Jaka jest różnica między sztuką nowoczesną a współczesną?

Zdjęcie: Franco Ricci / Dreamstime.com

Sztuka nowoczesna to taka, która powstała gdzieś pomiędzy latami 60. XIX wieku (niektórzy mówią o latach 80.) a późnymi latami 60. XX wieku (niektórzy twierdzą, że najpóźniej w latach 50.). Sztuka stworzona po tym czasie (np. sztuka konceptualna, minimalistyczna, postmodernistyczna, feministyczna) uważana jest za sztukę współczesną.

Poza ramami czasowymi, istnieją koncepcyjne i estetyczne różnice między tymi dwoma okresami. Sztuka została nazwana „nowoczesną”, ponieważ nie opierała się na tym, co było przed nią, ani nie polegała na naukach akademii sztuki. Wielu historyków sztuki, w szczególności krytyk sztuki Clement Greenberg, uważa Édouarda Maneta za pierwszego nowoczesnego artystę nie tylko dlatego, że przedstawiał sceny współczesnego życia, ale także dlatego, że zerwał z tradycją, nie próbując naśladować prawdziwego świata za pomocą sztuczek perspektywicznych. Zamiast tego zwrócił uwagę na fakt, że jego dzieło sztuki było po prostu farbą na płaskim płótnie i że zostało wykonane za pomocą pędzla, który czasami pozostawiał ślad na powierzchni kompozycji. Chociaż zszokowało to publiczność i krytyków, zainspirowało jego rówieśników i kilka następnych pokoleń artystów, z których każdy, czy to w pracach abstrakcyjnych, czy reprezentacyjnych, eksperymentował z tym, jak zwrócić większą uwagę na swoje medium, np. tworzący prawie sto lat później Mark Rothko. Sztuka nowoczesna obejmuje wiele ruchów, między innymi: impresjonizm, kubizm, surrealizm i ekspresjonizm abstrakcyjny.

Sztuka współczesna oznacza sztukę chwili, ale zdefiniowanie jej ponad to i jej otwarty zakres dat jest wyzwaniem, ponieważ samo pojęcie definiowania sztuki stało się osobistym wyzwaniem w rękach każdego artysty, co skutkowało stale poszerzającymi się możliwościami. Kluczowym wyróżnikiem sztuki nowoczesnej i współczesnej było przesunięcie punktu skupienia z estetycznego piękna na koncepcję leżącą u podstaw dzieła (sztuka konceptualna i performance są tego dobrymi przykładami). Końcowy rezultat dzieła sztuki współczesnej stał się mniej ważny niż proces, w którym artysta do niego doszedł, proces, który teraz czasami wymagał udziału ze strony publiczności. Tak więc, następnym razem, gdy będziesz na przyjęciu koktajlowym i ktoś zacznie mówić o sztuce współczesnej, będziesz wiedział, że nie powinieneś mówić o swojej ulubionej rzeźbie nadmuchanego psa Jeffa Koonsa.