„Roboty nurkujące, obserwatorzy załamania klimatycznego naszych oceanów”

Podwodne szybowce rozmieszczone są poza Hebrydami Zewnętrznymi. Zdjęcie: www.bbc.com.

Monitorują „przenośnik taśmowy”, który niesie ciepłą i chłodną wodę między Karaibami a Arktyką.

 Naukowcy obawiają się, że osłabienie systemu miałoby druzgocący wpływ na duże części planety.

 Scottish Association for Marine Science (Sams) w Oban wysyła roboty na autonomiczne misje między Wielką Brytanią a Islandią na przestrzeni pięciu miesięcy.

 Cyrkulacja atlantycka jest ważna dla dystrybucji ciepła tropikalnego na całym świecie oraz do utrzymania północnej Europy w bardziej umiarkowanym klimacie niż inne lokalizacje na tej samej szerokości geograficznej.

Jej załamanie jest określane jako jeden z „punktów krytycznych” klimatu. Istnieją pewne badania sugerujące, że może ono bardzo powoli słabnąć.

 Ponieważ jest to zjawisko zmienne, eksperci twierdzą, że krążenie musi być ściśle monitorowane przez kilka dziesięcioleci, aby można było wyciągnąć jednoznaczne wnioski na temat jego siły.

 Przewidywania sugerują, że chociaż jego załamanie było by katastrofalne, jest to bardzo mało prawdopodobne, aby miało miejsce w XXI wieku.

Robotyczne szybowce nurkują na głębokości 1000 m (3281 stóp), zbierając dane o temperaturze wody, poziomie tlenu i soli.

 Każdy z nich porusza się z prędkością pół mili na godzinę i wynurza się co pięć do sześciu godzin podczas komunikacji z zespołem badawczym za pośrednictwem satelity.

 Oceanograf Helen Smith mówi, że środowisko morskie jest niezwykle niezbadane, ponieważ większość obserwacji historycznych ogranicza się do obszaru otaczającego statek w konkretnym momencie, zazwyczaj latem.

 Dr Smith dodaje: „Możemy je wysyłać do pomiaru wody przez cały rok w miejscach, do których nie mogliśmy dotrzeć”.

 Obecny system nosi nazwę Atlantic Meridional Overturn Circulation (Amoc) i jest on kontrolowany i kreowany od 2004 roku.

 Gdy ciepła woda przesuwa się na północ, ochładza się, zwiększając gęstość soli, powodując jej zatopienie w głębszym oceanie.

Następnie chłodniejsza woda przepływa na południe, kończąc cykl.

 Met Office ostrzega, że wzrost topnienia lodu polarnego wraz z ociepleniem klimatu oznacza, że system musi być ściśle monitorowany.

 Prof. Mark Inall, ekspert w dziedzinie oceanografii fizycznej w Sams, opisuje ciepło na Północnym Atlantyku jako istotną część ziemskiego systemu klimatycznego. 

 Dodał: „Przenosi ogromne ilości ciepła z tropików do regionów polarnych i dużo tego ciepła trafia następnie do atmosfery, co sprawia, że jest to bardzo energiczne, burzliwe miejsce, szczególnie w okolicach Wielkiej Brytanii”.

 Oprócz monitorowania Amoc, dane zebrane przez szybowce pomagają naukowcom lepiej zrozumieć, w jaki sposób zmiany w oceanie wpływają na atmosferę.

 Zapewnia również  w czasie zbliżonym, dane do rzeczywistego w celu krótkoterminowego prognozowania pogody.

 Inna wykorzystywana robotyczne technologia, obejmuje autonomiczną łódź, która wykorzystuje sonar do zbierania danych o ciśnieniu oceanicznym z czujników na dnie morskim.