Handel Przyprawami

Gdy Europejczycy usłyszeli o przyprawach takich jak cynamon, pieprz, imbir i wanilia, wyruszyli do Azji, by sprowadzić je do kraju. Ludzie używali przypraw do aromatyzowania jedzenia i nadawania mu lepszego smaku. Niektóre z nich służyły do konserwowania żywności i przedłużania jej trwałości.

Początki handlu cennymi materiałami sięgają czasów prehistorycznych. Starożytni Egipcjanie handlowali z miejscami na południu. Kupcy greccy handlowali z Indiami i dotarli aż do południowo-wschodniej Azji. Rzymianie eksplorowali Morze Śródziemne.

W okresie intensywnego handlu z Indiami sprowadzali towary ze wschodu i zakładali punkty handlowe w Aleksandrii. Tam towary były przenoszone na statki, które płynęły z powrotem do Rzymu.

Większość handlu odbywała się wzdłuż Jedwabnego Szlaku. W średniowieczu Arabowie zaczęli przejmować kontrolę nad lądowymi szlakami do Azji. Ich wpływy sięgały aż do doliny Indusu, co dało im kontrolę nad dużą częścią Indii.

Marco Polo i inni kupcy przywozili towary z powrotem do Wenecji i Genui, które stały się głównymi ośrodkami handlowymi i potężnymi miastami. Handel jedwabiem i przyprawami uczynił te miasta bardzo bogatymi. Kupcy weneccy sprzedawali swoje towary w całej Europie.

W XV wieku Turcy Osmańscy zaczęli odcinać drogi zaopatrzenia między Azją a Europą. Do tego czasu handel przyprawami był ważnym czynnikiem w gospodarce europejskiej.

Podczas Ery Odkryć europejscy nawigatorzy szukali nowych dróg, aby dotrzeć do skarbów Azji. Krzysztof Kolumb i inni żeglowali na zachód i odkryli Amerykę. Portugalski nawigator Vasco da Gama, opłynął południową Afrykę i Przylądek Dobrej Nadziei. Ferdynand Magellan opłynął wybrzeże Ameryki Południowej i Pacyfik w poszukiwaniu przypraw. W XVII wieku narody europejskie zaczęły zakładać placówki handlowe w Azji, podbijać wyspy i inne terytoria.

Stany Zjednoczone zaczęły uczestniczyć w handlu przyprawami w XVIII wieku. Kiedy przyprawy stały się bardziej powszechne, ich wartość zaczęła spadać.