Dlaczego Hans Zimmer powinien zostać uznany za współczesnego Mozarta?

Zdjęcie: Bayerischer Rundfunk: Matthias Keller. 

Jedenaście moich ulubionych filmów i ścieżka dźwiękowa do dwóch najlepszych kinowych dzieł wszechczasów została skomponowana przez niego, a więc będę go wychwalać, aż utracę słuch. Hans Zimmer jest niezaprzeczalnie jednym z najbardziej znanych i płodnych w ilości swojej pracy kompozytorów XXI wieku. Jego dzieła można było oglądać w największych filmach ostatnich dwudziestu lat, takich jak „Król Lew’’, „Diuna’’, „Mroczny rycerz’’, „Interstellar’’ i „ Incepcja’’, z których wszystkie stały się współczesną klasyką. Nie brakuje mu też wyróżnień: w tym Oscara, trzech nagród Grammy i dwóch Złotych Globów. 

Zimmer ma charakterystyczne brzmienie, które jest natychmiast rozpoznawalne i często charakteryzuje się dużą teksturą i warstwami. Wykorzystanie przez niego szerokiej gamy instrumentów i dźwięków tworzy unikalne brzmienie, które chwalono za dynamiczną zdolność wywoływania potężnych emocji u publiczności. Jednym z najbardziej niezwykłych aspektów muzyki Zimmera jest to, jak wspiera i podnosi narrację filmu. Tak, właśnie temu ma służyć partytura, ale Zimmer poprzez swoją muzykę przekazuje emocje i myśli bohaterów, nie opierając się na dialogu. Wydobywa ton filmu prosto ze scenariusza i trafia prosto do twoich uszu. 

Hans Zimmer był pionierem w branży muzycznej, a jego wkład miał znaczący wpływ na sposób tworzenia muzyki filmowej. Unikalny styl komponowania Zimmera zainspirował wielu innych kompozytorów do eksperymentowania z różnymi dźwiękami i stylami oraz do tworzenia partytur o większej sile emocjonalnej. Zimmer był także zwolennikiem wykorzystania technologii w celu usprawnienia procesu twórczego i był zagorzałym zwolennikiem wykorzystania narzędzi cyfrowych do tworzenia muzyki. 

Zimmer skomponował muzykę do niektórych z najbardziej kultowych filmów ostatnich dwóch dekad, ale stworzył także muzykę do wielu innych projektów. Komponował muzykę do gier wideo, programów telewizyjnych i reklam. Miłośnicy gier mogą pamiętać go z Call of Duty: Modern Warfare 2. Na wypadek, gdyby moja mama to przeczytała: jest to gra, w którą 8-letni Ian na pewno nie zagrał do końca co najmniej 10 razy. Ciekawostka dla mądrych - Extraction Point to świetna muzyka do biegania. 

Kiedy Christopher Nolan poprosił Hansa Zimmera o napisanie utworów muzycznych do ,,Interstellar’’, nie poproszono go o napisanie tematu do epickiej opery kosmicznej. Dostał tylko jednostronicowy list, w którym napisano, że film opowiada o ,,ojcu, który zostawia dziecko, aby wykonać ważną pracę’’. Zaufaj Nolanowi, że nie podał żadnych szczegółów. 

Cornfield Chase - motyw przewodni ścieżki dźwiękowej, odtwarzany jest w scenie, w której Cooper (bohater filmu) przejeżdża przez pole kukurydzy, by złapać starego drona NASA. Cooper jest tu w swoim żywiole - jego ciekawość potęguje widok starego samolotu. Ciężarówka ostro skręca na pole i natychmiast zaczyna wjeżdżać w łodygi kukurydzy, oczyszczając ścieżkę i wyrzucając łuski w powietrze. Zbyt szybko potrafisz ogarnąć, co się dzieje, i naprawdę wierzysz, że jesteś tam z nim. Muzyka staje się coraz głośniejsza i intensywniejsza, gdy ciężarówka omija kombajn i wjeżdża z powrotem na pole, wciąż depcząc dronowi po piętach. Jesteś pochłonięty dreszczem pościgu, tak jak Cooper. Jest za daleko i nie zdaje sobie sprawy z klifu, z którego zaraz zjedzie. Muzyka osiąga głośne „crescendo IMAX’’. Krzyk Coopera gwałtownie Cię z tego wyciąga. Kiedy muzyka nagle się kończy, dron przelatuje obok i zakładasz najgorsze - zgubił go. Twoje tętno zwalnia i zniechęcony wracasz na swoje miejsce, a Cooper przejmuje kontrolę. Film koncentruje się na poszukiwaniach przez ludzkość poprzez gwiazdy nowego świata, który mógłbyś nazwać domem, a Cornfield Chase doskonale oddaje uczucie podziwu i zachwytu wynikające z tego założenia. Wszystko jednak, co dobre, kiedyś się kończy i Cornfield Chase nie jest wyjątkiem - utwór trwa nieco ponad dwie minuty. 

Nie potrafię wytłumaczyć mojej obsesji na punkcie czasu. Jest to dosłownie progresja jednego akordu, która gra w kółko z różnym poziomem intensywności, ale jest tak bliska magii, jak tylko mogę to opisać 

Zdjęcie: kadr z filmu „Interstellar’’ z 2014 roku. 

Zdjęcie: kadr z filmu „Incepcja’’ z 2010 roku. 

Zdjęcie: Brad Barket/Getty Images. 

Jeśli kiedykolwiek widziałeś film akcji od 2010 roku, prawdopodobnie rozpoznasz charakterystyczny efekt dźwiękowy „BRAAAM’’. Od premiery Incepcji zwiastuny filmów akcji wykorzystują je jako zaimprowizowane sygnały przeciwmgielne. „Tron: Dziedzictwo’’, „Transformers 3’’ - wszystkie mają ten dudniący dźwięk. Od tego czasu oceniam filmy w skali: „Jak dobrze byłbym w stanie znaleźć ląd, gdyby leciało to przez głośnik’’. Ten film jest bezkonkurencyjny.  

Pomimo mojej miłości do „Interstellar’’, „Incepcja’’ jest prawdopodobnie najbardziej kultową ścieżką dźwiękową 2010 roku. Po 24 sekundach zwiastuna słychać dźwięk - jak pociąg towarowy (pochwała, jeśli rozumiesz odniesienie). „BRAAAM’’ to dźwiękowe wezwanie do broni - natychmiast rozpoznawalne i całkowicie niezapomniane. Wkrada się do każdej sceny akcji o wysokiej stawce, w każdym innym filmie w nieubłagany sposób, podobnie jak pomysły z „Incepcji’’ Nolana. 

Ostinato (wzory rytmiczne, które są uporczywie powtarzane dla mniej uzdolnionych muzycznie) w dużej mierze składają się na jego partytury. Są niezwykle potężnym narzędziem, które Hans opanował i zamienił w swój charakterystyczny styl. Jeśli wsłuchasz się uważnie, w kluczowych momentach filmu usłyszysz Non, je ne żale rien Édith Piaf. Skopiowałbym oraz wkleił tutaj teksty i przeprowadziłbym na ich podstawie rozwlekłą analizę, ale prawie nie zdałem egzaminów GCSE z języka angielskiego z powodu analizy tekstu. Możesz więc znaleźć tłumaczenia według własnego uznania. 

Piosenka gra, aby obudzić bohaterów ze snu. Piaf śpiewa o pozostawieniu przeszłości za sobą, co w kontekście filmu jest niezwykle ironiczne. Niepowodzenie Cobba (DiCaprio) w pozbyciu się myśli o żonie powstrzymuje go przez cały film. Imię Mal oznacza po francusku „Zły’’. Teraz uwielbiam inteligentne opowiadanie historii Nolana, ale w przypadku filmu, który istniał w Limbo przez prawie 10 lat, nazwał on „antagonistę’’ złym? Kto na Ziemi to zatwierdził? Mal jest dosłownie powracającym wspomnieniem, które istnieje tylko w umyśle Cobba. Gra ją Marion Cotillard, która zagrała także Edith Piaf w „La môme’’, francuskim filmie biograficznym. „Incepcja’’ trwa 2 godziny i 28 minut, a Je Ne Regrette 2 minuty i 28 sekund. Nolan uwielbia czuć się mądry. Kolejna rzecz, na którą warto zwrócić uwagę. To „BRAAAM’’, o którym wspomniałem wcześniej? Na każdym poziomie snu czas zwalnia, podobnie jak wynik. „BRAAAM’’ pochodzi ze spowolnionej wersji Je Ne Regrette. To mała rzecz, która pomaga połączyć film w całość. 

Najpopularniejszy utwór Time to arcydzieło. To moja ulubiona piosenka do wykonywania wszelkich przyziemnych zadań, niezależnie od tego, czy jest to powtórka materiału, gra w szachy, czy jeszcze większa powtórka materiału. Słuchałem tego tak często, że prawie wkradło się do mojego Spotify Wrapped w zeszłym roku. Odblokowuje jakiś szalony tryb skupienia umysłu, który pozwala mi odrabiać zadania domowe z fizyki, jakbym był opętany przez samego Einsteina. Spędziłem tygodnie na narzekaniu, że uniwersytet wpędzi mnie w długi, ale chętnie wydałbym 120 funtów, żeby pójść i posłuchać jego występu na żywo w O2. Dzieje się to jednak w samym środku sezonu egzaminacyjnego. Nie potrafię wytłumaczyć mojej obsesji na punkcie Time. Jest to dosłownie progresja jednego akordu, która gra w kółko z różnym poziomem intensywności, ale jest tak bliska magii, jak tylko mogę to opisać. Słowa po prostu nie są w stanie sprawiedliwie tego oddać. Jeśli zdam egzaminy, dosłownie zawdzięczam to Time. Chcę, żeby zagrano tę piosenkę na moim pogrzebie, podczas gdy Morgan Freeman wygłasza przemówienie o życiu. Kiedy ludzkość staje w obliczu ostatniego dnia przed wyginięciem, to musi się sprawdzić. Kiedy stanę się starym człowiekiem, pełnym żalu i czekającym na samotną śmierć, to zagra, gdy moje oczy zamkną się po raz ostatni. 

Hans Zimmer współpracował także z wieloma artystami i muzykami, co pomogło mu w dalszym poszerzaniu jego muzycznego życiorysu. Zimmer współpracował z wieloma znanymi artystami, w tym z Pharrellem Williamsem, Eltonem Johnem i U2. Ponadto miał przyjemność pracy z wieloma reżyserami filmowymi, w tym z Christopherem Nolanem, Ridleyem Scottem i Stevenem Spielbergiem. Ta współpraca pozwoliła Zimmerowi odkrywać różne style i gatunki muzyczne oraz tworzyć unikalne i mocne ścieżki dźwiękowe do różnych projektów. 

Pozwólcie, że zmienię ton, żeby nie zakończyć chorobliwą nutą, Hans Zimmer to najlepszy kompozytor XXI wieku. Jego unikalny styl kompozycji, szeroka gama projektów, kolaboracji i wpływ na branżę czynią go molochem współczesnego kina. Dyskografia Zimmera rozciąga się od równin „Diuny’’ i „Króla Lwa’’ po rozległą pustkę kosmosu w „Interstellar’’. Nie można zaprzeczyć, że tworzy wyłącznie arcydzieła, wykorzystując wszystko, z czym ma do czynienia. To wszystko są uzasadnione powody, aby uznać go za numero uno, ale ma też bardzo fajne imię i myślę, że to tylko zwiększa jego wartość.