Kemi Badenoch zostaje pierwszą czarnoskórą kobietą na stanowisku lidera brytyjskiej Partii Konserwatywnej

Źródło: Reuters/Mina Kim

Kemi Badenoch została w sobotę nową liderką Partii Konserwatywnej i pierwszą czarnoskórą kobietą na czele głównej brytyjskiej partii politycznej. Wygrała ona wybory lidera, obiecując powrót partii do jej założycielskich wartości. 44-letnia Badenoch zastąpiła byłego premiera, Rishi Sunaka i obiecała poprowadzić partię w okresie odnowy po jej dotkliwej porażce w lipcowych wyborach w Wielkiej Brytanii. Stwierdziła, że partia ta zwróciła się w stronę politycznego centrum, „rządząc z lewej strony”.  Znajdująca się po prawej stronie Partii Konserwatywnej Badenoch prawdopodobnie poprze politykę mającą na celu zmniejszenie państwa i zakwestionuje to, co nazywa instytucjonalnym myśleniem lewicowym. Twierdzi, że nadszedł czas, aby bronić zasad wolności słowa, wolnej przedsiębiorczości i wolnego rynku.

Badenoch została piątym liderem konserwatystów od połowy 2016 r. po zdobyciu 57% głosów członków partii w ostatniej fazie trwającego kilka miesięcy konkursu, w którym z sześciu kandydatów pozostało dwóch. Pokonała byłego ministra ds. imigracji, Roberta Jenricka, który zdobył 43% głosów.

Premier Partii Pracy, Keir Starmer powitał jej zwycięstwo, mówiąc, że „pierwszy czarnoskóry przywódca partii westminsterskiej to powód do dumy dla naszego kraju”. Sama Badenoch publicznie stwierdziła, że ​​woli nie skupiać się na swojej rasie. Zapytana na konferencji Partii Konserwatywnej na początku tego roku, jak by się czuła, gdyby została pierwszą czarnoskórą kobietą na stanowisku lidera partii, powiedziała: „Jestem kimś, kto chce, aby kolor naszej skóry nie był ważniejszy od koloru naszych włosów czy oczu”. Dla części czarnoskórych wyborców w Londynie, mieście, które zazwyczaj sprzyja Partii Pracy i ma burmistrza z Partii Pracy, poparcie dla Badenoch będzie zależało od jej obecnych działań na stanowisku lidera konserwatystów.

„Oni (Partia Konserwatywna) nie są bardziej dostępni z powodu faktu, że mają teraz osobę czarnoskórą” – powiedziała Imani Samuels, studentka. „To będzie zależało od tego, co ona zrobi”.

Zapytana o komentarz Badenoch na temat koloru jej skóry, Samuels odpowiedziała: „Powinna być z tego dumna i powinna ujawnić swoją czarność, ponieważ zajmowanie takiego stanowiska i bycie czarnoskórą kobietą powinno być czymś, co jest dla niej powodem do dumy”.

Vaughan Gething został na początku tego roku pierwszym czarnoskórym liderem Walijskiej Partii Pracy, ale zrezygnował po zaledwie czterech miesiącach pełnienia funkcji pierwszego ministra Walii po fali rezygnacji ministrów na znak protestu przeciwko jego przywództwu.

Sunak, który ma pochodzenie indyjskie, został w październiku 2022 r. pierwszym czarnoskórym premierem Wielkiej Brytanii, po tym jak w tym samym roku wygrał wyścig o przywództwo w Partii Konserwatywnej.

„Powiedz prawdę”

Badenoch obiecał w sobotę, że zajmie się problemami w partii.

„Nadszedł czas, by powiedzieć prawdę” – powiedziała publiczności podczas końcowego podliczenia głosów w wyborach na lidera, obiecując odpowiedzieć na najważniejsze pytania dotyczące tego, jak konserwatyści mogli tak dotkliwie przegrać lipcowe wybory.

„Czas zabrać się do roboty, czas na odnowę”.

Z otwartymi poglądami na wszystko, od tego, co nazywa polityką tożsamości, po wartość urzędników, Badenoch przyciąga zarówno zagorzałych wielbicieli, jak i krytyków. Z pewnością wstrząśnie konserwatystami, którzy w lipcu zobaczyli, jak ich kontyngent ustawodawców w 650-osobowym parlamencie spadł do 121 z 365 miejsc w 2019 r.

W obliczu trudnego początku rządów Partii Pracy, niektórzy konserwatyści są coraz bardziej optymistycznie nastawieni i wierzą, że uda im się odzyskać władzę w kolejnych wyborach, które muszą się odbyć w 2029 roku. Jednak niektórzy konserwatyści o centrowym nastawieniu obawiają się, że Badenoch może zrazić nie tylko bardziej umiarkowane skrzydło partii, ale także część wyborców, których w ostatnich wyborach pozyskali centrowi Liberalni Demokraci. 

Czas byłej minister handlu w rządzie często naznaczony był sporami z mediami, celebrytami i jej własnymi urzędnikami. Ale jej pragmatyczne podejście zyskało również wielu zwolenników, w tym członków Partii Konserwatywnej, którzy wybrali ją zamiast Jenrick.

„Zadanie, które przed nami stoi, jest trudne, ale proste. Naszym pierwszym obowiązkiem jako lojalnej opozycji Jego Królewskiej Mości jest pociągnięcie rządu Partii Pracy do odpowiedzialności” – powiedziała członkom partii.

„Nasze drugie nie jest mniej ważne, to przygotowanie się w ciągu najbliższych kilku lat do rządzenia”.