Cecilia Vicuña - kiedy poezja jest zbiorowym rytuałem

W tym kontekście Centrum Sztuki Dos de Mayo de Móstoles (CA2M) prezentowało od lutego do lipca 2021 roku pierwszą w Hiszpanii retrospektywę chilijskiego artysty: "Veroír el fracaso iluminado" (Veroir the Illuminated Failure - Veroir, Oświecona Porażka). Na wystawie znalazło się ponad 100 prac artysty. Według Miguela Lópeza, peruwiańskiego badacza odpowiedzialnego za retrospektywę, wszystkie formy sztuki Cecilii Vicuñy to poezja.

Czym jest dla ciebie poezja? To tytuł spektaklu, który Vicuña dał w Bogocie w 1980 roku. Artystka zadawała to pytanie różnym ludziom na ulicach miasta i teraz odpowiada w ten sposób: "Poezja jest tym, czego nie znamy, ale czujemy, że jest, że jest. Poezja jest poszukiwaniem tego sensu, który nas ożywia".

Ponad pół wieku temu Vicuña wymyślił słowa, nowe słowa, które na nowo oznaczają świat, otwarte na wyobraźnię i transformację. Dla artysty moc słów jako instrumentów rozświetlania i ukrywania jest nieskończona. A dziś zastanawia się nad światem, który stworzyliśmy.

"Uważam, że to, czym żyjemy teraz, jako gatunek, jest wynikiem 50, właściwie więcej, 60 lat ukrywania prawdy, prawdy o niszczeniu środowiska, o niszczeniu kultur, języków, wiedzy, wiedzy, która przez wiele pokoleń czyniła nas ludźmi". 

Vicuña z intensywnością przywołuje swoje doświadczenia związane ze sztuką kolektywną, a także z wybuchem społecznym w Chile, który dążył do przekształcenia konstytucji. 

"Dla systemu zagrożeniem jest wizja. I to właśnie przynosi sztuka zbiorowa. Bo sztuka zbiorowa jest doświadczeniem, nie jest ideą. Jest to coś, co zostaje w duszy, w duchu, w pamięci wszystkich, którzy w nim uczestniczą i wszystkich, którzy go przeżywają. I to właśnie przekazała sztuka w całej historii ludzkości, czyli prawie trzy miliony lat ewolucji człowieka".

P.S.

Cecilia Vicuña otrzymała Złotego Lwa za swoją karierę na Biennale w Wenecji w 2022 roku.