Kto może zastąpić Justina Trudeau na stanowisku szefa Liberalnej Partii Kanady?

Zdjęcie: https://www.bbc.com/news/articles/c3904r98lnlo

Trudeau ustąpi ze stanowiska po dziewięciu latach pełnienia funkcji premiera, gdy tylko rządzący Liberałowie wybiorą nowego lidera. Nowy lider zostanie ogłoszony 9 marca. Nowy lider prawdopodobnie wkrótce zostanie postawiony przed wyzwaniem ogólnokrajowych wyborów, w których, jak sugerują obecne sondaże, przegra z opozycyjnymi konserwatystami. Będzie również musiał zmierzyć się z groźbą 25% ceł zaproponowanych przez prezydenta USA Donalda Trumpa. Wiele znanych ministrów zdecydowało się nie startować, w tym minister finansów Dominic LeBlanc, minister spraw zagranicznych Melanie Joly i minister przemysłu François-Philippe Champagne, którzy wszyscy stwierdzili, że muszą skupić się na swoich obecnych obowiązkach. Jaime Battiste, parlamentarzysta z prowincji Nowa Szkocja, jako pierwszy wycofał się z wyścigu.

Mark Carney

Podczas swojego wystąpienia inauguracyjnego były prezes Banku Kanady i Banku Anglii, Mark Carney, przedstawił siebie jako silnego menedżera finansowego, który potrafi pomóc krajom w nawigowaniu przez trudne czasy. „Pomogłem zarządzać wieloma kryzysami i uratowałem dwie gospodarki” – powiedział w swoim przemówieniu. „Wiem, jak działa biznes i wiem, jak sprawić, by działał na waszą korzyść.” Zauważył również zagrożenie cłami ze strony Trumpa, stwierdzając, że Kanada stoi w obliczu nadzwyczajnych czasów. Carney, lat 59, urodził się w Terytoriach Północno-Zachodnich Kanady i dorastał w Edmonton, w Albercie. 

W swoim ogłoszeniu starał się podkreślić swoje kanadyjskie korzenie i ukazać siebie jako politycznego outsidera. Od kilku miesięcy pełni funkcję specjalnego doradcy ekonomicznego Trudeau, od dawna uważany jest za kandydata na najwyższy urząd, choć absolwent Harvardu nigdy nie piastował stanowiska publicznego. Sam Trudeau przyznał, że od dawna starał się zrekrutować Carney'ego do swojego zespołu. Carney starał się zdystansować od niepopularnego premiera, twierdząc, że „nie jest jedynym liberałem w Kanadzie, który uważa, że premier i jego zespół zbyt często odwracali uwagę od gospodarki”.

Carney wnosi ze sobą doświadczenie w kwestiach środowiskowych dzięki swojej roli specjalnego wysłannika ONZ ds. działań na rzecz klimatu, niedawno określając cel neutralności węglowej jako „największą szansę handlową naszych czasów”. Jest zwolennikiem niektórych niepopularnych polityk Liberałów, jak federalny podatek węglowy, kluczowej polityki klimatycznej partii, którą krytycy uważają za finansowe obciążenie dla Kanadyjczyków. Otrzymał poparcie kilku ministrów gabinetu, w tym ministra środowiska Stevena Guilbeaulta oraz minister spraw zagranicznych Melanie Joly.

Chrystia Freeland

Posłanka z Toronto stała się jednym z najbardziej znanych członków zespołu Trudeau. Choć od dawna była postrzegana jako zaufana, wyższa urzędniczka w jego wąskim kręgu, rozłam z biurem premiera doprowadził do jej nagłej rezygnacji w grudniu. Był to cios dla już osłabionej władzy Trudeau, co pomogło przyspieszyć jego własną rezygnację. Oboje nie zgadzali się co do sposobu rozwiązania zagrożenia ceł ze strony prezydenta Trumpa, a także innych polityk finansowych, gdy Kanada zmagała się z deficytem wynoszącym 60 miliardów dolarów kanadyjskich (42 miliardy dolarów amerykańskich; 33 miliardy funtów).

Urodzona w zachodniej prowincji Alberta, córka Ukraińki, 56-letnia Freeland była dziennikarką, zanim weszła do polityki. Do Izby Gmin weszła w 2013 roku, a dwa lata później dołączyła do gabinetu Trudeau, obejmując stanowisko ministra odpowiedzialnego za handel, po tym jak partia zdobyła władzę. Jako minister spraw zagranicznych pomogła Kanadzie renegocjować umowę o wolnym handlu z USA i Meksykiem. Później została wicepremierem i ministrem finansów, nadzorując finansową odpowiedź Kanady na pandemię Covid-19.

Profil z 2019 roku w „Globe and Mail” wskazał, że zależnie od tego, kogo zapytać, Freeland jest albo ostatnią, najlepszą nadzieją na liberalny porządek światowy, albo oderwaną od rzeczywistości idealistką. Jej zdecydowane wsparcie dla Ukrainy spotkało się z uznaniem w niektórych kręgach, ale posłanka, wykształcona na Harvardzie, miała także swoich krytyków, w tym Trumpa, który niedawno nazwał ją „toksyczną”.

Podczas swojego wystąpienia – wchodząc na scenę przy dźwiękach piosenki „Maneater” z 1982 roku – podkreśliła swoje doświadczenie w renegocjowaniu umowy handlowej w pierwszej administracji Trumpa i zapowiedziała, że ponownie zmierzy się z prezydentem. „Poprowadzę prawdziwą kanadyjską odpowiedź na zagrożenie, z którym teraz się mierzymy. Będziemy zjednoczeni, będziemy silni, będziemy mądrzy i dlatego wygramy” – powiedziała do zgromadzonych zwolenników. Otrzymała poparcie ministra zdrowia Marka Hollanda i ministra sprawiedliwości Arifa Viraniego, a także innych posłów.

Liberalna liderka Izby Gmin Kanady - Karina Gould

Karina Gould, była specjalistka ds. handlu i inwestycji, ogłosiła swoją kandydaturę, deklarując, że reprezentowałaby „nowe pokolenie”, jeśli zostanie wybrana. Po raz pierwszy została wybrana w 2015 roku i pełniła szereg ról w gabinecie Trudeau – jest najmłodszą kobietą, która pełniła funkcję ministra w Kanadzie. 37-letnia Gould była ministrem ds. rodzin, ministrem ds. rozwoju międzynarodowego, a później ministrem instytucji demokratycznych, zanim objęła obecną rolę liderki Izby Gmin, gdzie nadzoruje rządowy program legislacyjny. Gould stwierdziła, że „Kanadyjczycy stracili zaufanie do naszej partii”, ogłaszając swoją kandydaturę.

Biznesmen – Frank Baylis

Frank Baylis, były poseł z ramienia Liberałów, jako pierwszy ogłosił, że ubiega się o przywództwo w partii. Stwierdził, że wykorzysta swoje doświadczenie z branży biznesowej, aby stawić czoła wyzwaniom związanym z przystępnością cenową i kosztami życia, z którymi borykają się Kanadyjczycy. Baylis jest przewodniczącym zarządu firmy zajmującej się urządzeniami medycznymi, założonej przez jego matkę, gdzie później pełnił funkcję prezesa. Firma została sprzedana amerykańskiemu koncernowi w 2021 roku. Z wykształcenia jest inżynierem. Baylis pełnił funkcję posła w latach 2015-2019 i był jednym z założycieli Parlamentarnej Grupy Czarnoskórej.

Była członek Izby Gmin Kanady - Ruby Dhalla

Ruby Dhalla, chiropraktyk, jest jedną z pierwszych Kanadyjek pochodzenia indyjskiego wybranych do Izby Gmin. Zasiadała w niej w latach 2004-2011. Dhalla powiedziała w rozmowie z CP24, że uważa za ważne, aby w wyścigu znalazła się osoba z doświadczeniem przedsiębiorczym. Dodała również, że wnosi do tej rywalizacji głos różnorodności. W 2009 roku zrezygnowała z pełnionej funkcji krytyka ds. wielokulturowości w związku z zarzutami o złe traktowanie dwóch opiekunów, których zatrudniała jej rodzina. Dhalla wielokrotnie zaprzeczała wszelkim nieprawidłowościom.