Dlaczego muzyka Taylor Swift budzi w nas tyle emocji

Ilustracja: Sol Cotti dla TIME

Z punktu widzenia neuronauki odpowiedź ma sens. Badania sugerują, że muzyka aktywuje mózgowy system nagrody, powodując uwalnianie dopaminy - neuroprzekaźnika. „Wiemy, że muzyka jest silnie powiązana z emocjami z różnych powodów - mówi Lindsay Halladay, profesor nadzwyczajny neurologii i psychologii na Uniwersytecie w Santa Clara. - Tempo muzyki może faktycznie modulować oscylacje neuronowe, które czasami nazywane są falami mózgowymi. Może zmienić sposób, w jaki komunikuje się cały mózg”. Dlatego na przykład możesz czuć się bardziej energiczny po wysłuchaniu optymistycznej muzyki lub zrelaksowany po wieczorze Beethovena.

Aczkolwiek co jest takiego w muzyce Swift, że ​​tak głęboko rezonuje? Zapytaliśmy kilku psychologów, którzy dorabiali jako Swifties.

Śpiewa o rzeczach, których wszyscy doświadczamy

W zeszłym roku, kiedy miliony ludzi próbowały zdobyć bilety na trasę The Eras Tour, studenci Texas Christian University równie ciężko pracowali, aby dostać się na „Psychologię (Taylor’s Version)” - nowe zajęcia prowadzone przez psycholog rozwojową Naomi Ekas. „Bierzemy różne tematy z jej muzyki lub życia i stosujemy do tego perspektywę rozwojową” - mówi. Zajęcia skupiały się na przykład na niewierności, zemście, zauroczeniu i rozstaniach.

Podczas jednych z ostatnich zajęć Ekas zagrała Marjorie, dewastacyjną melodię albumu Evermore, która składa hołd babci Swift. („Powinnam była zadawać ci pytania, powinnam była cię pytać, jak się zachowywać” - śpiewa.) Wielu ze 120 uczniów zaczęło płakać i pytało, czy mogą mieć kilka minut, aby napisać wiadomość do swojej babci, mamy lub taty. „Wszyscy pytaliśmy: czy będziemy dzisiaj kontynuować zajęcia? Ponieważ jest nam bardzo smutno” - wspomina Ekas.

Świadczy to o uniwersalności stylów Swift. „Wszyscy doświadczamy straty - mówi.  -Wszyscy doświadczamy przyjaciół, którzy nas ranią, a my chcemy się na nich odegrać i zemścić. Wszyscy się zakochujemy, wszyscy się odkochujemy”. Świadomość, że Swift czuje to, co my, potwierdza nasze emocje, mówi Ekas - dając ci znać, że możesz pochylić się nad tym złamanym sercem lub doświadczaną radością.

Jej teksty odciskają piętno w naszym mózgu

Halladay mówi, że kiedy muzyka wywołuje emocje - może złość, jeśli właśnie słuchałeś Bad Blood, lub tęsknotę, jeśli słuchasz Dress na okrągło - prawdopodobnie doświadczysz silniejszych wspomnień. „Silne emocje mogą zmieniać sposób przetwarzania wspomnień - mówi. - Bez względu na to, czy są to emocje pozytywne, czy negatywne, mogą one wpływać na sposób, w jaki nasz mózg przechowuje informacje”. Dlatego nie pamiętamy tak przyziemnych wydarzeń, jak to, co jedliśmy na lunch dwa tygodnie temu, ale bardziej ekscytujące lub traumatyczne sytuacje zapadające w pamięć. „Chcemy zatrzymać te informacje, a nasz mózg radzi sobie z tym bardzo dobrze, gdy otrzyma wskazówkę, że powinien” - mówi Halladay. Jeśli więc już trudno ci wyrzucić z głowy So Long London, zrzuć winę na poruszający tekst: „Mój kręgosłup pękł od niesienia nas na wzgórze… Przysięgałeś, że mnie kochasz, ale gdzie były wskazówki?”.

Jest wrażliwa - więc my też jesteśmy

Swift niezwykle otwarcie opowiada o swoim życiu, pisząc surowe teksty o swoich osobistych wyzwaniach i triumfach. (W pierwszych sekundach nowego utworu Fortnight deklaruje: „Byłam funkcjonującą alkoholiczką, dopóki nikt nie zauważył mojej nowej estetyki”). „Ta wrażliwość może mieć głęboki wpływ na słuchaczy” - mówi Naomi Torres-Mackie, psycholog w Lenox Hill Hospital w Nowym Jorku. Klienci Torres-Mackie przywołują Swift na sesjach częściej, niż można by się spodziewać, służąc jako katalizator do głębszej introspekcji. „Kilka osób przyszło do mnie i powiedziało: ‘Właśnie słuchałem muzyki Taylor albo wracałem do tego albumu i nagle byłem w stanie ująć w słowa wszystkie te uczucia, które były naprawdę trudne do wyrażenia’” - mówi. Jak zauważa Torres-Mackie, Swift w swojej muzyce nawiązuje do takich tematów jak zaburzenia odżywiania, depresja i zwątpienie - co może pozwolić niektórym osobom poczuć, że mogą zrobić to samo.

Sprawia, że ​​szczególnie dziewczęta i kobiety czują się zauważone

Płeć odgrywa rolę w emocjach, jakie wywołuje muzyka Swift. Torres-Mackie wskazuje, że normy społeczne w dalszym ciągu ograniczają, a także odrzucają dziewczęta i kobiety, zwłaszcza ich doświadczenia, zainteresowania oraz uczucia, z których wszystkie można uznać za głupie lub nieistotne. Jednak jedną z naszych podstawowych potrzeb psychologicznych jest poczucie bycia zauważonym i zrozumianym. Piosenki Swift: „naprawdę dają słuchaczom wrażenie, że dziewczynom wolno być smutnymi, rozzłoszczonymi i zagubionymi - mówi Torres-Mackie. - Każde przeżycie emocjonalne jest ważne i warto o nim śpiewać”.

Ponadto piosenki Swift badają niuanse życia, które często są charakterystyczne dla kobiet. Weź pod uwagę Tolerate it, w którym nuci: „Czekam przy drzwiach jak dziecko / Użyj moich najlepszych kolorów do swojego portretu / Nakryj stół tym fantazyjnym gównem / Patrz, jak to tolerujesz”. „Opowiada o tym, że wykonujesz emocjonalną pracę dla mężczyzny, która nie jest doceniana - mówi Kerry McBroome, psycholog z Brooklynu. - Dotyka tego wyjątkowego, specyficznego kobiecego doświadczenia, gdy oczekuje się od ciebie całej tej emocjonalnej pracy, a potem nie jesteś za to uznawana, doceniana, chwalona ani nagradzana”. McBroome pamięta, jak poczuła uderzenie w brzuch, kiedy po raz pierwszy usłyszała tę piosenkę, i pomyślała: „O mój Boże, Taylor, wynoś się z mojego pamiętnika”.

Pomaga nam poczuć więź z innymi

Swift specjalizuje się w sprawianiu, że osobiste doświadczenia mają charakter uniwersalny - a kiedy łączymy się z doświadczeniem, które opisuje w sposób liryczny, czujemy się, jakbyśmy byli częścią: „większej społeczności osób załamanych i radosnych - mówi McBroome. - Zdajemy sobie sprawę, że inni ludzie przeszli przez te same doświadczenia i daje to poczucie jedności z milionem fanów”. Weź haniebny szalik, który Swift opisuje, zostawiając go wraz ze swoimi wspomnieniami w domu siostry swojego byłego partnera w All Too Well. McBroome spodziewa się, że wielu słuchaczy pokocha tę piosenkę, ponieważ oni również zostawili w czyimś domu szalik lub inny sentymentalny przedmiot, wiedząc, że utracono go na zawsze. „Łatwo jest odcisnąć na tym swój ślad, a potem zdać sobie sprawę, że świat jest pełen ludzi, którzy pozostawili blizny w życiu innych. Myślę, że robi to za pomocą tak konkretnych obrazów”. 

Do tego dochodzi armia Swifties, którzy skupili się wokół gwiazdy i siebie nawzajem. Do Ekas, lat 45, niedawno zadzwoniła 79-letnia przyjaciółka, która po raz pierwszy słuchała Swift i była zachwycona tym, co usłyszała. Jej zajęcia pomogły w opracowaniu pomysłów na prezent urodzinowy dla 8-letniego Swiftie. Jeden z jej nielicznych uczniów powiedział jej, że zapisał się na zajęcia, ponieważ chciał mieć kontakt ze swoimi siostrami, które są fankami. Kiedy w zeszłym roku Ekas wybrała się samotnie na jej trasę The Eras Tour, godzinami bawiła się z grupą nieznajomych. Swift: „jest taka pozytywna i podnosząca na duchu” - mówi, co odbija się na społeczności jej fanów i pomaga pielęgnować emocjonalne przywiązanie do jej pracy.

Lubi się z nami bawić

Na kilka dni poprzedzających wydanie The Tortured Poets Department Ekas i jej uczniowie prześcigali się w teoriach na temat nowego albumu. Swift - która słynie z Easter Eggów zaprezentowała wysuwaną instalację biblioteczną pełną wskazówek do rozszyfrowania. Wszystkie te zagadki: „wpływają na relację, jaką według nas z nią mamy - mówi Ekas. Myślimy: och, ona daje mi tę wskazówkę”. To wzmacnia więź, jaką czujemy z nią i jej muzyką. Poza tym próba odkrycia ukrytych wiadomości wzmaga oczekiwanie, wprawiając fanów w szał, co oznacza, że ​​nasze emocje były już wzmożone, gdy słuchaliśmy nowego albumu. To prawie gwarantuje instynktowną reakcję. „Myślę, że ona naprawdę to uwielbia i dobrze się z nami bawi - mówi Ekas. -Mam wrażenie, że w tym tygodniu po prostu siedziała bezczynnie wraz ze swoimi kotami i Travisem, mówiąc: ‘Ha ha ha’”.