(Getty Images)
Pod pewnymi względami pracownicy z pokolenia Z świetnie sobie radzą w nowym świecie pracy. Weszli do pracy w czasach, gdy elastyczność jest powszechna, komunikacja cyfrowa jest wszechobecna, a pracownicy mają możliwość poproszenia firmy o to, czego chcą.
Jednocześnie jednak niektórzy eksperci obawiają się, że zdalne i hybrydowe formy pracy już teraz pozostawiają w tyle niektórych pracowników w młodym wieku. Wiele z tych obaw wiąże się z brakiem namacalnych elementów w miejscu pracy: brak swobodnych rozmów i nieformalnych obserwacji, które tradycyjnie uczą młodych pracowników, jak postępować. Niektórzy eksperci uważają, że w wirtualnym środowisku pracownicy rozpoczynający karierę zawodową tracą szansę na przyswojenie istotnych wskazówek, które kierują zachowaniem, współpracą i nawiązywaniem kontaktów.
„Koncentruje się szczególnie na komunikacji” — wyjaśnia Helen Hughes, profesor nadzwyczajny w Leeds University Business School w Wielkiej Brytanii. „Chodzi o zrozumienie norm, wartości i etykiety: do kogo zadzwonić? Jak należy się z nimi skontaktować?”
Na tego rodzaju pytania kiedyś szybko odpowiadano w ustawieniach face-to-face - szybka rozmowa przy biurku lub oznaczenie w biurowej kuchni. Poruszanie się po polityce biurowej byłoby również intuicyjne, oparte na subtelnych, ale namacalnych wskazówkach: stały układ siedzeń wskazuje na hierarchię; język ciała sugeruje, kiedy koledzy są najbardziej przystępni. „Porównania społeczne są trudniejsze w środowisku zdalnym lub hybrydowym – nie możesz zobaczyć wszystkich wokół siebie i zorientować się, jak sobie radzisz” — mówi Hughes.
Hughes mówi, że sprawia to, że nawet przyziemne zadania są trudniejsze do wykonania. „Pomyłki w komunikacji są łatwe w środowisku wirtualnym; na przykład nieprawidłowe wywnioskowanie tonu z wiadomości e-mail. Może brakować zrozumienia, kiedy umówić się na spotkanie – czy należy poczekać i stworzyć listę pytań, czy też umówić się na telefon za każdym razem, gdy coś jest potrzebne”.
Niektórzy eksperci twierdzą, że bez interakcji twarzą w twarz, Gen Z brakuje subtelnych wskazówek, które mogą nauczyć ich, jak komunikować się i zachowywać w pracy (Credit: Getty Images).
Bez możliwości uzyskania wskazówek dotyczących zachowania od kolegów w biurze, młodzi pracownicy mogą mieć trudności z osiągnięciem właściwej równowagi pomiędzy sprawianiem wrażenia przesadnie chętnych do pracy lub bezczynnych, mówi Hughes. „Mogą mieć szersze obawy związane z tym, jak widoczni powinni starać się być. W środowisku hybrydowym lub zdalnym zbyt łatwo można zejść z radaru i odkryć, że ich praca pozostaje niezauważona”.
Rezultat, mówi Hughes, jest taki, że wielu pracowników na wczesnym etapie kariery stawia na pierwszym miejscu wrażenie, jakie robią w pracy – co prowadzi do zachowań takich jak prezenteizm i prokrastynacja – niż rzeczywistą wydajność pracy. „Mogą zadawać zbyt wiele pytań, by wyglądać na zainteresowanych, albo w ogóle o nic nie pytać, ponieważ martwią się, jak zostaną postrzegani przez kolegów”.
Ostatecznie, mówi James Bailey, profesor rozwoju przywództwa w George Washington University School of Business z siedzibą w Waszyngtonie, przypadkowe spotkania z kolegami pomagają budować zaufanie, sprzyjając podejmowaniu ryzyka i innowacjom. „Zdolność do przypadkowych odkryć to duża część osobistego życia biurowego, której nie można odtworzyć online” — mówi. „Niektóre z naszych najlepszych pomysłów pochodzą z czatów ze współpracownikami – jeśli chcesz odtworzyć te swobodne rozmowy na Zoomie, musisz umówić się na spotkanie”.
Bailey mówi, że jeśli poprzedni model uczenia się twarzą w twarz nie zostanie zaktualizowany do nowej ery pracy, obok obecnych wyzwań, niektórym pracownikom pokolenia Z może brakować cech przywódczych potrzebnych w przyszłości. „Mogą nie mieć problemów z samodzielnym wykonaniem określonego zadania, ale mogą pozostać z słabo rozwiniętymi umiejętnościami międzyfunkcyjnymi, które są wymagane do strategicznego spojrzenia na całą organizację – jaką jest rola lidera”.
Oczywiście, nie jest tak, że każdy młody pracownik, który jest przynajmniej częściowo zdalny, ma problemy. Ale dla wielu z tych niedoświadczonych pracowników, wirtualne ustawienia pracy mogą nasilać stres związany z nową pracą. „Wiele z tych problemów wciąż budzi obawy nowych pracowników w typowym środowisku biurowym, ale praca zdalna wydaje się podkreślać aspekty transakcyjne” — mówi Hughes.
Ten brak uczenia się przez asymilację, sprawia, że eksperci obawiają się, że pracownicy z pokolenia Z nie odczują prawdziwych kosztów tych okoliczności aż do późniejszego etapu kariery.