Wywiad z Seymourem Hershem: Joe Biden wysadził Nord Stream, bo nie ufał Niemcom

Dziennikarz Seymour Hersh.Kolekcja Everetta/imago

Dziennikarz śledczy Seymour Hersh opublikował śledztwo, z którego wynika, że ​​ataki na rurociągi Nord Stream zostały zorganizowane przez rząd USA przy wsparciu Norwegii. Rząd USA i CIA, na prośbę Hersha, odrzuciły jego konto. Wiele mediów oskarżyło Hersha o nieujawnianie jego anonimowego źródła, przez co jego twierdzenia są nie do zweryfikowania. Sformułowano również krytykę, że badania  były niespójne. Berliński publicysta Fabian Scheidler rozmawiał z Seymourem Hershem dla Berliner Zeitung.

Panie Hersh, proszę opisać swoje ustalenia.Według pańskiego źródła, co dokładnie się stało, kto był zamieszany w atak na Nord Stream i jakie były motywy?

To była historia, która prosiła się o opowiedzenie. Pod koniec września 2022 r. w pobliżu wyspy Bornholm na Morzu Bałtyckim miało zostać zdetonowanych osiem bomb , z czego sześć wybuchło na dość płaskim terenie. Zniszczyli trzy z czterech głównych rurociągów Nord Stream 1 i 2 . Gazociąg Nord Stream 1 od wielu lat zaopatruje Niemcy i inne części Europy w bardzo tani gaz ziemny. A potem został wysadzony w powietrze, podobnie jak Nord Stream 2, i pytanie brzmiało, kto to zrobił i dlaczego. 7 lutego 2022 roku, dobre dwa tygodnie przed inwazją Rosji na Ukrainę,Prezydent USA Joe Biden powiedział na konferencji prasowej w Białym Domu, którą odbył z kanclerzem Niemiec Olafem Scholzem, że Stany Zjednoczone wstrzymają Nord Stream.

Biden dosłownie powiedział: „Jeśli Rosja zaatakuje, nie będzie już Nord Stream 2, położymy kres temu projektowi”. Biden powiedział tylko: „Obiecuję, że będziemy w stanie to zrobić”.

Kilka tygodni wcześniej podobne oświadczenie złożyła  jego zastępca sekretarza stanu Victoria Nuland, głęboko zamieszana w wydarzenia rewolucji na Majdanie w 2014 roku.

Mówią, że decyzję o zamknięciu rurociągu podjął jeszcze wcześniej prezydent Biden. Piszecie w swoim raporcie, że w grudniu 2021 r. doradca ds. bezpieczeństwa narodowego Jake Sullivan zwołał spotkanie nowo utworzonej grupy zadaniowej Połączonych Szefów Sztabów, CIA, Departamentu Stanu i Departamentu Skarbu. Piszą: „Sullivan chciał, aby grupa przedstawiła plan zniszczenia dwóch rurociągów Nord Stream”.

Rury do budowy gazociągu Nord Stream 2.Stefan Sauer/dpa

Ta grupa została pierwotnie zwołana w celu zbadania problemu. Poznali się w bardzo tajnym gabinecie. Tuż obok Białego Domu znajduje się budynek biurowy, Executive Office Building, który jest połączony z Białym Domem podziemnym tunelem. A na górze jest biuro tajnej zewnętrznej grupy doradców zwanej Prezydencką Radą Doradczą ds. Wywiadu. Podniosłem to, żeby zasygnalizować ludziom w Białym Domu, że mam informacje. Zebranie zostało więc zwołane w celu zbadania, co byśmy zrobili, gdyby Rosja przystąpiła do wojny

To było na trzy miesiące przed wojną, przed Bożym Narodzeniem 2021. To była grupa wysokiego szczebla, która chyba miała inną nazwę, ja ją po prostu nazywałem Grupą Międzyagencyjną, nie wiem, czy była oficjalna nazwa, czy była. Były to CIA i Agencja Bezpieczeństwa Narodowego , która monitoruje i przechwytuje komunikację, Departament Stanu i Departament Skarbu, który dostarcza pieniądze. I prawdopodobnie kilka innych organizacji, które były zaangażowane. Obecni byli również Szefowie Połączonych Sztabów. Chodziło o sformułowanie zaleceń, jak powstrzymać Rosję, albo środkami odwracalnymi, takimi jak dalsze sankcje i presja ekonomiczna, albo środkami nieodwracalnymi, „kinetycznymi”, np. B. Wybuchy.

Nie chcę tutaj wchodzić w dalsze szczegóły ani mówić o konkretnym spotkaniu, ponieważ muszę chronić moje źródło. Nie wiem ile osób wzięło udział, wiecie o co mi chodzi?

Seymour Hersh, urodzony 8 kwietnia 1937 roku w Chicago, od ponad pół wieku jest jednym z najbardziej wpływowych dziennikarzy śledczych na świecie. W 1970 roku otrzymał nagrodę Pulitzera za ujawnienie zbrodni wojennych USA w wiosce My Lai w Wietnamie, co wywołało wielkie międzynarodowe oburzenie. Odegrał kluczową rolę w śledztwie w sprawie afery Watergate dla New York Timesa. W 2004 roku relacjonował amerykańskie praktyki tortur w irackim więzieniu Abu Ghraib, za co otrzymał prestiżową nagrodę Polk Award.

W swoim artykule napisałeś, że na początku 2022 roku grupa robocza CIA zgłosiła się do „Grupy Międzyagencyjnej” Sullivana i powiedziała, cytuję: „Mamy sposób na wysadzanie rurociągów”

Mieli sposób. Byli tam ludzie, którzy wiedzieli, co my w Ameryce nazywamy „wojną minową”. W Marynarce Wojennej Stanów Zjednoczonych są jednostki zajmujące się okrętami podwodnymi, jest też dowództwo inżynierii jądrowej. I jest oddział minowy. Rejon min podwodnych jest bardzo ważny i w nim wyszkoliliśmy specjalistów. Centralnym miejscem ich edukacji jest małe miasteczko wakacyjne o nazwie Panama City pośrodku niczego na Florydzie. Szkolimy tam bardzo dobrych ludzi i ich zatrudniamy. Podwodni górnicy mają ogromne znaczenie, na przykład przy oczyszczaniu zablokowanych wejść do portów i wysadzaniu w powietrze rzeczy, które stoją na drodze. Możesz także wysadzić podwodne rurociągi naftowe określonego kraju. Nie zawsze robią dobre rzeczy

Dla grupy w Białym Domu było jasne, że mogą wysadzić rurociągi. Istnieje materiał wybuchowy o nazwie C4, który jest niewiarygodnie potężny, zwłaszcza na takim poziomie, jakiego używają. Możesz nim sterować zdalnie za pomocą podwodnych urządzeń sonarowych. Sonary te emitują sygnały o niskich częstotliwościach. Tak więc było to możliwe, o czym zakomunikowano Białemu Domowi na początku stycznia, ponieważ dwa lub trzy tygodnie później podsekretarz stanu Victoria Nuland powiedziała, że ​​możemy to zrobić. Myślę, że to było 20 stycznia. A potem Prezydent, kiedy 7 lutego 2022 r. zwołał konferencję prasową razem z kanclerz Niemiec , również powiedział, że damy radę.

Kanclerz Niemiec nie mówił wówczas nic konkretnego, był bardzo niejasny. Jedno pytanie, które chciałbym zadać Scholzowi, gdybym przewodniczył przesłuchaniu w parlamencie, brzmi: czy Joe Biden ci o tym powiedział? Czy powiedział panu wtedy, dlaczego był tak pewny, że może zniszczyć rurociąg? Jako Amerykanie nie mieliśmy wtedy planu, ale wiedzieliśmy, że jesteśmy w stanie to zrobić

Piszesz, że Norwegia odegrała pewną rolę. W jakim stopniu zaangażowany był kraj – i dlaczego Norwedzy mieliby robić coś takiego?

Norwegia jest krajem wielkich żeglarzy i ma głębokie źródła energii. Bardzo zależy im również na zwiększeniu dostaw gazu ziemnego do Europy Zachodniej i Niemiec. I to właśnie zrobili, zwiększyli eksport. Dlaczego więc nie połączyć sił z USA ze względów ekonomicznych? Ponadto w Norwegii panuje wyraźna wrogość wobec Rosji.

Pole naftowe Johan Sverdrup na Morzu Północnym.Carina Johansen/dpa

W swoim artykule pisze Pan, że w sprawę zaangażowane były norweskie służby specjalne i Marynarka Wojenna. Mówią też, że Szwecja i Dania były do ​​pewnego stopnia poinformowane, ale nie wiedziały wszystkiego.

Powiedziano mi: robili, co robili, wiedzieli, co robią i rozumieli, co się dzieje, ale może nikt nigdy nie powiedział „tak”. Dużo pracowałem na ten temat z ludźmi, z którymi rozmawiałem. W każdym razie, aby ta misja mogła się odbyć, Norwegowie musieli znaleźć odpowiednie miejsce. Nurkowie, którzy zostali przeszkoleni w Panama City, mogli nurkować na głębokość do 100 metrów bez ciężkiego sprzętu. Norwedzy znaleźli dla nas miejsce w pobliżu wyspy Bornholm na Morzu Bałtyckim, które miało tylko 260 stóp głębokości, aby tam operować.

Nurkowie musieli powoli wracać na górę, była komora dekompresyjna, a my użyliśmy norweskiego łowcy łodzi podwodnych. Do obsługi czterech rurociągów wykorzystano tylko dwóch nurków. Jednym z problemów było to, jak sobie radzić z ludźmi monitorującymi Bałtyk. Morze Bałtyckie jest bardzo dokładnie monitorowane, jest bardzo dużo danych ogólnodostępnych, więc zadbaliśmy o to, były na nim trzy, cztery różne osoby. A to, co wtedy zrobiono, jest bardzo proste. Od 21 lat nasza Szósta Flota, która kontroluje Morze Śródziemne, a także Morze Bałtyckie, każdego lata prowadzi ćwiczenia dla marynarki wojennej NATO na Morzu Bałtyckim (BALTOPS, red.). Wysyłamy na te ćwiczenia lotniskowiec i inne duże okręty. I po raz pierwszy w historii operacja NATO w krajach bałtyckich miała nowy program. Miało zostać przeprowadzone 12-dniowe ćwiczenie zatapiania min i wykrywania min. Wiele krajów wysłało zespoły górnicze, jedna grupa zrzuciła minę, a inna grupa wyruszyła na poszukiwania i wysadziła ją w powietrze.

Był więc czas, kiedy wszystko wybuchało i wtedy nurkowie głębinowi, którzy umieszczali miny na rurociągach, mogli działać. Oba rurociągi są oddalone od siebie o około milę, znajdują się nieco pod mułem dna morskiego, ale nie jest trudno się do nich dostać, a nurkowie ćwiczyli. Podłożenie bomb zajęło tylko kilka godzin.