, powiedział dr Dean Lomax, paleontolog z Uniwersytetu w Bristolu, opisując znalezisko w opublikowanym w środę artykule. Jednakże, aby pewnie określić rozmiary wymarłego morskiego giganta, konieczne jest znalezienie całej czaszki i szkieletu. Znalezione fragmenty okamieniałych kości nie włączają się na razie gwarantująco do ogólnego obrazu, chociaż dają pewne pojęcie. 

Los ichtiozaura spotkał wiele innych gatunków zwierząt jury, wymarłych w wyniku globalnej katastrofy. A późniejsi mieszkańcy mórz o tak ogromnych rozmiarach już nie osiągali. 

Naukowcy po raz pierwszy dowiedzieli się o ogromnym gadzie w 2016 roku. Poszukiwacz skamieniałości Paul de la Salle, poświęcił tej pasjonującej działalności 25 lat, pewnego pięknego dnia przeglądał plaże Somersetu razem ze swoją żoną Carol. 

Paul i Carol wspólnie polowali na skamieniałości. Zdjęcie: Tony Jolliffe/BBC 

W tym dniu miał niezwykłe szczęście, ponieważ znalazł to, co stało się głównym odkryciem całego jego życia – pierwszą znaną nauce kość szczękową, należącą do gigantycznego ichtiozaura. Pokazał odkrycie Deanowi Lomaxowi. Od razu pomyśleli, że mogą dokonać ważnego odkrycia, ale brakowało danych, aby pewnie mówić o rozmiarach wymarłego jaszczura. 

„Trzymaliśmy kciuki, mając nadzieję, że to odkrycie nie będzie ostatnie”, powiedział dr Lomax. Szczęście było po ich stronie, ponieważ w 2020 roku druga skamieniała kość wpadła w oczy ojcu i córce, Justinowi i Ruby Reynoldsom, zaledwie 10 km od pierwszej. 

To zdjęcie pokazuje, o ile większa jest nowo znaleziona szczęka (na górze) od podobnych kości ichtiozaurów znanych nauce (na dole). Zdjęcie: Tony Jolliffe/BBC 

„Byłem pod ogromnym wrażeniem i po prostu nie mogłem się otrząsnąć. Byłem pewien, że to nie co innego, jak druga gigantyczna szczęka ogromnego ichtiozaura, należącego do tych samych osobników, co skamieniałość znaleziona przez Paula”, powiedział Dean. 

Kiedy Paul dowiedział się o nowym odkryciu, rzucił się na plażę, aby pomóc Reynoldsom. „Kopałem i kopałem w gęstym błocie, i po około pół godziny łopatą natknąłem się na coś twardego, co okazało się wspaniale zachowaną kością”, powiedział. Poszukiwania trwały, w wyniku których znaleziono kilka kolejnych fragmentów drugiej szczęki, ostatni – w 2022 roku. 

Po tych odkryciach stało się bardziej prawdopodobne oszacowanie rozmiarów wymarłego morskiego giganta. Naukowcy doszli do wniosku, że znaleźli nowy gatunek ichtiozaura, nazwany Ichthyotitan severnensis, co w przybliżonym tłumaczeniu z naukowej łaciny oznacza „gigantyczny rybopodobny jaszczur Severn”. (Severn to najdłuższa rzeka Wysp Brytyjskich, przepływa przez hrabstwa Somerset i Devon i uchodzi do Zatoki Bristolskiej). 

Ostatni artykuł poświęcony nowemu ichtiozaurowi Dean napisał wspólnie z Ruby Reynoldsem. Niewykluczone, że okaz odnaleziony przez nią będzie miał nadane jej imię.

Od lewej do prawej: Dean Lomax, Ruby Reynolds, Justin Reynolds i Paul da la Salle ze znalezionymi skamieniałymi fragmentami szczęki.  Zdjęcie: Dean Lomax 

Wkrótce wszystkie znalezione skamieniałości zostaną wystawione w Muzeum w Bristolu. Paul, który przez trzy lata przechowywał swoją szczękę w garażu, powiedział, że jest mu jednocześnie smutno i lekko, ponieważ wkrótce przestanie ponosić odpowiedzialność za tak ważne dla nauki odkrycie. 

Dr Lomax stwierdził, że odkrycie podkreśla, jak ważni dla nauki są amatorzy zbierania skamieniałości. „Nie trzeba być światowej sławy ekspertem, aby dokonać niesamowitego odkrycia” – powiedział.  „Jeśli jesteś obdarzony cierpliwością i bystrym okiem, twoje odkrycia mogą wywołać sensację w nauce”.