Billie Joe Armstrong nie widzi problemu z różnymi interpretacjami jednego z hitów Green Day

Zdjęcie: Smiley N. Pool/Houston Chronicle/Getty Images

Słodko-gorzki akustyczny hit został po raz pierwszy wydany w 1997 roku, kiedy znalazł się na albumie Nimrod. Według Armstronga, który w czwartkowym odcinku podcastu Armchair Expert udzielił wywiadu, piosenka, technicznie rzecz biorąc, opowiadała o „słodko-gorzkim rozstaniu i próbie zachowania trzeźwego umysłu w tej sprawie”. Jednak prawie 30 lat później piosenka wciąż pozostaje nieodzowną częścią playlist wielu wesel, zakończeń szkoły czy innych ważnych w życiu momentów i nadal jest jedną z najbardziej definiujących piosenek zespołu. 

„Myślę, że to spowodowało, że ludzie skojarzyli ją ze wspomnieniami” – tłumaczy Armstrong. W tamtych czasach ta sentymentalna kompozycja była dla Green Day, w skład którego wchodzą Armstrong, perkusista Tré Cool i basista Mike Dirnt, zupełnie nowym brzmieniem. Armstrong przyznał, że ryzyko bycia „sprzedanym” było czymś z czym wokalista musiał się wtedy liczyć, jednak zdecydował się wyjść spoza swojej strefy komfortu i podjąć się tego ryzyka tak czy siak. „To było coś, z czego byłem bardzo dumny” powiedział Armstrong. Jak później dodał „jeśli naprawdę chcesz sprawdzić swoją wartość…musisz udać się do miejsca, do którego boisz się pójść”.

Chociaż nie trzeba było długo czekać, by wszelkie obawy dotyczące piosenki zniknęły, wokalista wspomina, że kiedy pierwszy raz wykonywał utwór przed publicznością czuł się „śmiertelnie przerażony”. „Piosenka została wydana i stawała się co raz większym hitem, więc pomyślałem, że muszę ją zgrać na żywo” wyjawia Armstrong. W końcu, jak powiedział „ludzie ją pokochali”.

W swojej 30-letniej karierze Green Day wydało 13 albumów studyjnych, a teraz przygotowują się do wydania kolejnego – Savior, 19 stycznia. W maju rozpoczynają też kolejną światową trasę koncertową, co brzmi jak szansa na zabawę ich…a zresztą wiecie.